| نسخهٔ فعلی |
متن شما |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جعبه اطلاعات کتاب | | {{جعبه اطلاعات کتاب |
| | عنوان =سیاست و زیارت در حجاز | | | عنوان = |
| | عنوان اصلی =سیاست و زیارت در حجاز (از آغاز تا سقوط خلافت عباسی) | | | عنوان اصلی = |
| | تصویر =تصویر جلد کتاب سیاست و زیارت.jpg | | | تصویر =تصویر جلد کتاب سیاست و زیارت.jpg |
| | اندازه تصویر = | | | اندازه تصویر = |
| خط ۱۱: |
خط ۱۱: |
| | تحقیق = | | | تحقیق = |
| | به کوشش = | | | به کوشش = |
| | تاریخ نگارش =1400 | | | تاریخ نگارش = |
| | تصویرگر = | | | تصویرگر = |
| | طراح جلد = | | | طراح جلد = |
| خط ۱۸: |
خط ۱۸: |
| | زبان =فارسی | | | زبان =فارسی |
| | تعداد جلد = | | | تعداد جلد = |
| | صفحه =231 | | | صفحه = |
| | قطع = | | | قطع = |
| | ناشر =مشعر | | | ناشر =مشعر |
| | وبسایت ناشر = | | | وبسایت ناشر = |
| | محل انتشارات =تهران | | | محل انتشارات = |
| | تاریخ نشر =اول پاییز 1400 | | | تاریخ نشر = |
| | ترجمه به = | | | ترجمه به = |
| | مجموعه = | | | مجموعه = |
| خط ۳۱: |
خط ۳۱: |
| |سایر مشخصات = | | |سایر مشخصات = |
| }} | | }} |
| کتاب سیاست و زیارت در [[حجاز]] از آغاز تا سقوط خلافت عباسی، از آثار منتشر شده در پژوهشکده حج و زیات و تألیف امین رضا توحیدی و مصطفی پیرمرادیان است. | | کتاب سیاست و زیارت در [[حجاز]] از آغاز تا سقوط خلافت عباسی، تألیف امین رضا توحیدی و مصطفی پیرمرادیان است. |
|
| |
|
| این کتاب به تأثیر و جایگاه [[زیارت]] در دوران قبل و بعد از اسلام تا پایان حکومت عباسیان پرداخته شده و رویکرد حاکمان در مواجه با مسأله زیارت مدنظر قرار گرفته است. نویسندگان در این کتاب مفهوم کلی زیارت را اعم از [[حج]] و [[حج گزاری]] دانسته اند، مفهمی که شامل زیارت اماکن، قبور و مساجد است. | | در این کتاب به تأثیر و جایگاه [[زیارت]] در دوران قبل وبعد از اسلام و نیز خلفای بعد از پیامبر تا پایان حکومت عباسیان پرداخته شده و رویکرد حاکمان در مواجه با مسأله زیارت مدنظر قرار گرفته است. |
|
| |
|
| حاکمان از [[زیارت|آیین زیارت]]، گاه اهداف اقتصادی و گاه اهداف سیاسی را دنبال می‌کردند. چنان که در دوران قبل از اسلام در اختیار داشتن مکان‌های زیارتی عاملی برای تفاخر قبایل بوده و آن ها را به رقابت و کشمکش برای دراختیار داشتن این اماکن وامی داشت.
