در حال ویرایش عایشه

عایشه دختر [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]]، از همسران پیامبر(ص) است.<ref>«بازپژوهشی در سن عایشه هنگام ازدواج با پیامبر»، ص۲۶؛ شناخت‌نامه حدیث، ص۱۴۷.</ref> وی سومین همسر پیامبر(ص) است که بعد از وفات [[حضرت خدیجه (س)|حضرت خدیجه(س)]] و پس از ازدواج پیامبر(ص) با [[سوده]]، به عقد پیامبر(ص) درآمد.<ref>«تبیین نقش و جایگاه علمی عایشه بنت ابوبکر در حوزه علوم قرآن و حدیث براساس روایات و منابع تاریخی»، ص۴۸.</ref> در سن عایشه هنگام ازدواج با پیامبر بین مورخان اختلاف وجود دارد.<ref>الطبقات الکبری، ج۸، ص۴۶ و ص۴۷؛ تهذیب الکمال فی أسماء الرجال، ج۳۵، ص۲۲۷.</ref> مشهور است که وی در سن هفت سالگی در مکه به عقد پیامبر (ص) درآمد و در سن نه سالگی به خانه پیامبر رفت.<ref>«تبیین نقش و جایگاه علمی عایشه بنت ابوبکر در حوزه علوم قرآن و حدیث براساس روایات و منابع تاریخی»، ص۴۸؛ «بازپژوهشی در سن عایشه هنگام ازدواج با پیامبر»، ص۲۵.</ref> اما برخی گزارش‌ها دلالت دارد که عایشه در سن ۱۳ تا ۱۷<ref>الصحیح من سیرة النبي الأعظم (ص)، ج۳، ص۲۸۷.</ref> یا سن ۱۷ تا ۲۰ سال با پیامبر ازدواج کرد.<ref>«بازپژوهشی در سنّ عایشه هنگام ازدواج با پیامبر»، ص۳۷.</ref> عایشه در سال ۵۷ق یا ۵۸ق<ref>«بازپژوهشی در سنّ عایشه هنگام ازدواج با پیامبر»، ص۲۷؛ تاریخ پیامبر اسلام، ص۵۸؛ شناخت‌نامه حدیث، ص۱۴۸.</ref> یا ۵۹ق درگذشت<ref>نقش عایشه در تاریخ اسلام، ج۱ ص۴۶.</ref> و نماز بر او را [[ابوهریره]] خواند.<ref>تاریخ الإسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ج۴، ص۱۶۴.</ref>

عایشه پس از پیامبر(ص) در زمان خلافت پدرش [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و پس از وی در زمان حکومت [[عمر بن خطاب]]، و حتی نیمهٔ اول از خلافت [[عثمان بن عفان]]، از طرفداران جدی حکومت وقت به‌شمار می‌رفت.<ref>نقش عایشه در تاریخ اسلام، ج۱، ص۴۵.</ref> وی در نیمه دوم خلافت عثمان از او ناراضی شد، ولی پس از قتل عثمان خونخواه او شد و در [[جنگ جمل]] در مقابل امام علی قرار گرفت.<ref>شناخت‌نامه حدیث، ص۱۴۷.</ref> عایشه در جنگ جمل شکست خورد و امام علی(ع) او را با احترام به مدینه بازگردانید.<ref>نقش عایشه در تاریخ اسلام، ج۱، ص۴۶؛ دانشنامه امیرالمؤمنین بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۴، ص۴۱۵.</ref> از این تاریخ تا شهادت امام علی، عایشه در [[مدینه]] سکونت گزید و از آنجا بیرون نرفت.<ref>نقش عایشه در تاریخ اسلام، ج۱، ص۴۶.</ref> عالمان شیعه به دلیل مواضع تند عایشه در مقابل علی(ع) به ویژه نقشش در جنگ جمل او را نکوهش کرده‌اند.<ref>دانشنامه بقیع شریف، ص۴۴۹.</ref> همچنین گفته شده عایشه مانع خاک‌سپاری [[امام حسن مجتبی(ع)|امام حسن(ع)]] در کنار پیامبر گردید.<ref>دانشنامه امیرالمؤمنین بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۴، ص۴۱۵.</ref>

عایشه از چهره‌های سرشناس در زمینه‌های مختلف سیاسی، کلامی، حدیثی و فقهی در زمان صدر اسلام به شمار می‌رود.<ref>«تبیین نقش و جایگاه علمی عایشه بنت ابوبکر در حوزه علوم قرآن و حدیث براساس روایات و منابع تاریخی»، ص۴۲.</ref> درباره عایشه گفته شده وی فقیه،<ref>تهذیب الکمال فی أسماء الرجال، ج۳۵، ص۲۳۳ تا ص۲۳۵؛ شناخت‌نامه حدیث، ص۱۴۸.</ref> حافظ قرآن و زنی سخنران بوده<ref>دانشنامه امیرالمؤمنین بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۴، ص۵۱۳.</ref> و حافظه‌ای نیرومند داشته است.<ref>«تبیین نقش و جایگاه علمی عایشه بنت ابوبکر در حوزه علوم قرآن و حدیث براساس روایات و منابع تاریخی»، ص۴۳ و ص۴۸؛ نقش عایشه در تاریخ اسلام ج۱، ص۴۷.</ref> اهل سنت فضایل زیادی برای او نوشته‌اند.<ref>تهذیب الکمال فی أسماء الرجال، ج۳۵، ص۲۳۳ تا ص۲۳۵؛ سیر أعلام النبلاء، ج۲، ص۱۴۰ و ص۱۴۱.</ref> وی روایات بسیاری از رسول اکرم(ص) نقل کرده است؛<ref>«تبیین نقش و جایگاه علمی عایشه بنت ابوبکر در حوزه علوم قرآن و حدیث براساس روایات و منابع تاریخی»، ص۴۲.</ref> چنان‌که گفته شده بعد از رحلت پیامبر(ص) وی مرجع علمی صحابیان بوده است.<ref>تهذیب الکمال فی أسماء الرجال، ج۳۵، ص۲۳۳ تا ص۲۳۵؛ «تبیین نقش و جایگاه علمی عایشه بنت ابوبکر در حوزه علوم قرآن و حدیث براساس روایات و منابع تاریخی»، ص۴۲؛ شناخت‌نامه حدیث، ص۱۴۸.</ref> او پس از [[ابوهریره]] و [[عبدالله بن عمر بن خطاب|ابن عمر]]، بیشترین حجم روایات را از پیامبر(ص) نقل کرده است. شمار احادیث او را بیش از دو هزار حدیث دانسته‌اند.<ref>شناخت‌نامه حدیث، ص۱۴۹.</ref>

