در حال ویرایش زیارت
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۳: | خط ۳: | ||
در روایات، به زیارت [[معصومان(ع)]] سفارش شده است و برای آن آثاری مانند رفع مشکلات، افزایش روزی، رسیدن به نعمتهای بهشتی، [[شفاعت]] و آمرزش گناهان شمرده شده است. | در روایات، به زیارت [[معصومان(ع)]] سفارش شده است و برای آن آثاری مانند رفع مشکلات، افزایش روزی، رسیدن به نعمتهای بهشتی، [[شفاعت]] و آمرزش گناهان شمرده شده است. | ||
زیارت دارای احکامی مانند تبرک، توسل و شفاعت است. همه فرقههای اسلامی این سه مورد را بهطور کلی قبول دارند. [[وهابیت|وهابیان]] با آن مخالفت کرده که توسط عالمان مسلمان به آنها پاسخ داده شده است. | |||
== اهمیت == | == اهمیت == | ||
{{جعبه نقل قول | عنوان= پیامبر(ص) به امام علی(ع):| نقلقول= «خدا قبر تو و قبرهای فرزندان تو را جایگاهی از جایگاههای بهشت قرار داده و دلهای پاکان از خلق خود را چنان بهسوی شما گرایش داده است که در راه شما و تعمیر قبرهای شما، هر ناگواری را تحمل میکنند و پیوسته به زیارت قبرهای شما میروند و اینگونه به خدا تقرب میجویند و به رسولخدا(ص) عرض ارادت میکنند.» || | منبع = بحارالانوار، ج٩٧، ص۱۲۰.| تراز = چپ| عرض = 260px | اندازه خط = 14px|رنگ پسزمینه=#f4fbfb| گیومه نقلقول = | تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول | عنوان= پیامبر(ص) به امام علی(ع):| نقلقول= «خدا قبر تو و قبرهای فرزندان تو را جایگاهی از جایگاههای بهشت قرار داده و دلهای پاکان از خلق خود را چنان بهسوی شما گرایش داده است که در راه شما و تعمیر قبرهای شما، هر ناگواری و رنجی را تحمل میکنند و پیوسته به زیارت قبرهای شما میروند و اینگونه به خدا تقرب میجویند و به رسولخدا(ص) عرض ارادت میکنند.» |تاریخ بایگانی | | منبع = بحارالانوار، ج٩٧، ص۱۲۰.| تراز = چپ| عرض = 260px | اندازه خط = 14px|رنگ پسزمینه=#f4fbfb| گیومه نقلقول = | تراز منبع = چپ}} | ||
بر اساس روایتی، [[پیامبر اسلام(ص)]] قبرِ [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] را جایگاهی از جایگاههای بهشت دانسته که مردمی با دلهای پاک برای نزدیکی جستن به خدا به زیارت آن میروند.<ref>بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسی، ج٩٧، صص١٢٠ و ١٢١.</ref> در روایتی دیگر از [[امام کاظم(ع)]]، زیارت حرم هر کدام از [[امامان(ع)]]، به معنای پذیرفتن ولایت همه آنها دانسته شده است.<ref>کامل الزیارات، ابن قولویه، صص۵۵٢ و۵۵٣؛ بحارالانوار، ج٩٧، ص١٢٢.</ref> در روایات شیعه، برای زیارت [[حرم امامان(ع)]]، حتی از راه دور، ثواب زیادی معرفی شده است.<ref>وسائل الشیعه، ج١۴، ص۴۹۳، ۵۴۵ و ۵۴۶؛ بحار الانوار، ج٧١، ص٣۵۴.</ref> | بر اساس روایتی، [[پیامبر اسلام(ص)]] قبرِ [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] را جایگاهی از جایگاههای بهشت دانسته که مردمی با دلهای پاک برای نزدیکی جستن به خدا به زیارت آن میروند.