در حال ویرایش مذبح

[[پرونده:136.jpg|بندانگشتی|پنجره بزرگ مذبح یا قتلگاه، که روبه‌روی باب القبله، نزدیک ضریح حبیب بن مظاهر قرار دارد.]]
'''مَذْبَح'''، در زبان عربی، به [[قتلگاه]]، جایی که به مکان شهادت [[امام حسین(ع)]] انتساب یافته، گفته می‌شود. این مکان، در [[کربلا]]، در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، در جنوب غربی رواق حبیب بن مظاهر قرار دارد. واژه مذبح، به معنای جای سر بریده شدن بوده و در برخی روایات، درباره نحوه شهادت [[امام حسین(ع)]]، از این واژه استفاده شده است. مذبح، به بخشی از معبدهای [[مسیحیت|نصارا]] و [[یهودیت|یهود]] که شبیه مقصوره یا [[محراب]] است نیز، گفته شده است.<br />

==واژه‌شناسی==
مذبح، واژه‌ای عربی، اسم مکان از ذبح و به معنای جای سر بریده شدن است.<ref>کتاب العین، ج‏3، ص202؛ المحیط فی اللغة، ج‏3، ص70.</ref> در واژه‌نامه‌های فارسی، به معنای جای قربانی کردن، کشتارگاه،<ref>فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه مذبح.</ref> قربانگاه، جایی که گوسفند و مانند آن را ذبح می‌کنند و جایی از گلوی حیوانِ حلال‌گوشت که آن را از آنجا ذبح می‌کنند، آمده است.<ref name=":0">لغت‌نامه دهخدا، واژه «مذبح».</ref>
==قتلگاه امام حسین(ع)==
{{اصلی|قتلگاه}}
در زبان عربی، به [[قتلگاه]]، جایی که به مکان شهادت [[امام حسین(ع)]] انتساب یافته، مذبح گفته می‌شود. یکی از لقب‌های امام حسین(ع) نیز، «مذبوحٌ مِن القفا» است.<ref name=":1">فرهنگ نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 21، ص87.</ref> این لقب، از سخنان یکی از زنان اهل بیتِ وی، پس از رویداد [[عاشورا]] گرفته شده است.{{یادداشت|هی تنوح بصوت شجی یقرع القلوب علی الرضیع [الصغیر و علی‏] الشیخ الکبیر، و علی المذبوح من القفا،}}<ref>مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج‏4، ص132.</ref> از زبان [[حضرت زینب(ع)|حضرت زینب(س)]]، «محزوز الرأس من القفا»<ref>مناقب آل أبی طالب(ع)، ج‏4، ص113.</ref> و «مجزوز الرأس من القفا»<ref>اللهوف علی قتلی الطفوف، ص133.</ref> نیز ذکر شده که مانند عبارت پیشین به معنای سربریده از پشت سر است.<ref>کتاب العین، ج‏6، ص6؛ جمهرة اللغة، ج‏1، ص97.</ref> در برخی روایات، از شهادت امام حسین(ع)، با عبارت «ذُبِحَ کما یُذبَحُ الکَبْشُ»، یاد شده<ref>الأمالی للصدوق، ص130.</ref> و در نوحه‌خوانی پرندگانی که خبر شهادت امام حسین(ع) را به [[مدینه]] رسانده بودند، عبارت «ألا ذُبِحَ الحسینُ بِکربلا» ذکر شده است.<ref>مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج‏4، ص73؛ بحارالأنوار، ج۴۵ ص١٩٢.</ref>

مذبح، در [[کربلا]]، در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، در جنوب غربی رواق حبیب بن مظاهر و در فاصله چند متری ضریح حبیب بن مظاهر، در زاویه غربی آن قرار دارد. دو پنجره‌ای که برای این مکان نصب شده، یکی رو به روی باب القبله و دیگری رو به روی باب الرأس قرار گرفته است.<ref>[http://www.non14.net/7731 نصب شباکین جدیدین من الذهب و الفضة الخالصة فی موقع مذبح]، وکالة نون الخبریة؛ قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۵.</ref>

