در حال ویرایش مجدالملک اسعد بن محمد براوستانی قمی
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
شمسالدین ابوالفضل اسعد بن محمد بن موسی، وزیر شیعی<ref>الکامل، ج10، ص289-290.</ref> [[برکیارق سلطان سلجوقی]] (حک: 485-498ق.) از براوستان، یکی از روستاهای [[قم]]، برخاست.<ref>معجم البلدان، ج1، ص368.</ref> این نسبت در منابع به تصحیف، براوشتانی،<ref>اعیان الشیعه، ج3، ص299.</ref> اردستانی،<ref>بقیع الغرقد، ص295.</ref> بلاسانی<ref>الکامل، ج10، ص361.</ref> و شکلهای دیگر<ref>تاریخ الاسلام، ج34، ص134-135؛ تاریخ ابن خلدون، ج3، ص482.</ref> آمده است. | شمسالدین ابوالفضل اسعد بن محمد بن موسی، وزیر شیعی<ref>الکامل، ج10، ص289-290.</ref> [[برکیارق سلطان سلجوقی]] (حک: 485-498ق.) از براوستان، یکی از روستاهای [[قم]]، برخاست.<ref>معجم البلدان، ج1، ص368.</ref> این نسبت در منابع به تصحیف، براوشتانی، <ref>اعیان الشیعه، ج3، ص299.</ref> اردستانی، <ref>بقیع الغرقد، ص295.</ref> بلاسانی<ref>الکامل، ج10، ص361.</ref> و شکلهای دیگر<ref>تاریخ الاسلام، ج34، ص134-135؛ تاریخ ابن خلدون، ج3، ص482.</ref> آمده است. | ||
==نیابت شرفالملک== | ==نیابت شرفالملک== | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
مجدالملک متهم به ارتباط با اسماعیلیه الموت بود. این اتهام در دشمنیهای مؤیّدالملک ریشه داشت.<ref>تعلیقات نقض، ج1، ص271.</ref> برخی بر آنند که کشته شدن مجدالملک به سبب گسترش قدرت او و تحکمهایش بر امیران بوده است.<ref>تاریخ الفی، ج4، ص2608.</ref> | مجدالملک متهم به ارتباط با اسماعیلیه الموت بود. این اتهام در دشمنیهای مؤیّدالملک ریشه داشت.<ref>تعلیقات نقض، ج1، ص271.</ref> برخی بر آنند که کشته شدن مجدالملک به سبب گسترش قدرت او و تحکمهایش بر امیران بوده است.<ref>تاریخ الفی، ج4، ص2608.</ref> | ||
مجدالملک به دست سپاهیان شورشی و به رغم میل سلطان برای نجات وی،<ref>تاریخ الفی، ج4، ص2608.</ref> در [[زنجان]]<ref>تاریخ آل سلجوق در آناطولی، ص60.</ref> به سال 492ق. در 51 سالگی قطعه قطعه شد<ref>الکامل، ج10، ص289؛ اعیان الشیعه، ج3، ص299؛ تاریخ ادبیات ایران، ج3، ص5.</ref> و بدنش را به اصفهان فرستادند و در آنجا دفن کردند.<ref>الکامل، ج10، ص282.</ref> | مجدالملک به دست سپاهیان شورشی و به رغم میل سلطان برای نجات وی، <ref>تاریخ الفی، ج4، ص2608.</ref> در [[زنجان]]<ref>تاریخ آل سلجوق در آناطولی، ص60.</ref> به سال 492ق. در 51 سالگی قطعه قطعه شد<ref>الکامل، ج10، ص289؛ اعیان الشیعه، ج3، ص299؛ تاریخ ادبیات ایران، ج3، ص5.</ref> و بدنش را به اصفهان فرستادند و در آنجا دفن کردند.<ref>الکامل، ج10، ص282.</ref> | ||
==محل دفن== | ==محل دفن== | ||
در گزارشها آوردهاند که وی همیشه کفنی حاوی [[تربت]] امام حسین(ع)<ref>تاریخ الاسلام، ج34، ص135.</ref> را که از [[مکه]] برایش آورده بودند،<ref>تاریخ الفی، ج4، ص2609.</ref> همراه داشت.<ref>اعیان الشیعه، ج3، ص299.</ref> بعدها پیکر او را به کربلا بردند و کنار مرقد حسینی به خاک سپردند.<ref>الکامل، ج10، ص299؛ مجالس المؤمنین، ج2، ص460؛ اعیان الشیعه، ج3، ص299.</ref> | در گزارشها آوردهاند که وی همیشه کفنی حاوی [[تربت]] امام حسین(ع)<ref>تاریخ الاسلام، ج34، ص135.</ref> را که از [[مکه]] برایش آورده بودند، <ref>تاریخ الفی، ج4، ص2609.</ref> همراه داشت.<ref>اعیان الشیعه، ج3، ص299.</ref> بعدها پیکر او را به کربلا بردند و کنار مرقد حسینی به خاک سپردند.<ref>الکامل، ج10، ص299؛ مجالس المؤمنین، ج2، ص460؛ اعیان الشیعه، ج3، ص299.</ref> | ||
==خصوصیات== | ==خصوصیات== | ||
مجدالملک را فردی دیندار، مخالف ظلم و خونریزی،<ref>تاریخ الاسلام، ج34، ص135.</ref> انجامدهنده کارهای خیر، و اهل نماز و روزه و شببیداری دانستهاند.<ref>تعلیقات نقض، ج1، ص265.</ref> او تشیع خود را اظهار میکرد و به علویان بسیار یاری مینمود و در عین حال، [[صحابه]] [[پیامبر(ص)]] را به نیکی یاد میکرد.<ref>الکامل، ج10، ص290؛ تعلیقات نقض، ج1، ص267.</ref> | مجدالملک را فردی دیندار، مخالف ظلم و خونریزی، <ref>تاریخ الاسلام، ج34، ص135.</ref> انجامدهنده کارهای خیر، و اهل نماز و روزه و شببیداری دانستهاند.<ref>تعلیقات نقض، ج1، ص265.</ref> او تشیع خود را اظهار میکرد و به علویان بسیار یاری مینمود و در عین حال، [[صحابه]] [[پیامبر(ص)]] را به نیکی یاد میکرد.<ref>الکامل، ج10، ص290؛ تعلیقات نقض، ج1، ص267.</ref> | ||
او از مستوفیان فاضل و کاردان آن عهد به شمار میرفت و در حفظ قانون، اداره دیوانها و ضبط حساب توانا بود. فضلا و شاعران را اکرام نموده، به آنان بخشش میکرد<ref>تاریخ سلسله سلجوقی، ص69.</ref> و شاعران هم او را مدح گفتهاند.<ref>تعلیقات نقض، ج1، ص270.</ref> | او از مستوفیان فاضل و کاردان آن عهد به شمار میرفت و در حفظ قانون، اداره دیوانها و ضبط حساب توانا بود. فضلا و شاعران را اکرام نموده، به آنان بخشش میکرد<ref>تاریخ سلسله سلجوقی، ص69.</ref> و شاعران هم او را مدح گفتهاند.<ref>تعلیقات نقض، ج1، ص270.</ref> |