<ref>بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسی، ج٩٧، صص١٢٠ و ١٢١.</ref> در روایتی دیگر از [[امام کاظم(ع)]]، زیارت حرم هر کدام از [[امامان(ع)]]، به معنای پذیرفتن ولایت همه آنها دانسته شده است.<ref>کامل الزیارات، ابن قولویه، صص۵۵٢ و۵۵٣؛ بحارالانوار، ج٩٧، ص١٢٢.</ref> در روایات شیعه، برای زیارت [[حرم امامان(ع)]]، حتی از راه دور، ثواب زیادی معرفی شده است.<ref>وسائل الشیعه، ج١۴، ص۴۹۳، ۵۴۵ و ۵۴۶؛ بحار الانوار، ج٧١، ص٣۵۴.</ref> | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
مفهوم زیارت، در همه ادیان وجود داشته داشته و تفاوت آن، تنها در شکل و اشخاصی است که زیارت میشوند.<ref>زیارت در تمدنها و ادیان دیگر، غلامرضا جلالی، نشریه زائر، ش٩٨، ص۵.</ref> زیارت در [[اسلام]] به صدر اسلام بازمیگردد. پیامبر(ص) به زیارت | مفهوم زیارت، در همه ادیان وجود داشته داشته و تفاوت آن، تنها در شکل و اشخاصی است که زیارت میشوند.<ref>زیارت در تمدنها و ادیان دیگر، غلامرضا جلالی، نشریه زائر، ش٩٨، ص۵.</ref> زیارت در [[اسلام]] به صدر اسلام بازمیگردد. پیامبر(ص) به زیارت قبور شهدای احد و زیارت قبور مؤمنان در قبرستان بقیع میرفت.<ref>وفاء الوفاء، علی بن احمد سمهودی، ج٣، صص٨٣٢ و ٨٩٠.</ref> | ||
در سیره عملی اهلبیت(ع) نیز، به زیارت اهتمام میشده است؛ مانند زیارت [[حضرت فاطمه(س)]] از قبر | در سیره عملی [[اهلبیت(ع)]] نیز، به زیارت اهتمام میشده است؛ مانند زیارت [[حضرت فاطمه(س)]] از قبر حمزه عموی پیامبر(ص).<ref>«ماذا علی من شمّ تربة أحمد أن لا یشمّ مدی الزمان غوالیا صُبّت علی مصائب لو أنّها صُبّت علی الأیام عدن لیالیاً» وفاء الوفاء، ج۴، ص٩٣٢.</ref> | ||
== فلسفه == | == فلسفه == | ||
به گفته [[عبدالله جوادی آملی]]، فقیه و مفسر شیعه، تعظیم، تکریم، گرامیداشت و یادکرد انسانهای شایسته، فرهنگساز، نقشآفرین، مصلح، متحولکنندگان تاریخ و نیز زنده نگهداشتن نام و یاد آنها پس از مرگ، لازمه محبت، عشق و ارادت انسان به نیکیها و کمالات است و ریشه در فطرت آدمی دارد.<ref>ادب فنای مقربان، عبدالله جوادی آملی، ج٢، صص١٧ و ١٨.</ref> زیارت، نمادی از علاقه و محبت درونی و نشانه دینداری دانسته شده؛ چرا که بر پایه روایتی، دین چیزی جز محبت نیست.<ref>امام باقر(ع) میفرماید: «هل الدّین الا الحبّ… الدّینُ هُوَ الحُبُّ والحُبُّ هُوَ الدِّینُ»؛ وسائل الشیعه، ج١۶، ص١٧١.</ref> | |||
اگر در زمان حیات شما موفق به دیدار شما نشدم، اکنون قصد زیارت شما کردم و اعتقاد دارم که احترام نهادن به شما بعد از مرگ، مانند احترام گذاردن زمان حیاتتان است، پس نزد خدا بر احوال من شاهد باش. | بر اساس زیارتنامه پیامبر(ص)، اگر در دوره زندگی پیامبر(ص)، مردم برای طلب رحمت و مغفرت الهی به محضر ایشان میآمدند، پس از رحلت ایشان نیز این ارتباط ادامه دارد. در این زیارتنامه آمده است: «اگر در زمان حیات شما موفق به دیدار شما نشدم، اکنون قصد زیارت شما کردم و اعتقاد دارم که احترام نهادن به شما بعد از مرگ، مانند احترام گذاردن زمان حیاتتان است، پس نزد خدا بر احوال من شاهد باش.»<ref>بحارالانوار، ج٩٧، ص١۶٢.</ref> | ||