==در معبدها==
در برخی معبدها، «مذبح» جایگاه مقدسی است.<ref name=":1" /> مذبح که به مذابح جمع بسته می‌شود،<ref name=":2">تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحیط فی اللغة، ج‏3، ص70.</ref> در معبدهای [[مسیحیت|نصارا]]<ref>أساس البلاغة، ص202.</ref> و [[یهودیت|یهودیان]]<ref name=":3" /> ساخته شده و به مقصوره،<ref name=":4">تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحکم و المحیط الأعظم، ج‏3، ص293؛  النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، ج‏2، ص154.</ref> [[محراب]]<ref>تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحکم و المحیط الأعظم، ج‏3، ص293؛ أساس البلاغة، ص202؛  النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، ج‏2، ص154.</ref> و مانند آن<ref name=":4" /> معنا شده است. برخی، مذبح را جایی دانسته‌اند که نصارا کتاب‌های<ref name=":2" /> مقدس<ref name=":5">محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار، ج٨٠ ص٣۵٣ به نقل از نهایه و قاموس.</ref> را در آن می‌گذراند؛ برخی آن را شامل یهود نیز دانسته‌اند.<ref name=":5" /> بر پایه روایتی تاریخی، که در واژه‌نامه‌های عربی نیز آمده، در زمان ابن مُهَلب، کسی را که پس از اسلامش کافر شده بود نزد [[مروان بن حکم|مروان]] آوردند. کعب، دستور داد او را وارد «مذبح» کنند و [[تورات]] بگذراند و او را به خدا قسم دهند.<ref>تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛  المحکم و المحیط الأعظم، ج‏3، ص293، به نقل از هروی در غریین.</ref>

بر پایه برخی روایات، [[امام علی(ع)]] وقتی در مسجدها [[محراب]] می‌دید، آن‌ها را می‌شکست؛ وی این کار را به سبب شباهت آن‌ها به «مذابح یهود» انجام می‌داد.<ref name=":3">من لا یحضره الفقیه، ج‏1، ص236؛ ترجمه من لا یحضره الفقیه، ج‏1،  ص355.</ref> برخی، ساخت این محراب‌ها را پس از فتوحات زمان خلفا دانسته‌اند.<ref>ترجمه من لا یحضره الفقیه، ج‏1،  ص355.</ref>
==جستارهای وابسته==

*[[قتلگاه]]

==پانوشت==
{{پانویس}}
==منابع==

{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| منبع = فرهنگ نامه زیارت،
| پس از لینک = جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره بیست و یکم، زمستان ۱۳۹۳، ص۸۷
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1374/1/86
}}
أساس البلاغة، ‏محمود بن عمر زمخشری، دار صادر، بیروت، ۱۹۷۹م.
الأمالی، ‏ابن بابویه، تهران، ۱۳۷۶ش.
اللهوف علی قتلی الطفوف، علی بن موسی بن طاووس، ترجمه فهری، تهران، ۱۳۴۸ش.
المحکم و المحیط الأعظم، علی بن اسماعیل بن سیده، دار الکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۲۱ق.
المحیط فی اللغة، اسماعیل بن عباد صاحب، عالم الکتب، بیروت، ۱۴۱۴ق.
النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، مبارک بن محمد بن اثیر، موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، قم، ۱۳۶۷ش.
ترجمه من لا یحضره الفقیه، محمد بن علی ابن بابویه، تهران، ۱۳۶۷ش.
تهذیب اللغة، محمد بن احمد ازهری، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۱ق.
جمهرة اللغة، محمد بن حسن ابن درید، دار العلم للملایین، بیروت، ۱۹۸۸م.
قتلگاه حسین بن علی(ع)، احمد نبوی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هجدهم، ص۱۱۹.
کتاب العین، خلیل بن احمد فراهیدی، نشر هجرت، قم، ۱۴۰۹ق.
مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، سید هاشم بن سلیمان بحرانی، قم، ۱۴۱۳ق.
من لا یحضره الفقیه، محمد بن علی بن بابویه، قم، ۱۴۱۳ق.
مناقب آل أبی طالب(ع)، ابن شهر آشوب مازندرانی، قم، ۱۳۷۹ق.
[http://www.non14.net/ وکالة نون الخبریة.]
{{پایان}}

[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]