| | نویسندگان در این کتاب زیارت را اعم از [[حج]] و [[حج گزاری]] دانسته و اساسا مفهوم زیارت به طور عام را مد نظرداشته اند که شامل زیارت اماکن، قبور و مساجد می باشد. |
|
| |
|
| در دوران [[بنی‌امیه|اموی]] و [[بنی‌عباس|عباسی]] نیز تسلط بر اماکن مذهبی چون [[کعبه]] و [[مسجدالنبی]] و [[مقبره پیامبر]] عاملی برای مشروعیت بخشی به حکومت بوده و [[خلفا]] با در اختیار داشتن این اماکن مذهبی رقبای سیاسی خود را غیر مشروع جلوه می‌دادند و دستاویزی برای کنار زدن آنها ازصحنه قدرت پیدا می کردند. | | در این اثر عنوان شده؛حاکمان از [[زیارت|آیین زیارت]]، گاه اهداف اقتصادی و گاه اهداف سیاسی را دنبال می کردند. چنان که در دوران قبل از اسلام در اختیار داشتن مکان های زیارتی عاملی برای تفاخر قبایل بوده و آن ها را به رقابت و کشمکش برای دراختیار داشتن این اماکن وامی داشت. |
|
| |
|
| ==فصل اول: مفهوم شناسی و معرفی منابع تحقیق==
| | در دوران [[بنی‌امیه|اموی]] و [[بنی‌عباس|عباسی]] نیز تسلط بر اماکن مذهبی چون [[کعبه]] و [[مسجدالنبی]] و [[مقبره پیامبر]] عاملی برای مشروعیت بخشی به حکومت بوده و [[خلفا]] با دراختیار داشتن این اماکن مذهبی رقبای سیاسی خود را غیرمشروع جلوه می دادند و دستاویزی برای کنار زدن آن ها ازصحنه قدرت پیدا می کردند. |
| در این فصل عبارات و اصطلاحات بنیادی که در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته، شرح داده شده است. عبارات: [[زیارت]]، [[زیارتگاه]]، [[حجاز]]، [[خلفای چهارگانه]] (نخستین)، [[بنی‌امیه|خلافت اموی]] و [[بنی‌عباس|خلافت عباسی]].<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص15-17</ref>
| |
|
| |
|
| در قسمت دیگرمنابع تحقیق معرفی شده است.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص18-36</ref>
| | محتویات |
| | | فصل اول: مفهوم شناسی ومعرفی منابع تحقیق |
| ==فصل دوم: اهداف و پیشینه زیارت==
| | فصل دوم: اهداف و پیشینه زیارت |
| | | سوم: زیارت در حجاز در دوران رسوا الله و خلفا تا سال 41هجری |
| در این فصل به تاریخچه [[زیارت]] در سرزمین [[حجاز]] پرداخته شده و نویسندگان در این بخش با بیان هدف خود که زیارت را اعم از [[حج]] و [[حج گزاری]] می‌دانند؛ زیارت در [[ادیان ابراهیمی]] و اعراب قبل از اسلام در[[حجاز]] را مورد بررسی قرارداده اند.
| | فصل چهارم: زیارت در حجاز در دورا امویان |
| | | فصل پنجم: دوره اول خلافت عباسی و تحولات در حجاز در این دوران |
| نویسندگان اهداف زیارت را تحت عناوین زیر بیان کرده اند:
| | فصل ششم: زیارت در حجاز در دوران خلافت عباسی |
| | | نتیجه گیری |
| * ارتباط معنوی [[زائر]] و [[مزور]]
| |
| * کسب عبرت و بزرگداشت مقام [[انبیا]] و [[صلحا]]
| |
| * تفاخر و ارزش های قومی- قبیله ای
| |
| * حفظ راه و سیره مدفونین در مزارات
| |
| * مشروعیت بخشی به دولت ها ([[زیارت]] و سیاست)<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص39-41</ref>
| |
| در این بخش با بررسی تاریخچه [[زیارت]] در [[حجاز]] پیش از [[اسلام]]، به بتکده‌های اعراب اشاره شده که محل توجه مردم بوده و با تجمع و گردهمایی مردم در این زیارتگاه‌ها، بازارها شکل می‌گرفت که برای اشراف و حاکمان نفع اقتصادی در پی داشت.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص47</ref> نویسندگان بیان این نکته که [[بیت المقدس]] زیارتگاه مورد اهمیت [[ادیان ابراهیمی]] [[مسیحیت]] و[[یهود]] است<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص48</ref> [[زیارتگاه]] های آنها در حجاز قبل از اسلام را نیز معرفی می کنند؛ چنان که [[معبد نجران]] مشهورترین زیارتگاه مسیحیان قبل از اسلام بوده است.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 49</ref> همچنین با توجه به [[تورات]] که به [[تیمان]] و [[تیما]] اشاره دارد احتمالا همان منطقه تیما در حجاز بوده که می توانست برای یهودیان ارزش زیارتی داشته باشد.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص52</ref>
| |
| | |
| نویسندگان به تحول مفهوم زیارت نیز پرداخته اند. به این معنا که هدف از [[زیارت]] فقط رفتن به مکان مقدس نیست و در ادیان ابراهیمی [[توسل]] و [[شفاعت]] جستن از بزرگان و مقدسات هدف زیارت است.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص60-61</ref>
| |
| | |
| ==فصل سوم: زیارت در حجاز اسلامی تا سال ۴۱ هجری==
| |
| | |
| در این فصل به تحولات [[زیارت]] بعد از [[اسلام]] پرداخته شده و بنا بر آیات قرآن به قداست [[مسجدالحرام]] و [[مسجدالنبی]] و اهمیت زیارت آن اشاره کرده است.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 78</ref> با پرداختن به [[سیره پیامبر]] در زیارت و گرامی‌داشت قبور مسلمین<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 84</ref> و پیروی مسلمین از سیره پیامبر(ص)، اهمیت زیارت مقبره پیامبر در دوران بعد را بیان می کند <ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 84</ref>و در همین راستا زیارت مکان های زیارتی [[کعبه]]، [[مسجدالحرام]] و [[مسجدالنبی]] در دوران [[خلفای چهارگانه]] بعد از پیامبر و نیز دوران [[امام حسن]] (ع) را مورد توجه قرار می دهد.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 86-99</ref>
| |
| | |
| ==فصل چهارم: زیارت در حجاز در دوران امویان==
| |
| | |
| این فصل به نقش پررنگ سیاست [[امویان]] در امور [[زیارت]] می پردازد. خلفای اموی نظیر [[معاویه]] با اعزام جاسوس بین حج گزاران<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 101</ref> و نیز [[عبدالملک مروان]] با لغو سفر حج در زمان خلافت [[عبدالله بن زبیر]] در [[حجاز]]<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 104</ref>، زیارت را با اهداف سیاسی خود پیوند دادند.
