در حال ویرایش غسل زیارت

* [[امام هادی(ع)]] در روایت [[زیارت جامعه کبیره]]، که برای زیارت همۀ معصومان(ع) گفته شده، به انجام غسل تأکید کرده است.{{یادداشت|نراقی و صاحب جواهر این روایت را گواه آورد.<ref>غنائم الأیام فی ما یتعلق بالحلال و الحرام، ج۱، ص۲۶۵؛ جواهر الکلام، ج۵، ص۴۶.</ref>}}

* امام صادق(ع) به [[سلیمان بن عیسی]]، زیارت از راه دور آموزش داده؛<ref>کامل الزیارات، صص۲۸۷ و ۲۸۸.</ref> در حالی که پیش از انجام زیارت به غسل سفارش کرده است. منظور وی، زیارت خودِ او، از راه دور، در حال زنده بودن اوست.{{یادداشت|صاحب جواهر، شیخ انصاری و آقا رضا همدانی این روایت را گواه آورد.<ref>جواهر الکلام، ج۵، ص۴۶؛ کتاب الطهاره، ج۳، ص۶۵؛ مصباح الفقیه، ج۶، ص۴۶.</ref>}}

:برخی از فقیهان شیعی{{یادداشت|فاضل هندی، صاحب حدائق، آقا رضا همدانی و آخوند خراسانی.}}<ref>کشف اللثام، ج۱، ص۱۵۱؛ الحداق الناضره، ج۴، ص۱۸۹؛ مصباح الفقیه، ج۶، ص۴۶؛ اللّمعات النیرة فی شرح تکملة التبصرة، ج۱، ص۹۲.</ref> این غسل را شامل همۀ معصومان(ع) دانسته و فرقی میان زیارت آنان نگذاشته‌اند. [[وحید بهبهانی]]، فقیه شعیی اعتقاد دارد همۀ معصومان(ع) یک نورند و جایگاه آنان یکسان است؛ بنابراین نمی‌توان غسل را برای زیارت برخی از آنان منحصر کرد.<ref>مصابیح الظلام، ج۴، صص۹۰ – ۸۸.</ref>  

در برخی روایات به غسل زیارت کعبه سفارش شده است. [[سماعه]] و [[ابن سنان]]، صحابیان امام صادق(ع) دو روایت از وی درباره غسل زیارت [[کعبه]] بیان کرد.<ref>الکافی، ج۳، ص۴۰؛ فقیه، ج۱، ص۴۵؛ تهذیب الاحکام، ج۱، ص۱۰۴؛ وسائل الشیعه، ج۳، ص۳۰۴.</ref> [[محمد بن مسلم]] نیز از [[امام باقر(ع)]] و امام صادق(ع) روایتی را در این باره نقل کرده است.<ref>تهذیب الاحکام، ج۱، ص۱۱۴.</ref>  

برخی از فقیهان شیعه{{یادداشت|علامه حلی، صاحب مدارک، وحید بهبهانی، صاحب جواهر.}} این روایات را برای استحباب غسل زیارت معصومان(ع) گواه آورد.<ref>منتهی المطلب، ج۲، ص۴۷۴؛ مدارک الاحکام، ج۲، ص۱۶۹؛ الحدائق الناضرة فی أحکام العترة الطاهره، ج۴، ص۱۸۳؛ مصابیح الظلام، ج۴، ص۸۸؛ جواهر الکلام، ج۵، ص۴۶.</ref> برخی دیگر{{یادداشت|مجلسی دوم، خوانساری، شیخ انصاری و صاحب حدائق.}} به این استناد اشکال وارد کرد.<ref>مرآة العقول، ج۱۳، ص۱۲۶؛ مشارق الشموس، ج۱، ص۲۱۶؛ کتاب الطهاره، ج۳، ص۶۵؛ الحدائق الناضره، ج۴، ص۱۸۳.</ref>  