[[محمدتقی بهجت]]، فقیه و عارف شیعه، زیارت حرم امامان(ع) را به منزله ملاقات آنها و دیدار [[امام زمان(ع)]] دانسته است.<ref>رهتوشه زیارت، محمود اکبری، ص٣٧.</ref> | [[محمدتقی بهجت]]، فقیه و عارف شیعه، زیارت حرم امامان(ع) را به منزله ملاقات آنها و دیدار [[امام زمان(ع)]] دانسته است.<ref>رهتوشه زیارت، محمود اکبری، ص٣٧.</ref> | ||
خط ۴۰: | خط ۳۳: | ||
* افزایش محبت به [[اهل بیت(ع)]]<ref name=":0" /> | * افزایش محبت به [[اهل بیت(ع)]]<ref name=":0" /> | ||
* نعمتهای بهشتی؛<ref>کامل الزیارات، ص۴٢ و ۲۶۹.</ref> | * نعمتهای بهشتی؛<ref>کامل الزیارات، ص۴٢ و ۲۶۹.</ref> | ||
* | * شفاعت؛<ref>کامل الزیارات، ص۴۴؛ کتاب المزار، ص١۴٨.</ref> | ||
* آمرزش گناهان؛<ref>کامل الزیارات، ص۴٠.</ref> | * آمرزش گناهان؛<ref>کامل الزیارات، ص۴٠.</ref> | ||
* ایمنی از عذاب؛<ref>کامل الزیارات، ص۴٠.</ref> | * ایمنی از عذاب؛<ref>کامل الزیارات، ص۴٠.</ref> | ||
* ایمنی از هراس و وحشت روز قیامت؛<ref>کامل الزیارات، ص۴١.</ref> | * ایمنی از هراس و وحشت روز قیامت؛<ref>کامل الزیارات، ص۴١.</ref> | ||
* گذشتن از صراط؛<ref>کامل الزیارات، صص ٢٣٩ و ٢٣٨.</ref> | * گذشتن از صراط؛<ref>کامل الزیارات، صص ٢٣٩ و ٢٣٨.</ref> | ||
* همسایگی با [[پیامبر(ص)]].<ref>کامل الزیارات، ص۴۵.</ref>{{پایان}} | * همسایگی با [[پیامبر(ص)]].<ref>کامل الزیارات، ص۴۵.</ref> | ||
{{پایان}} | |||
== آسیبها == | == آسیبها == | ||
خط ۵۱: | خط ۴۵: | ||
=== خرافات === | === خرافات === | ||
خرافه، به باورها و سخنان باطل یا کارهای دور از عقل گفته میشود، که ناشی از ترسهای بیاساس و پدیدههای مرموز است و به شکلهای گوناگونی در اجتماع بروز میکند. رونق و رکود خرافات، رابطه مستقیمی با پیشرفت فکری جوامع بشری دارد. | خرافه، به باورها و سخنان باطل یا کارهای دور از عقل گفته میشود، که ناشی از ترسهای بیاساس و پدیدههای مرموز است و به شکلهای گوناگونی در اجتماع بروز میکند. رونق و رکود خرافات، رابطه مستقیمی با پیشرفت فکری جوامع بشری دارد. | ||
مهمترین عوامل پیدایش تفکر | مهمترین عوامل پیدایش تفکر خرافی جهل آمیخته با ترس، تقلید بدون پشتوانه عقلی و سودجویی برخی افراد دانسته شده است. | ||
=== غلو === | |||
غلوّ، به معنای مبالغه کردن در اوصاف [[پیامبران]] و اولیای الهی است که به اعتقاد الوهیت انسان منجر شود. در [[قرآن]] از غلو نهی شده است.<ref>مائده: ۷۷.</ref> | |||
یکی از خطرناکترین پدیدههای انحرافی در حوزه باورهای دینی، غلوّ است؛ یعنی اعتقاد به اینکه: | |||