| |
| | |
| نویسندگان همچنین شکل گیری دو مذهب [[عثمانیه]] و [[تشیع]] را در این دوران مدنظر قرار داده<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 115</ref> و با برشمردن آرا فقهای اهل سنت، چون [[عبدالله بن عمر]]، اهمیت [[زیارت حج]] و [[مسجدالنبی]] و [[مزار پیامبر]] بین مسلمین را در این دوران بیان کرده‌اند.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 124-125</ref>
| |
| | |
| ==فصل پنجم: دوره اول خلافت عباسی==
| |
| | |
| [[خلافت عباسیان]] در [[بغداد]] مستقر بود. در این دوران [[مناسک حج]] بیش از قبل مورد توجه قرار گرفت. منصب [[امیرالحاجی]] تعیین شد که به راهنمایی کاروان و نظارت بر امور [[زوار]] موظف بود.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص131</ref> عباسیان با تاکید بر پیشینه جد خود [[عباس بن عبدالمطلب]] در امر [[سقایت]] حج و نیز [[تولیت|عمارت]] [[مسجدالحرام]]، برپایی حج را میراث خود می دانستند<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 135-143</ref>. عموم خلفای عباسی به زیارت حج می‌رفتند و نیز [[مزار پیامبر]] را [[زیارت]] می کردند. <ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 145-147</ref>
| |
| | |
| در این دوران با وجود شکل گیری مکاتب فکری [[اهل سنت]] مانند: [[حنفی]]، [[مالکی]]، [[شافعی]]، [[حنبلی]] زیارت قبور بزرگان دین محترم شمرده می شد. <ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 153-155</ref>اما در این دوران شاهد [[تخریب قبور]] بزرگان [[شیعه]] از سوی [[خلفای عباسی]] هستیم که اهداف سیاسی خود را در به حاشیه راندن [[شیعیان]] از حکومت دنبال می کردند.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 155-156</ref>
| |
| | |
| ==فصل ششم: زیارت در حجاز در دوران دوم خلافت عباسی==
| |
| | |
| این فصل منحصر بودن [[زیارت]] قبور به [[مزار پیامبر]] را مورد بررسی قرار داده است. بنا بر نظر عموم فقهای این عصر علاوه بر اهمیت زیارت مزار پیامبر، زیارت بزرگان دین نیز مرسوم بوده <ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص157-162</ref>و تنها نظر مخالف در این باب نظر [[ابن تیمیه]] است که زیارت قبور اعم از قبر پیامبر و سایرین را [[شرک]] می دانست.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 175</ref> مدعیان خلافت در این دوران نیز به [[زیارت]] اماکن مقدس در [[حجاز]] اصرار می‌ورزیدند.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 176-178</ref> در این فصل از مقاصد زیارتی [[حجاز]] مانند: [[جده]]، [[جحفه]]، [[ربذه]]، قبر [[عبدالله]] پدر [[پیامبر]] در [[دارالنابغه]]، [[کوه ثبیر،]] قبر [[حکیم بن حزام]] در [[بلاه الفاکهه]]، قبر [[عروه بن زبیر]]، [[مسجدقبا]] نام برده شده است.<ref>سیاست و زیارت در حجاز، ص 189-199</ref>
| |
| | |
| ==اطلاعات ناشر==
| |
| این کتاب در [[پژوهشکده حج و زیارت]] تهیه شده و در پاییز سال 1400 توسط نشر مشعر به چاپ رسیده است.
| |
| | |
| ==پانویس==
| |
| {{پانویس}}
| |
| | |
| [[رده:کتاب‌های پژوهشکده حج و زیارت در سال ۱۴۰۰ شمسی]]
| |
| [[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]
| |
