در حال ویرایش عمرو بن لیث صفاری
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
در سال 271ق و در پی حمله برخی سادات علوی از مکه به [[مدینه]] و کشتار و غارت در آن شهر که موجب تعطیلی مراسم حج شد، خلیفه عباسی، در بغداد اعلام کرد عمرولیث را از منصب عمل الحرمینی عزل کرده و دستور داد عمرو را بر منابر [[لعن]] کنند. | در سال 271ق و در پی حمله برخی سادات علوی از مکه به [[مدینه]] و کشتار و غارت در آن شهر که موجب تعطیلی مراسم حج شد، خلیفه عباسی، در بغداد اعلام کرد عمرولیث را از منصب عمل الحرمینی عزل کرده و دستور داد عمرو را بر منابر [[لعن]] کنند. | ||
==کارگزاری حرمین شریفین== | ==کارگزاری حرمین شریفین== | ||
با مرگ [[یعقوب لیث صفار]] (حک: 247-265ق.)، مؤسس [[سلسله صفاریان]] و روی کار آمدن برادرش عمرو بن لیث، سیاست وی برپایه اطاعتش از خلیفه عباسی قرار گرفت و او موضع خود را به خلیفه اعلام کرد. [[معتمد عباسی]] نیز در این زمان با بحران و شورش عظیم [[زنگیان]] در جنوب [[عراق]] مواجه بود، برای توان سرکوب آنان، در صدد بهبودی روابط با صفاریان بود. از این‌رو خلیفه عباسی افزون بر تایید حکومت عمرو بر قلمروی وسیع تحت اختیارش، کارگزاری [[حرمین شریفین]] را نیز به او تفویض کرد.<ref>ابن فقیه، 1349، ص143؛ فاسی، 1406، ج2، ص180؛ ابن تغری، 1992، ج3، ص40.</ref> به‌نظر می‌رسد هدف اصلی خلیفه از وا‌گذاری منصب [[عمل الحرمین]] به عمرو، تضعیف جایگاه و کاستن از نفوذ [[احمد بن طولون]] حاکم مصر در حرمین بود. | با مرگ [[یعقوب لیث صفار]] (حک: 247-265ق.)، مؤسس [[سلسله صفاریان]] و روی کار آمدن برادرش عمرو بن لیث، سیاست وی برپایه اطاعتش از خلیفه عباسی قرار گرفت و او موضع خود را به خلیفه اعلام کرد. [[معتمد عباسی]] نیز در این زمان با بحران و شورش عظیم [[زنگیان]] در جنوب [[عراق]] مواجه بود، برای توان سرکوب آنان، در صدد بهبودی روابط با صفاریان بود. از این‌رو خلیفه عباسی افزون بر تایید حکومت عمرو بر قلمروی وسیع تحت اختیارش، کارگزاری [[حرمین شریفین]] را نیز به او تفویض کرد. <ref>ابن فقیه، 1349، ص143؛ فاسی، 1406، ج2، ص180؛ ابن تغری، 1992، ج3، ص40.</ref> به‌نظر می‌رسد هدف اصلی خلیفه از وا‌گذاری منصب [[عمل الحرمین]] به عمرو، تضعیف جایگاه و کاستن از نفوذ [[احمد بن طولون]] حاکم مصر در حرمین بود. | ||
بدین ترتیب صفاریان که تلاش داشتند نظارت بر امور حرمین را برعهده داشته باشند، موفق شدند منصب عمل الحرمین را از سوی دستگاه خلافت عباسی دریافت کنند. آنان ازسال 265 تا 271ق. عهده‌دار این منصب بودند. | بدین ترتیب صفاریان که تلاش داشتند نظارت بر امور حرمین را برعهده داشته باشند، موفق شدند منصب عمل الحرمین را از سوی دستگاه خلافت عباسی دریافت کنند. آنان ازسال 265 تا 271ق. عهده‌دار این منصب بودند. | ||
==رقابت با ابن طولون== | ==رقابت با ابن طولون== | ||
