در حال ویرایش قبر حبیب بن مظاهر اسدی
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
همچنین نام حبیب بن مظاهر در دو [[زیارت رجبیه]] و [[زیارت ناحیه مقدسه|ناحیه مقدسه]] آمده است<ref>معجم رجال الحدیث، ج5، ص203.</ref> | همچنین نام حبیب بن مظاهر در دو [[زیارت رجبیه]] و [[زیارت ناحیه مقدسه|ناحیه مقدسه]] آمده است<ref>معجم رجال الحدیث، ج5، ص203.</ref> | ||
==اعلام وفاداری | ==اعلام وفاداری از امام حسین== | ||
حبیب بن مظاهر و جمعی از بزرگان شیعیان [[کوفه]]، پس از مرگ [[معاویة بن ابوسفیان|معاویه]]، برای امام حسین(ع) نامه نوشتند و آن حضرت را برای قیام بر ضد امویان، به کوفه دعوت کردند.<ref>الفتوح، ج5، ص28؛ الارشاد، ج2، ص37.</ref> پس از ورود [[مسلم بن عقیل]] به کوفه، حبیب به همراه دیگر رهبران شیعیان کوفه، جلسهای در منزل [[سلیمان بن صُرَد خُزاعی]] (شهادت: ۶۵ق در [[قیام توّابین]]) برگزار کردند و در پاسخ به نامه امام حسین(ع) که در برابر حاضران قرائت شد، | |||
حبیب بن مظاهر و جمعی از بزرگان شیعیان [[کوفه]]، پس از مرگ [[معاویة بن ابوسفیان|معاویه]]، برای امام حسین(ع) نامه نوشتند و آن حضرت را برای قیام بر ضد امویان، به کوفه دعوت کردند.<ref>الفتوح، ج5، ص28؛ الارشاد، ج2، ص37.</ref> پس از ورود [[مسلم بن عقیل]] به کوفه، حبیب به همراه دیگر رهبران شیعیان کوفه، جلسهای در منزل [[سلیمان بن صُرَد خُزاعی]] (شهادت: ۶۵ق در [[قیام توّابین]]) برگزار کردند و در پاسخ به نامه امام حسین(ع) که در برابر حاضران قرائت شد، سخنان شورانگیزی ایراد کردند و حمایت خود را تا آخرین نفس از امام(ع)، اعلام داشتند.<ref>الفتوح، ج5، ص34.</ref> | |||
با ورود [[عبیدالله بن زیاد]] به کوفه و تهدید مردم توسط او، مردم کوفه دست از یاری مسلم بن عقیل کشیده و مسلم را تنها گذاشتند. اما قبیله بنی اسد، حبیب بن مظاهر و مسلم بن عُوسَجه، از صحابه رسول خدا(ص)، را پنهان کردند؛ تا اینکه این دو مخفیانه از شهر گریختند و در روز ششم [[ماه محرم|محرم]] در [[کربلا]] به امام حسین(ع) پیوستند.<ref>ابصارالعین، ص۱۰۲.</ref> | با ورود [[عبیدالله بن زیاد]] به کوفه و تهدید مردم توسط او، مردم کوفه دست از یاری مسلم بن عقیل کشیده و مسلم را تنها گذاشتند. اما قبیله بنی اسد، حبیب بن مظاهر و مسلم بن عُوسَجه، از صحابه رسول خدا(ص)، را پنهان کردند؛ تا اینکه این دو مخفیانه از شهر گریختند و در روز ششم [[ماه محرم|محرم]] در [[کربلا]] به امام حسین(ع) پیوستند.<ref>ابصارالعین، ص۱۰۲.</ref> |