نسخهٔ فعلی |
متن شما |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | | {{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۲۹]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} |
| | مکان = [[سوریه]]، شرق [[دمشق]]، نزدیک درِ شرقی مسجد اموی و نزدیک باب جیرون. | |
| | وضعیت = آثار ویرانشده آن باقی مانده است. | |
| }}
| |
| | |
| '''مسجد السقط'''،در [[سوریه]]، در شرق [[دمشق]]، نزدیک درِ شرقی مسجد اموی و نزدیک باب جیرون قرار داشته و محل گذاشتن یا افتادن سر [[امام حسین(ع)]] گزارش شده است. این مسجد، بارها توسط دوستداران [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] ساخته و به دست [[ناصبی|ناصبیها]] ویران شده است. امروزه (۱۴۳۷ق/۱۳۹۵ش)، آثار تخریب شده مسجد السقط وجود دارد.
| |
| | |
| ==مکان== | |
| مسجد السقط، قرار دارد. باب جیرون، نزدیک درِ شرقی مسجد اموی، بوده؛ به گونهای که برای ورود به مسجد اموی از درِ شرقی آن، باید از باب جیرون گذر کرد.<ref>مسجد السقط در باب جیرون، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۶، ص123 و ۱۲۴.</ref> باب جیرون، یکی از دروازههای قدیمی دمشق است، که گویا ساخت آن به دوره [[حضرت سلیمان(ع)]] بازمیگردد.<ref>تاج العروس، ج6، ص:228؛ ر.ک: البدایة والنهایة، ج1، ص2.</ref>
| |
|
| |
|
| ==انگیزه ساخت==
| | [[رده:مقالههای در دست ویرایش]] |
| اهل بیتِ [[امام حسین(ع)]] را، پس از رویداد [[عاشورا]] و در حال اسارت، از «باب توما»، که دروازهای در منطقه [[مسیحیت|مسیحینشین]] دمشق بود وارد شهر کردند.{{یادداشت|سپاه یزید، اصرار داشت که با وجود نزدیکی دروازههای دیگر به مرکز حکومت، اسیران کربلا را از این دروازه وارد شام کنند.}}<ref>مقتل الحسین(ع)، ج2 ،ص 6۸؛ ر.ک: کتاب الفتوح، ج5 ،ص ۱۳۰؛ امالی صدوق، ص 166 , 167.</ref> دمشق، غیر از دروازههای اصلی، دارای دروازههای فرعی نیز بوده، که یکی از آنها باب جیرون بوده است.<ref>معجم البلدان، ج2، ص۱۹۹.</ref> به گفته ابن حوقل (م.۳۶۷ق)، سر امام حسین(ع) که روی نیزه قرار داشت، برای مدتی کوتاه، نزدیک باب جیرون قرار گرفت. به باور وی سر [[حضرت یحیی(ع)]] نیز در همین مکان نصب شده بود.<ref>صورة الأرض، ج1، ص175.</ref> بر پایه روایتی دیگر، سر امام حسین(ع)، به سبب شلوغی یا علتی دیگر، در این نقطه به زمین افتاد؛ پس از آن، سر امام(ع) را برداشته، به کاخ [[یزید]] بردند. برخی، این نقل را با نام مسجد سازگارتر دانستهاند.<ref name=":0">مسجد السقط در باب جیرون، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۶، ص۱۲۴.</ref>
| |
|
| |
|
| این مکان، به سبب محل افتادن یا گذاشتن سر امام حسین(ع)، مورد توجه و احترام دوستداران [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] بوده و به همین علت، مسجدی در این مکان ساخته شد. این مسجد، از سوی [[ناصبی|ناصبیها]] ویران گردید، ولی دوستداران اهل بیت(ع)، دوباره آن مسجد را ساختند؛ ولی بار دیگر توسط ناصبیها خراب شد. این ساخت و تخریب بارها صورت گرفت، تا آنکه به دستور یکی از والیان [[بنی عثمان|عثمانی]] به نام قایتبای، تابلویی در آنجا نصب شده و بازسازی آن ممنوع شد.
| |
|
| |
| ==علت نامگذاری==
| |
| واژه سقط، به معنای افتادن و سقوط است.<ref>الصحاح، ج3، ص1132؛ معجم مقاییس اللغه، ج3، ص86؛ مقدمة الأدب، ص130.</ref> به گفته برخی، سر امام حسین(ع)، در نزدیک باب جیرون، به زمین افتاد؛ از این رو، نام این مسجد را، مسجد السقط گذاشتند.<ref name=":0" />
| |
|
| |
| ==اکنون==
| |
| بر پایه گزارشی، تا سال ۱۳۹۵ش. (۱۴۳۷ق)، آثار تخریب شده مسجد السقط وجود داشته و پیرامون آن نردهای بوده و بسیاری از مردم از آن بیخبر بودهاند.<ref name=":0" />
| |
| ==پانوشت== | | ==پانوشت== |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
| ==منابع== | | ==منابع== |
| {{منابع}}
| | |
| {{برگرفتگی | | {{برگرفتگی |
| | پیش از لینک = مقاله | | | پیش از لینک = مقاله |
خط ۲۹: |
خط ۱۳: |
| | لینک = | | | لینک = |
| }} | | }} |
| *'''الأمالی'''، ابن بابویه (شیخ صدوق)، تهران، 1376ش.
| |
| *'''تاج العروس من جواهر القاموس'''، محمد بن محمد مرتضی زبیدی، دار الفکر، بیروت، 1414ق.
| |
| *'''الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة'''، اسماعیل بن حماد جوهری، دار العلم للملایین، بیروت، 1376ق.
| |
| *'''صورة الأرض'''، محمد بن حوقل، دار صادر، بیروت، 1938م.
| |
| *'''الفتوح'''، ابناعثم کوفی، تحقیق علی شیری، دار الأضواء، بیروت، 1411ق.
| |
| *'''معجم البلدان'''، یاقوت حموی، دار صادر، بیروت، 1995م.
| |
| *'''معجم مقاییس اللغة'''، احمد بن فارس، مکتب الاعلام الاسلامی، قم، 1404ق.
| |
| *'''مقتل الحسین(ع)'''، موفق بن احمد اخطب خوارزم، تحقیق محمد سماوی، أنوار الهدی، قم، 1381ش.
| |
| *'''مقدمة الأدب'''، محمود بن عمر زمخشری، موسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران، تهران، 1386ش.
| |
| {{پایان}} | | {{پایان}} |
|
| |
| [[رده:مسجدهای دمشق]]
| |