* پیامبر خدا(ص) یا امامان(ع) جایگاهی در مرتبه خدایی دارند؛ | |||
* پیامبر(ص) یا | |||
* تدبیر عالم هستی به ایشان واگذار شده است (به صورت مستقل)؛ | * تدبیر عالم هستی به ایشان واگذار شده است (به صورت مستقل)؛ | ||
* معرفت و محبت اهلبیت(ع)، انسان را از عبادت خداوند و انجام دادن واجبات بینیاز میکند. | * معرفت و محبت اهلبیت(ع)، انسان را از عبادت خداوند و انجام دادن واجبات بینیاز میکند. | ||
خط ۶۹: | خط ۶۲: | ||
=== بدعتگذاری === | === بدعتگذاری === | ||
{{اصلی|بدعت}} | {{اصلی|بدعت}} | ||
[[بدعت]] به این | [[بدعت]] به این معناست که آنچه در دین نیست، به نام دین، در آن وارد شود یا آنچه جزء دین است، از متن دین خارج شود. | ||
یکی از موارد بدعت، افزودن یا کاستن عبارتهایی از زیارتنامه یا دعاهایی است که از امامان معصوم(ع) رسیده است. بر اساس روایتی، [[امام صادق(ع)]] کسی را که از خود دعایی افزوده بود، از این کار نهی کرد. <ref>کافی، ج٣، ص ۴٧۶.</ref> [[شیخ عباس قمی]]، محدث شیعه نیز، افزودن برخی عبارتها به زیارات و دعاها را زیادی و خودسرانه دانسته است.<ref>مفاتیح الجنان، ص٧٠٨.</ref> | یکی از موارد بدعت، افزودن یا کاستن عبارتهایی از زیارتنامه یا دعاهایی است که از امامان معصوم(ع) رسیده است. بر اساس روایتی، [[امام صادق(ع)]] کسی را که از خود دعایی افزوده بود، از این کار نهی کرد. <ref>کافی، ج٣، ص ۴٧۶.</ref> [[شیخ عباس قمی]]، محدث شیعه نیز، افزودن برخی عبارتها به زیارات و دعاها را زیادی و خودسرانه دانسته است.<ref>مفاتیح الجنان، ص٧٠٨.</ref> | ||
خط ۷۷: | خط ۷۰: | ||
=== تبرک === | === تبرک === | ||
{{اصلی|تبرک}} | {{اصلی|تبرک}}تبرک در اصطلاح دینی، تیمن و برکت خواستن به واسطه انسانی است که در پیشگاه خداوند از مقام والایی برخوردار است. | ||
تبرک در اصطلاح | |||
دیدگاه رایج میان مسلمانان بر این است که تبرک یک کار نیک و مقبولی است. در قرآن، سنت پیامبر(ص)، سیره اهل بیت(ع) و نیز در سیره صحابه و [[تابعین]] تبرک فراوان گزارش شده است. حتی بنابر روایات خود حضرت به عرق پیشانی حضرت علی(ع) تبرک جسته است. | |||
به باور | به باور وهابیان، تبرک جایز نیست؛ به باور آنها تبرک یک نوع عبادت شمرده شده و از آن جایی که عبادت امری توقیفی است بنابرین تبرک تنها در مورد اموری جایز میباشد که در کتاب و سنت دلیلی بر جواز آن باشد. در موارد دیگر تبرک [[بدعت]] و غیر مشروع است. در جواب وهابیان گفته شده که در عبادت، نیت پرستش وجود دارد اما در تبرکجویی هرگز قصد پرستش موجود متبرک در میان نیست. تبرک از اموری است که در شرع مقدس بر جواز آن دلایل فراوانی وجود دارد و بدعت ناپسند به شمار نمیرود. | ||
=== توسل === | === توسل === | ||
خط ۱۰۵: | خط ۹۷: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1321 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1321 | ||
}} | }} | ||