بسیاری از فقیهان شیعه غسل مستحبی را به سه قسم زمانی{{یادداشت|غسل زمانی، غسلی است که انجام آن در زمانی خاص مستحب است.}} ، مکانی{{یادداشت|غسل مکانی، غسلی است که انجام آن برای ورود به مکانی خاص مستحب است.}} و فعلی{{یادداشت|غسل فعلی، غسلی است که انجام آن پیش یا پس از انجام کاری مستحب است.}} تقسیم کرده‌اند.<ref>شرائع الإسلام، ج۱، ص۳۷؛ منتهی المطلب، ج۲، ص۴۶۰؛ نهایة الإحکام فی معرفة الأحکام، ج۱، صص۱۷۵و ۱۷۶؛ الرسائل العشر (لابن فهد)، ص۵۴؛ کشف اللثام، ج۱، ص۱۳۳؛ مستند الشیعه، ج۳، ص۳۳۸؛ مصباح الفقیه، ج۶، ص۴۵؛ تحریر الوسیله، ج۱، ص۹۷.</ref> آن‌ها غسل زیارت را غسل فعلی می‌دانند؛ چون انجام آن پیش از فعلِ زیارت مستحب است؛ برخی آن را غسل مکانی نیز می‌دانند؛ زیرا انجام آن برای ورود به حرم معصومان(ع) مستحب است.<ref>جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، ج۵، ص۶۲.</ref>  

* روایتی<ref>تهذیب الأحکام، ج۱، ص۱۰۵؛ ر. ک: الکافی، ج۳، ص۴۰؛ من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۴۴؛ الخصال، ج۲، صص۴۹۹ - ۴۹۸؛ عیون اخبار الرضا۷، ج۲، ص۱۲۳؛ وسائل الشیعه، ج۳، ص۳۰۷.</ref> از [[امام صادق(ع)]] دربارۀ غسل کردن برای ورود به [[مسجدالنبی(ص)]]<ref>تذکرة الفقها، ج۲، ص۱۴۴؛ مدارک الأحکام، ج۲، ص۱۷۲؛ المعتبر فی شرح المختصر، ج۱، ص۳۵۸.</ref>{{یادداشت|محقق خویی به سند و دلالت روایت ایراد دارد.<ref>موسوعة الإمام الخوئی، ج۱۰، ص۵۵.</ref>}}  

* شرافت حرم‌های معصومین(ع)<ref>مدارک الأحکام، ج۲، ص۱۷۲؛ کشف اللثام، ج۱، ص۱۶۳؛ کشف الالتباس عن موجز أبی العباس، ص۳۴۱؛ تذکرة الفقها، ج۲، ص۱۴۴؛ مستند الشیعه، ج۳، ص۳۳۸؛ ذکری الشیعه، ج۱، ص۱۹۹؛ الحدائق الناضرة، ج۴، ص۲۳۶؛ مفتاح الکرامه، ج۱، ص۸۰؛ غنائم الأیام، ج۱، ص۲۶۶؛ جواهر الکام، ج۶۲۵.</ref>  

* '''ذکری الشیعة فی أحکام الشریعة'''، محمد بن مکی عاملی شهید اول، تحقیق و تصحیح جمعی از پژوهشگران در مؤسسه آل البیت(ع)، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، ۱۴۱۹ق.

* '''کتاب الطهارة'''(للشیخ انصاری)، مرتضی بن محمد امین انصاری دزفولی، تصحیح گروه پژوهش در کنگره، قم، کنگره جهانی بزرگداشت شیخ اعظم انصاری، ۱۴۱۵ق.

* '''مشارق الشموس في شرح الدروس‌'''، آقا حسين بن محمد‌ خوانسارى، تحقیق و تصحیح سيد جواد ابن الرضا، تا سال 1430ق به چاپ نرسيده است و فايل اين نسخه توسط محقق در اختيار مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور قرار گرفته است.

* '''منتهى المطلب في تحقيق المذهب‌'''، علامه حسن بن يوسف بن مطهر اسدى‌ حلّی، تحقیق و تصحیح بخش فقه در جامعه پژوهش‌هاى اسلامى‌، مشهد، مجمع البحوث الإسلامية‌، 1412ق.