در این مدت میان فرستادگان عمرو بن لیث و ابن طولون حاکم مصر در مکه رقابت و درگیری وجود داشت. در سال 268ق. نماینده ابن طولون در [[مکه]] از عامل راه منصوب از جانب عمرو شکست خورد و پرچَم عمرو لیث بر سمت راست منبر [[مسجد ابراهیم خلیل]] نصب شد.<ref>طبری، 1967، ج9، ص599.</ref> ابن طولون در سال بعد سپاهی را به مکه اعزام کرد اما [[هارون بن محمد]]، عامل مکه، با کمک سپاهیان عمرو بن لیث، بر سپاه ابن طولون چیره شد و آنها را از مکه بیرون راند و ابن طولون در [[مسجد الحرام]] [[لعن]] شد.<ref>طبری، 1967، ج9، ص652-654؛ ابن فهد، 1404، ج2، ص344.</ref> | در این مدت میان فرستادگان عمرو بن لیث و ابن طولون حاکم مصر در مکه رقابت و درگیری وجود داشت. در سال 268ق. نماینده ابن طولون در [[مکه]] از عامل راه منصوب از جانب عمرو شکست خورد و پرچَم عمرو لیث بر سمت راست منبر [[مسجد ابراهیم خلیل]] نصب شد. <ref>طبری، 1967، ج9، ص599.</ref> ابن طولون در سال بعد سپاهی را به مکه اعزام کرد اما [[هارون بن محمد]]، عامل مکه، با کمک سپاهیان عمرو بن لیث، بر سپاه ابن طولون چیره شد و آنها را از مکه بیرون راند و ابن طولون در [[مسجد الحرام]] [[لعن]] شد.<ref>طبری، 1967، ج9، ص652-654؛ ابن فهد، 1404، ج2، ص344.</ref> | ||
==عزل از منصب عمل الحرمین== | ==عزل از منصب عمل الحرمین== | ||
روابط صفاریان با [[حجاز]] چندان نپایید. در سال 271ق و در پی حمله برخی سادات علوی از [[مکه]] به [[مدینه]] و کشتار و غارت در آن شهر که موجب تعطیلی مراسم حج و نیز تعطیلی نماز جمعه و جماعت شد، معتمد خلیفه عباسی، در حضور حج‌گزاران خراسانی در بغداد اعلام کرد عمرولیث را از منصب عمل الحرمینی عزل کرده و دستور داد عمرو را بر منابر لعن کنند.<ref>طبری، 1967، ج15.</ref> | روابط صفاریان با [[حجاز]] چندان نپایید. در سال 271ق و در پی حمله برخی سادات علوی از [[مکه]] به [[مدینه]] و کشتار و غارت در آن شهر که موجب تعطیلی مراسم حج و نیز تعطیلی نماز جمعه و جماعت شد، معتمد خلیفه عباسی، در حضور حج‌گزاران خراسانی در بغداد اعلام کرد عمرولیث را از منصب عمل الحرمینی عزل کرده و دستور داد عمرو را بر منابر لعن کنند.<ref>طبری، 1967، ج15.</ref> | ||
هرچند والی مکه، [[یوسف بن ابی‌الساج]]، در حمایت از عمرولیث با امیر جدیدی که عهده‌دار کار حج‌گزاران شده بود، به مخالفت برخاست و او را اسیر کرد. اما سپاهیان و حج‌گزاران دخالت کردند و والی را دستگیر کرده به بغداد فرستادند.<ref>همان.</ref> با وجود این در سال‌های بعد نیز صفاریان برای نظارت بر امور حرمین تلاش کردند که چندان نتیجه‌بخش نبود.<ref>همان، ج15، ص6482.</ref> | هرچند والی مکه، [[یوسف بن ابی‌الساج]]، در حمایت از عمرولیث با امیر جدیدی که عهده‌دار کار حج‌گزاران شده بود، به مخالفت برخاست و او را اسیر کرد. اما سپاهیان و حج‌گزاران دخالت کردند و والی را دستگیر کرده به بغداد فرستادند.<ref>همان.</ref> با وجود این در سال‌های بعد نیز صفاریان برای نظارت بر امور حرمین تلاش کردند که چندان نتیجه‌بخش نبود. <ref>همان، ج15، ص6482.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||