در حال ویرایش غبارروبی

{{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۱۲]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}

== معرفی ==

غبارروبی، به معنای پاک کردن گرد و غبار و رفت و روب جایی<ref>فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه غبارروبی؛ فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه غبارروبی.</ref> است. حرم‌ها، مسجدها و حسینیه‌ها نیز، غبارروبی می‌شوند؛ ولی آیین غبارروبی، در اصطلاح، مراسمی است که طی آن از سوى توليت آستان‌هاى مقدّس، درِ [[ضریح|ضريح]] باز شده و با حضور برخی از مشاهير، شخصيت‌ها و افراد خاص، هداياى نقدى [[زائر|زائران]] از درون ضريح جمع شده و با دستمال و گلاب، قبر و درون ضريح تميز و معطّر می‌شود. حضور در اين آیین، افتخار شمرده می‌شود.<ref>فرهنگنامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص35.</ref> در اين آیین، وقتى درون ضريح را غبارروبى و جارو مى‌كنند، مقدارى هم گرد و غبارهاى نرم نشسته بر روى قبر يا زمين مرقد را جمع‌آوری کرده و براى [[تبرک|تبرّك]] به اشخاص داده می‌شود. از اين رو، مراسم تميز كردن قبر، به غبارروبى شهرت يافته است.<ref name=":0">فرهنگنامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص۳۶.</ref>

== غبارروبی کعبه ==

كعبه همواره سالى دوبار،<ref name=":1">کعبه و مسجد الحرام در گذر تاریخ، ص۱۱۰.</ref> که یکی از آن‌ها ایام [[حج]] است،<ref name=":0" /> شسته مى‌شود. اين شست و شو به وسيله آب زمزم<ref name=":1" /> مخلوط به گلاب ناب قمصر كاشان<ref name=":0" /> صورت مى‌گيرد. پس از آن به وسيله عطرهاى مختلف، ديوارها را خوشبو ساخته، آنگاه مقدارى از عود و عنبر را در آن تبخير مى‌كنند و مى‌سوزانند. اين اعمال، بیشتر، در حضور بزرگان و اميران و رجال دولتى انجام مى‌گيرد.<ref name=":1" />

كعبه از دوران نخستين سازنده آن، [[حضرت ابراهیم(ع)|حضرت ابراهيم(ع)]] نيازى به شست‌وشو و پاکسازی نداشت؛ زيرا ساختمان كعبه درآغاز دیوارهای سنگ‌چين، بدون سقف بوده و درى نیز نداشت و كف آن، از شن يا ريگ بود. از این رو، نيازى به شست‌وشو نداشته و بارش باران خود موجب تميز كردن ديوارهاى آن از خاك مى‌شد. پس از قرار دادن سقف بر آن و گذاشتن در بر ديوار آن، اين نياز احساس شد كه خانه خدا غبار روبى شود، همانطور كه در مورد خانه‌هاى مسكونى چنين مى‌شود.<ref>کعبه و مسجد الحرام در گذر تاریخ، ص۱۰۹ و ۱۱۰.</ref> به باور برخی، كعبه نخستين بار، به وسيله [[حضرت محمد(ص)]] شست‌وشو شد. بر پایه روایتی از ابن عمر، حضرت محمد(ص) در روز فتح [[مکه]]، هنگام ورود به آن، دستور داد [[بلال بن رباح|بلال]] بر بام كعبه رفته و اذان بگوید؛ سپس مسلمانان لباس‌هاى خود را بالا زده و با ظرف‌ها و سطل‌ها، درون و بيرون كعبه را با آب [[زمزم]] شست‌وشو دادند.<ref>کعبه و مسجد الحرام در گذر تاریخ، ص۱۰۹، به نقل از تاريخ الكعبة المعظمه و نيز منائح الكرم، نوشتۀ سنجارى به نقل از تقى فاسى كه نامبرده اين مطلب را از فاكهى‌نقل كرده است.</ref> از آن پس، شست‌وشوى كعبه سنتى شد كه تا به امروز ادامه دارد.<ref name=":1" />

 

| منبع = فرهنگامه زیارت،  

| پس از لینک = جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره چهاردهم، بهار 1392، ص35.

}}[http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/772/1/110 کعبه و مسجد الحرام در گذر تاریخ]، محمدطاهر کردی، ترجمه هادی انصاری، مشعر، تهران، ۱۳۸۷ش.