احادیثی از عایشه درباره [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] و مکان‌های دیگر مانند بقیع نقل شده است؛{{مدرک}} از جمله در حدیثی از عایشه نقل شده است که پیامبر به [[بقیع]] می‌رفت و برای مدفونان آن طلب استغفار می‌کرد.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، جعفریان، ص۳۴۷.</ref>

عایشه بیشتر عمر خود را در شهر مدینه گذراند. از این رو در این شهر مکان‌هایی وجود دارد که به نام او خوانده می‌شود یا با بخشی از زندگی او ارتباط دارد.

مسجد تنعیم از مکان‌هایی است که به عنوان [[میقات عمره مفرده]] معین شده است. زمانی این مسجد به نام مسجد عایشه شهرت داشت؛ زیرا پیامبر(ص) به او دستور داده بود تا از این محل مُحْرِم شود.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۱۷۲.</ref> کتیبه‌ای برجای‌مانده از بازسازی این مسجد در سال ۳۱۰ق نیز وجود دارد که نام عایشه در آن آمده است.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۱۷۲.</ref>

طبق نظر مشهور، محل دفن پیامبر(ص) در حجره عایشه (محل زندگی پیامبر با عایشه) در [[مسجد النبی]] است. بعدها [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب]]، خلیفه دوم، هم در همانجا دفن شدند.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۲۷۸.</ref>

ستون عایشه از ستون‌های [[روضةالنبی|روضة النبی]] است که از سوی منبر پیامبر(ص) و قبر شریف رسول خدا (ص) ستون سوم به شمار می‌آید و کنار محراب فعلی قرار دارد.<ref>دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۲، ص۳۸۰.</ref> استوانه عایشه وسط استوانه‌های اصلی قرار دارد و میان آن تا منبر پیامبر (ص) دو ستون فاصله است. در وجه نام‌گذاری این ستون اختلاف است. مشهور آن است که چون عایشه درباره فضیلت نماز گزاردن کنار این ستون روایتی از پیامبر(ص) گزارش کرده، به این نام خوانده شده است. شاید هم به این سبب باشد که عایشه از این ستون خبر داده و مکانش را معین کرده است.<ref>دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۲، ص۳۸۱.</ref>

عایشه بنا به وصیت خود در [[بقیع]] و در کنار سایر [[امهات المؤمنین|زنان پیامبر]] دفن شد.<ref>نقش عایشه در تاریخ اسلام، ج۱، ص۴۶؛ «خفتگان در بقیع (۱۳)»، ص۴۹.</ref> قبر وی در نزدیکی مزار [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر بن عبدالله]] است.<ref>دانشنامه بقیع شریف، ص۱۵۴.</ref> بعدا چهاردیواری بدون سقفی روی قبر او و تعدادی دیگر از همسران پیامبر که کنار هم دفن شده بودند ساخته شد و در قرن نهم گنبدی بر آن ساختند و آن را [[قبة الزوجات]] (گنبد همسران پیامبر) نامیدند.<ref>بقیع در آینه نگاره‌های هنری، ص ۲۳</ref>

* آثار اسلامی مکه و مدینه، جعفریان، رسول، تهران، مشعر، ۱۳۹۰ش.

* بقیع در آینه نگاره‌های هنری، احمد خامه‌یار، تهران، مشعر، ۱۴۰۳

* تاریخ الإسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ذهبی، محمد بن احمد، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۰۹ق.

* تاریخ پیامبر اسلام، آیتی، محمد ابراهیم، تجدیدنظر و اضافات: گرجی، ابوالقاسم، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۹۱ش.

* تهذیب الکمال فی أسماء الرجال، حافظ مزی، یوسف بن عبد الرحمن، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۶ق.

* دانشنامه امیرالمؤمنین بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، محمدی ری‌شهری، محمد، مترجم: مسعودی، عبدالهادی، قم، دار الحدیث، ۱۳۸۹ش.

* دانشنامه بقیع شریف، نوری، محمد، قم، صحیفه خرد، ۱۳۹۴ش.

* دانشنامه حج و حرمین شریفین، جلد دو، سامانی، سید محمود، تهران، مشعر، بی‌تا.

* سیر أعلام النبلاء، ذهبی، محمد بن احمد، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۱۴ق.

* شناخت‌نامه حدیث، محمدی ری‌شهری، محمد، قم، دارالحدیث، ۱۳۹۷ش.

* الصحیح من سیرة النبي الأعظم (ص)، عاملی، جعفر مرتضی، بیروت، دارالهادی، ۱۴۱۵ق.

* الطبقات الکبری، ابن سعد، محمد بن سعد، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۰ق.

* نقش عایشه در تاریخ اسلام، عسکری، مرتضی، مترجم: سردارنیا، عطاء محمد، بی‌جا، مؤسسه علمی فرهنگی علامه عسکری، ۱۳۹۰ش.