در حال ویرایش غربت بقیع (کتاب)

{{در دست ویرایش|ماه=[[فروردین]]|روز=[[۱۶]]|سال=[[۱۴۰۰]]|کاربر=Kamran }}

این فصل با گزارش واکنش ورود وهابیان به مدینه در میان ایرانیان آغاز شده است. در سال ۱۳۰۴ که مدینه به دست آل سعود تصرف شد در شهریور ماه اخباری حاکی از تخریب گنبد پیامبر اکرم(ص) به دست وهابیان در ایران منتشر شد که واکنش شخصیت‌های مذهبی، مجلس شورای ملی و نیز تجمع مردم تهران را در پی داشت. در روز ۱۴ شهریور سال ۱۳۰۴ بازار تهران و ادارات به اعتراض به این اقدام تعطیل شدند.<ref>غربت بقیع، ص 129</ref>  و تعطیلی در روزهای  بعدی به سراسر کشور رسید.<ref>غربت بقیع، ص 131</ref> نویسنده در این بخش از کتاب خود نمونه‌ای از واکنش مسلمانان دیگر کشورهای اسلامی را نیز بر پایه اسناد به جا مانده گزارش کرده است.  

دولت ایران در پی اخبار واصله از مدینه، حبیب الله هیوا را که در آن زمان کنسول ایران در فلسطین بود، برای تهیه گزارشی از ماوقع به مدینه رفت. او در ۲۴ مهر ۱۳۰۴ به جده رسیدو با عبدالعزیز سعودی دیدار کرد و به مدینه سفر کرد و گزارش کرد که هیچ آسیبی به قبر رسول الله وارد نشده و تنها چند گلوله به گنبد اصابت کرده است. در تاریخ بازدید هویدا از مدینه، هنوز قبرهای قبرستان بقیع تخریب نشده بود. نویسنده حبیب الله هویدا که بعدا کاردار و وزیر مختار ایران در جده شد، را متهم کرده که برای منافع شخصی خود، سعی داشته وضعیت مدینه را عادی جلوه دهد در حالی که با توجه به سابقه وهابیان می‌توانسته تخریب زود هنگام قبور مدینه را پیش‌بینی کند. <ref>غربت بقیع، ص 180-204</ref>

وهابی‌ها در روز ۸ شوال سال ۱۳۴۴ برابر با ۳۱ فروزدین سال ۱۳۰۵ بنای قبور قبرستان بقیع ررا تخریب کردند. انتشار اخبار تخریب کامل قبور بقیع اعتراضات متعددی را در ایران و عراق  و دیگر کشورهای اسلامی در پی داشت. گزارشی از این اعتراضات در این بخش از کتاب آمده است. <ref>غربت بقیع، ص ۱۴۹-۱۸۰</ref>

==تلاش برای بازسازی بقیع==

فصل چهارم کتاب تاریخچه‌ای از تلاش‌های صورت گرفته برای بازسازی بقیع از همان سال‌های نخست تخریب بقیع تا دهه چهل شمسی را روایت می‌کند. این فصل شامل نامه‌ها، تصمیم‌ها و مذاکراتی و تلاش‌های دیپلماتیک ایرانیان و برخی از مسلمانان دیگر کشورهای اسلامی برای اصلاح وضعیت زیارت در بقیع و یا بازسازی قبور امامان(ع)است. از جمله این کوشش‌ها تلاش آیت الله عبدالرحیم حائری برای مرزبندی و سنگچین کردن محدوده بقیع و قبور امامان(ع)، تلاش‌های مظفر اعلم نماینده دولت ایران در جده در دهه ۳۰ شمسی برای برای ساخت بنایی در بقیع بوده است که اسناد آن در متن کتاب آمده است.  

در فصل پنجم کتاب متن قسمت‌هایی از برخی سفرنامه‌های قاجاری که توصیفی از بقیع ارائه کرده اند، آورده شده است. همچنین در گفتار کوتاهی به موانع بازسازی بقیع در دوره عثمانی اشاره شده است.  

در پایان کتاب تصویر ۶۰ سند که محتوای آن‌ها در متن کتاب منعکس شده است به چاپ رسیده است. همچنین تصاویر قدیمی بناهای بقیع قبل از تخریب و تصویر قبرستان بعد از تخریب قبور منتشر شده است.

[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]]