در حال ویرایش عبدالغنی بادکوبه‌ای

{{جعبه اطلاعات اشخاص
|عنوان = عبدالغنی بادکوبه‌ای
|تصویر = 
|توضیح تصویر = 
|نام کامل = 
|کنیه = 
|لقب = 
|نسب = 
|زادروز = ۱۲۶۶ق
|کشور تولد = [[جمهوری آذربایجان]]
|شهر تولد = [[باکو]]
|محل زندگی = 
|مهاجر/انصار = 
|نام همسر = 
|فرزندان = 
|خویشاوندان سرشناس = 
|دین = [[اسلام]]
|مذهب = [[شیعه]]
|شغل = 
|منصب = 
|تاریخ درگذشت = <!-- ۱۴/۳/۱۳۶۸ --> ۱۳۵۰ق
|شهر درگذشت = <!-- تهران -->
|کشور درگذشت = <!-- ایران -->
|آرامگاه = 

|زمان اسلام آوردن = 
|نحوه اسلام آوردن = 
|حضور در جنگ‌ها = 
|هجرت به = [[قم]] و [[نجف]] 
|دلیل شهرت = مبارزه با کمونیست
|نقش‌های برجسته = 
|دیگر فعالیت‌ها = تشکیل جبهه جمعیة دعوة الاهیة

|نام زیارتگاه = 
|سمت = 
|خدمت = 
|محل اقدام = 
|سفر = 
|نوشته‌ها = 
|موقوفات = 
|بناهای ساخته شده = 
|مقام علمی = 

|پس از =
|پیش از =

|اساتید = 
|شاگردان = 
|تالیفات = 
|وبگاه رسمی = 
|امضا = <!-- sign.jpg -->
}}

'''عبدالغنی بادکوبه‌ای''' (۱۲۶۶ق-۱۳۵۰ق)، از عالمان و مبارزان [[شعیه]] و اهل [[باکو]] است. او در زادگاهش، با افکار کمونیستی و منع [[حج]] و [[زیارت]] توسط آنها مبارزه کرد و  به دست دولت وقت، به شهادت رسید.

==معرفی==
عبدالغنی بادکوبه‌ای، فرزند ملاعبدالله، در حدود سال ۱۲۶۶ق در شهر [[باکو]] به دنیا آمد.

==تحصیلات==
عبدالغنی، روخوانی قرآن و زبان فارسی را در مکتب‌خانه آموخت و مقدمات دروس حوزوی را در مدرسه میرزا حسیب قدسی گذراند. او پس از گذراندن مقدمات علوم حوزوی به [[قم]] هجرت کرد و ۴ سال در آن حوزه ادامه تحصیل داد. آن‌گاه به [[نجف]] هجرت کرد و توانست درجه اجتهاد را بگیرد. او ادیب و شاعر نیز بود و با زبان‌های فارسی و ترکی شعر سرود.<ref>نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۳، ص۱۱۴۹.</ref>

==استادان==
برخی از استادانی که عبدالغنی بادکوبه‌ای در حوزه نجف از آن‌ها بهره برد به این شرح است: 

*[[محمدفاضل ایروانی]]
*[[حبیب‌الله رشتی]]
*[[علامه برغانی]]

==مبازه با کمونیست==
عبدالغنی، در اواخر قرن نوزدهم به زادگاهش [[باکو]] برگشت. کمونیست‌ها حکومت را در دست گرفته، در نخستین اقدام برای دین‌زدایی، [[حج]]، [[زیارت]] [[عتبات عالیات]] و اماکن مقدسه را ممنوع کردند.<ref>دو قرن مقاومت عالمان دینی قفقاز، ص۱۱۲.</ref> بادکوبه‌ای با افکار کمونیستی مبارزه کرد و جبهه‌ای را به نام جمعیة دعوة الاهیة تشکیل داد. هدف از تشکیل این جبهه، مبارزه تشکیلاتی با دولت بود. فرزند وی، محمدعلی در ماجرای ارامنه به شهادت رسید.

==شهادت==
عبدالغنی در سال ۱۳۵۰ق به همراه ۳۰ تن از عالمان از جمله [[حسین رامانایی]]  و حنیفه بادکوبه‌ای به دست دولت وقت دستگیر شد. دولت، همه آنان را پس از ۴ ماه محاکمه و شکنجه به دار آویخت و به شهادت رساند.<ref>گل‌های پریشان در باد، ص۵۳.</ref>

==پانوشت==
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| منبع = نقش علمای بادکوبه در نجف، عبدالرحیم اباذری،
| پس از لینک = فصلنامه فرهنگ زیارت، سال هشتم، شماره سی و سوم، زمستان ۱۳۹۶، ص۹۹
| لینک = 
}}
* '''دو قرن مقاومت عالمان دینی قفقاز در برابر کفر و الحاد و دیکتاتوری'''، عادل مولایی، مجله تاریخ اسلام در آینه پژوهش، بهار و تابستان ۱۳۹۱، ص۳۲.
* '''گل‌های پریشان در باد'''، عادل مولایی، ستاره سبز، بی‌جا، چاپ اول، ۱۳۹۲ش.
* '''نقباء البشر فی القرن الرابع عشر'''، محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، تحقیق عبد العزیز طباطبایی و محمد طباطبایی بهبهانی، دار المرتضی للنشر، مشهد، ۱۴۰۴ق.

[[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]]
[[رده:فقیهان شیعی باکو]]