در حال ویرایش مزار عبدالله بن جعفر (بقیع)

هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.

این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.

نسخهٔ فعلی متن شما
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی
| عنوان            =
| عنوان            =مزار منسوب به عبداللّٰه بن جعفر بن ابوطالب عليهما السلام در دمشق 
| تصویر            =
| تصویر            =
| اندازه تصویر    =300px
| اندازه تصویر    =300px
خط ۶: خط ۶:
| تأسیس            =
| تأسیس            =
| کاربری          =زیارتگاه
| کاربری          =زیارتگاه
| مکان            =[[سوریه]]، [[دمشق]]، [[قبرستان باب الصغیر]]
| مکان            =[[سوریه]] * [[دمشق]]*[[ قبرستان باب الصغیر]]
| نام‌های دیگر      =
| نام‌های دیگر      =
| وقایع مرتبط      =
| وقایع مرتبط      =
خط ۲۲: خط ۲۲:
==معرفی اجمالی==
==معرفی اجمالی==
هفت سال از ظهور [[اسلام]] و چهار سال از دعوت و تبلیغ آشکار پیامبر اسلام می‌گذشت و در این مدت مشرکان و بت‌پرستان  مکه  از وسایل مختلف برای جلوگیری از گسترش و نفوذ اسلام و آزار و اذیت مسلمانان استفاده کرده بودند. در این سال پیامبر اسلام به مسلمانان اجازه داد به سرزمین حبشه هجرت کنند. بر این اساس گروهی از مسلمانان که تعدادشان بیش از هشتاد نفر بود به سرپرستی جعفر بن ابیطالب رهسپار حبشه شدند. این گروه در سال هفتم هجری به مدینه بازگشتند. در این مدت آنان دارای فرزندانی گردیدند و تعدادی نوزاد در سرزمین حبشه متولد شد که نخستین آن‌ها عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابی‌طالب و[[ اسماء]]  همسر وی بود.
هفت سال از ظهور [[اسلام]] و چهار سال از دعوت و تبلیغ آشکار پیامبر اسلام می‌گذشت و در این مدت مشرکان و بت‌پرستان  مکه  از وسایل مختلف برای جلوگیری از گسترش و نفوذ اسلام و آزار و اذیت مسلمانان استفاده کرده بودند. در این سال پیامبر اسلام به مسلمانان اجازه داد به سرزمین حبشه هجرت کنند. بر این اساس گروهی از مسلمانان که تعدادشان بیش از هشتاد نفر بود به سرپرستی جعفر بن ابیطالب رهسپار حبشه شدند. این گروه در سال هفتم هجری به مدینه بازگشتند. در این مدت آنان دارای فرزندانی گردیدند و تعدادی نوزاد در سرزمین حبشه متولد شد که نخستین آن‌ها عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابی‌طالب و[[ اسماء]]  همسر وی بود.
یک سال پس از بازگشت عبدالله از حبشه پدر وی جعفر بن ابی‌طالب ملقّب به  ذوالجناحين  در  غزوه مؤته  به شهادت رسيد؛ و ازاین‌پس عبدالله و برادرانش تحت سرپرستی و کفالت مستقیم پیامبر اسلام(ص) قرارگرفته و رشد نمودند. او هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت.
یک سال پس از بازگشت عبدالله از حبشه پدر وی جعفر بن ابی‌طالب ملقّب به  ذوالجناحين  در  غزوه مؤته  به شهادت رسيد؛ و ازاین‌پس عبدالله و برادرانش تحت سرپرستی و کفالت مستقیم پیامبر اسلام (ص) قرارگرفته و رشد نمودند. او هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت.
دوران جوانی عبدالله مصادف با درگیری‌ها و تشنج در جامعه اسلامی بود. او همواره درصحنه‌های مختلف سیاسی و نظامی در کنار [[امام علی(ع)]] و سپس عموزادگانش [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] قرار داشت. وی با [[حضرت زینب(ع)]] دختر بزرگ امام علی(ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى [[عبدالله]]، [[عون]] و [[محمد]]، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند.
دوران جوانی عبدالله مصادف با درگیری‌ها و تشنج در جامعه اسلامی بود. او همواره درصحنه‌های مختلف سیاسی و نظامی در کنار [[امام علی (ع)]] و سپس عموزادگانش [[امام حسن (ع)]] و [[امام حسین (ع)]] قرار داشت. وی با [[حضرت زینب (ع)]] دختر بزرگ امام علی (ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى [[عبدالله]]، [[عون]] و [[محمد]]، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند.
نقل است که علت عدم حضور عبدالله در [[واقعه کربلاء]] این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود.
نقل است که علت عدم حضور عبدالله در [[واقعه کربلاء]] این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود.
پيامبر(ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و بنا بر نقل مشهور در سال 80 هجری معروف به سال جحاف و در سن نودسالگی در مدینه درگذشت و پس از تشیع باشکوه و با تجلیل فراوان توسط مردم مدینه در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
پيامبر (ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و بنا بر نقل مشهور در سال 80 هجری معروف به سال جحاف و در سن نودسالگی در مدینه درگذشت و پس از تشیع باشکوه و با تجلیل فراوان توسط مردم مدینه در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
.
.
==پانویس==
==پانویس==
خط ۳۴: خط ۳۴:
{{برگرفتگی
{{برگرفتگی
|پیش از لینک = کتاب
|پیش از لینک = کتاب
|منبع = تاریخ و اماکن سیاحتی و زیارتی سوریه، تالیف دکتراصغر قائدان.  
|منبع = تاریخ و اماکن سیاحتی و زیارتی سوریه ، تالیف دکتراصغر قائدان.  
|پس از لینک = بخش «قبرستان باب الصغیر»، ص144.
|پس از لینک = بخش «قبرستان باب الصغیر»، ص144.
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1472/1/5
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1472/1/5
خط ۴۳: خط ۴۳:
{{دمشق}}
{{دمشق}}


[[رده:مدفونان در بقیع]]
[[رده:مدفون شدگان در دمشق]]
لطفاً توجه داشته‌باشید که همهٔ مشارکت‌ها در ویکی حج منتشرشده تحت Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike در نظر گرفته‌می‌شوند (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). اگر نمی‌خواهید نوشته‌هایتان بی‌رحمانه ویرایش و توزیع شوند؛ بنابراین، آنها را اینجا ارائه نکنید.
شما همچنین به ما تعهد می‌کنید که خودتان این را نوشته‌اید یا آن را از یک منبع با مالکیت عمومی یا مشابه آزاد آن برداشته‌اید (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). کارهای دارای حق تکثیر را بدون اجازه ارائه نکنید!
لغو راهنمای ویرایش‌کردن (در پنجرهٔ تازه باز می‌شود)