در حال ویرایش قبر حبیب بن مظاهر اسدی

[[ابن‌حجر عسقلانی]]، حبیب بن مظاهر را در شمار کسانی برشمرده است که [[پیامبر اکرم(ص)]] را درک کرده‌اند.<ref>الاصابة فی تمییز الصحابة، ج3، ص30.</ref> اما [[شیخ طوسی]] او را [[تابعی]]{{یادداشت|'''تابعین''' مسلمانانی هستند که با یک یا چند تن از صحابه پیامبر اکرم(ص) ملاقات داشته‌اند یا آنها را درک کرده‌اند ولی خود پیامبر(ص) را ندیده‌اند.(تهذیب الاسماء و اللغات، ج۱، ص۱۶.)}} و از اصحاب [[امام علی(ع)]]، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] دانسته است.<ref>رجال الطوسی، ص60، 93 و 100.</ref>

حبیب بن مظاهر و جمعی از بزرگان شیعیان [[کوفه]]، پس از مرگ [[معاویة بن ابوسفیان|معاویه]]، برای امام حسین(ع) نامه نوشتند و آن حضرت را برای قیام بر ضد امویان، به کوفه دعوت کردند.<ref>الفتوح، ج5، ص28؛ الارشاد، ج2، ص37.</ref> پس از ورود [[مسلم بن عقیل]] به کوفه، حبیب بن مظاهر به همراه دیگر رهبران شیعیان کوفه، جلسه‌‏ای در منزل [[سلیمان بن صرد خزاعی]] برگزار کردند و در پاسخ به نامه امام حسین(ع) که در برابر حاضران قرائت شد، سخنان شورانگیزی ایراد کردند و حمایت خود را تا آخرین نفس از امام(ع)، اعلام داشتند.<ref>الفتوح، ج5، ص34.</ref>

پس از اینکه [[عبیدالله بن زیاد]] به کوفه وارد شد و شروع به تهدید مردم کرد و مردم کوفه از یاری مسلم بن عقیل دست کشیدند و از گرد او پراکنده شدند، خاندان حبیب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه، آن دو را پنهان کردند؛ تا اینکه مخفیانه از شهر گریختند و در روز ششم [[ماه محرم|محرم]] در [[کربلا]] به امام حسین(ع) پیوستند.

حبیب بعد از نماز ظهر که بیشتر اصحاب امام(ع) به شهادت رسیده بودند، به میدان جنگ شتافت، بین حبیب و سپاه دشمن، مبارزه سختی درگرفت و حبیب جمعی از ایشان را کشت. سرانجام بدیل بن صریم عَقَفانی، با حمله‌‏ای او را مجروح ساخت و شخص دیگری از [[بنی‌‏تمیم]]، نیزه بر او زد که به زمین افتاد. خواست برخیزد که در نهایت، حصین بن تمیم، سر از بدن حبیب جدا کرد و او به دیگر شهیدان پیوست.

سرانجام قاتل حبیب در کوفه، به دست قاسم، پسر وی به قتل رسید. با شهادت حبیب، چهره امام درهم شکسته شد. سپس او را ستود و در حقش دعا کرد و فرمود: «خود و یاران حامی خود را به حساب [[خدا]] می‏‌گذارم». <ref>ر. ک: تاریخ طبری، ج5، ص440.</ref>

 

نام حبیب بن مظاهر، در دو [[زیارت رجبیه]] و [[زیارت ناحیه مقدسه|ناحیه مقدسه]] آمده است‏<ref>معجم رجال الحدیث، ج5، ص203.</ref> و قبر وی‌ اندکی با فاصله از [[محل دفن شهدای کربلا]]، در سمت غربی رواق جنوبی [[حرم امام حسین(ع)]] قرار دارد و دارای ضریح مستقل است.