در حال ویرایش سفرنامههای فارسی حج
ظاهر
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
* سفرنامه منظوم [[تحفة الحرمین (قادری)|تحفه الحرمین]]، سروده محمد رحیم الدین قادری از دانشوران هندوستان در 1203 قمری.<ref>پنجاه سفرنامه حج قاجاری ج1، ص173-212</ref> | * سفرنامه منظوم [[تحفة الحرمین (قادری)|تحفه الحرمین]]، سروده محمد رحیم الدین قادری از دانشوران هندوستان در 1203 قمری.<ref>پنجاه سفرنامه حج قاجاری ج1، ص173-212</ref> | ||
== سفرنامههای سده سیزدهم و | == سفرنامههای سده سیزدهم و چهاردهم == | ||
سفرنامه نویسی حج در زبان فارسی در دوره [[قاجاریه]] (حک: 1209-1324 قمری) رونق یافت.<ref>با کاروان صفا در سال82، ص355؛ حج در ادب فارسی، ص122.</ref> بیشتر این آثار، متعلق به دوره [[ناصرالدین شاه]] (حک:1264-1313قمری) هستند. از مقطع زمانی 1260 تا 1338 قمری بیش از 45 سفرنامه حج شناسایی شده است.<ref>میقات حج، ش70، ص80«کاروان های حج عثمانی به روایت سفرنامههای ایرانی دوره قاجار».</ref> بیشتر سفرنامههای این دوره متعلق به اشراف، مأموران دولتی، رجال سیاسی و درباریان است.<ref>تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص23، «سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...».</ref> برخی بر این نظرند که سفرنامهنویسان این دوره در شیوه خاطره نویسی و روایت متأثر از ادبیات اروپاییاند.<ref>تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص22-23«سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...»؛ سفرنامه سیف الدوله، پیشگفتار، ص9-10.</ref> از لحاظ موضوعی، غیر از خاطرات راه، شرح احساسات مذهبی، توضیح مناسک حج، توصیف بناها، بیان سختیهای راه حج و نیز دشواریهای خاص [[شیعه|شیعیان]] در سفر حج مضامین پر تکرارِ سفرنامههای این دوره است.<ref>نک: پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج1، ص 9- 131؛ حدیث قافلهها، ص203، 214.</ref> | سفرنامه نویسی حج در زبان فارسی در دوره [[قاجاریه]] (حک: 1209-1324 قمری) رونق یافت.<ref>با کاروان صفا در سال82، ص355؛ حج در ادب فارسی، ص122.</ref> بیشتر این آثار، متعلق به دوره [[ناصرالدین شاه]] (حک:1264-1313قمری) هستند. از مقطع زمانی 1260 تا 1338 قمری بیش از 45 سفرنامه حج شناسایی شده است.<ref>میقات حج، ش70، ص80«کاروان های حج عثمانی به روایت سفرنامههای ایرانی دوره قاجار».</ref> بیشتر سفرنامههای این دوره متعلق به اشراف، مأموران دولتی، رجال سیاسی و درباریان است.<ref>تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص23، «سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...».</ref> برخی بر این نظرند که سفرنامهنویسان این دوره در شیوه خاطره نویسی و روایت متأثر از ادبیات اروپاییاند.<ref>تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص22-23«سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...»؛ سفرنامه سیف الدوله، پیشگفتار، ص9-10.</ref> از لحاظ موضوعی، غیر از خاطرات راه، شرح احساسات مذهبی، توضیح مناسک حج، توصیف بناها، بیان سختیهای راه حج و نیز دشواریهای خاص [[شیعه|شیعیان]] در سفر حج مضامین پر تکرارِ سفرنامههای این دوره است.<ref>نک: پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج1، ص 9- 131؛ حدیث قافلهها، ص203، 214.</ref> | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== | == دوره معاصر == | ||
در بیشتر سفرنامههای دوره پهلوی (حک:1304-1357ش.) مضامین انتقادی غلبه دارد و آسیبها و خطاها به وهابیت، استعمار و غرب، سیاستمداران و یا متولیان حج کشورها نسبت داده میشود.<ref>. حج در ادب فارسی، ص178-179.</ref> | در بیشتر سفرنامههای دوره پهلوی (حک:1304-1357ش.) مضامین انتقادی غلبه دارد و آسیبها و خطاها به وهابیت، استعمار و غرب، سیاستمداران و یا متولیان حج کشورها نسبت داده میشود.<ref>. حج در ادب فارسی، ص178-179.</ref> | ||
از سفرنامههایی که عالمان شیعه در این دوره | از سفرنامههایی که عالمان شیعه در این دوره نوشته اند، سفرنامه حج آیت الله محمود طالقانی [[به سوی خدا میرویم|به سوی خدا می رویم]] در سال1331ش. و [[سفرنامه آیت الله صافی گلپایگانی]] شایان ذکراند که در آنها توجه به خصوص بر وحدت اسلامی<ref>. بسوی خدا می رویم، ص203 -204، 292؛ سفرنامه حج،صافی گلپایگانی، ص 171</ref> تاکید شده است. | ||
برخی روشنفکران مسلمان نیز با رفتن به سفر حج و نگارش سفرنامه به مسائل جهان اسلام توجه نشان دادند. از این میان نقدهای جلال آل احمد در [[خسی در میقات]] از سیاست و استعمار، قابل | برخی روشنفکران مسلمان نیز با رفتن به سفر حج و نگارش سفرنامه به مسائل جهان اسلام توجه نشان دادند. از این میان نقدهای تند و تیز جلال آل احمد در [[خسی در میقات]] از سیاست و استعمار، قابل توجه اند.<ref>. خسی در میقات، ص91، 100، 126.</ref> | ||
در سفرنامههایی مانند [[سفرنامه حج و راهنمای حاج (کتاب)|سفرنامه حج و راهنمای حاج]] | در سفرنامههایی مانند [[سفرنامه حج و راهنمای حاج (کتاب)|سفرنامه حج و راهنمای حاج]] حسین ذوالقدر شجاعی(1334ش.) به جنبه آموزشی سفرنامه برای دیگر زائران اهمیت داده اند.<ref>. سفرنامه حج و راهنمای حجاج، ص1-2، 13.</ref>در نمونه هایی مانند [[با من به خانه خدا بیایید]] نوشته محمدرضا خلیلی در سال 1340ش.<ref>. با من به خانه خدا بیایید، ص79-88،134-138</ref> و [[ای قوم به حج رفته]] نوشته جواد مجابی در سال1351؛<ref>. ای قوم به حج رفته، ص3347-48،،55-58.</ref> حج نامه علی نقی منزوی(1352ش.)<ref>. نک. کاوه، ش47 – 48، ص60 – 62«حجنامه».</ref> و [[سعی هاجر]] نوشته شکوه میرزادگی<ref>. سعی هاجر ، ص 82-83</ref> لحن و بیان نقدگونه بر گزارش غلبه دارد. | ||
کثرت سفرنامه نویسی در چهار دهه بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] ایران،<ref>. نک. کتابشناسی حج و زیارت، ص155-245.</ref> تابعی از کثرت حجگزاران و عمره گزاران، گسترش آموزش عمومی و توجه نهادهای دولتی به رواج مسائل دینی است. در این دوره سفرنامههای متعدد از منظرهای مختلف نگاشته شده که گاه شامل دلنوشتهها و بیان احساسات معنوی زائر است و گاهی شامل گزارش وقایع و تجربیات سفر یا اشارات سیاسی و اجتماعی یا بیان اسرار عرفانی حج است. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |