در حال ویرایش مسجد نَمِرة

{{جعبه اطلاعات بنا
 | عنوان = مسجد نَمِرة
 | تصویر = مسجد نمره1.jpg
 | اندازه تصویر = 300px
 | پیوند تصویر = 
 | توضیح تصویر = 
 | نام‌های دیگر = مسجد عرفه؛ مسجد ابراهیم؛ مسجد عُرَنَه
 | مکان = بین عرفات و وادی عرنه
 | کاربری = مسجد
 | بزرگداشت نزد = 
 | وابسته به دین/مذهب = 
 | باورها = 
 | آیین‌ها = 
 | احکام = 
 | زیارت کنندگان = 
 | بازدیدکنندگان = 
 | زمان پایه‌گذاری = قرن دوم 
 | بنیانگذار = 
 | رویدادها = 
 | بازسازی‌ها = 
 | بازسازی کنندگان = 
 | بخش‌های از میان رفته = 
 | ویژگی‌های تاریخی = محل منبر و خطبه پیامبر(ص)
 | متولیان = 
 | مساحت = 110000 متر مربع
 | طول = 
 | عرض = 
 | ارتفاع = 
 | وضعیت بنا = 
 | گنجایش = 350،000 نمازگزار
 | امکانات = 
 | بخش‌های بنا = 
 | معمار = 
 | سبک = 
 | ویژگی‌ها = 
 | گنبدها = ۳ گنبد
 | مناره‌ها = ۶ مناره
 | درها = 54 در
 | رواق‌ها = 
 | صحن‌ها = 
 | ایوان‌ها = 
 | گرداننده = 
 | نهاد وابسته = 
 | نهاد نگهدارنده = 
 | مدیر = 
 | روحانی = 
 | نهادهای زیر مجموعه = 
 | ثبت در = 
 | شماره ثبت = 
 | تاریخ ثبت = 
 | وبگاه = 
 | عرض جغرافیایی = 21.417694215945144 
 | طول جغرافیایی = 39.882355643926765
 |‌ توضیح نقشه = 
 | فیلم = 
 | توضیح فیلم = 
}}
'''مسجد نَمِرة''' (یا مسجد عَرَفه) مسجد بزرگی است در [[عرفات]] در شهر [[مکه]] است. این مسجد در غرب عرفات واقع شده و در تاريخ با نام‌های مسجد عرفه، مسجد ابراهيم و يا مسجد عُرَنة از آن ياد شده است.

بنابر گزارش‌های تاریخی این مسجد در قرن دوم هجری و در دوره عباسیان ساخته شده است. این مسجد در مکانی ساخته شده که [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]] در [[حجة الوداع]] در آنجا برای مردم سخنرانی کرد.  

این مسجد در مرز عرفات قرار داشت و درباره جواز وقوف در محدوده آن اختلاف نظر وجود داشت. امروزه با توسعه مسجد، بخشی از آن در عرفه و بخشی دیگر در عرنه قرار گرفته است.  
==نام‌ها==
مورخان کهن، همچون [[محمد بن عبدالله ازرقی|ازرقی]]، از این مسجد به نام مسجد عرفه یاد کرده‌اند.<ref>اخبار مکه وما جاء فیها من الآثار، ازرقی، محمد بن عبدالله، 1403ق، ج2، ص187؛ کتاب المناسک واماکن طرق الحجّ ومعالم الجزیره، حربی، ابواسحاق، 1401ق، ص509.</ref> [[محمد بن احمد مقدسی|مقدسی]] از این مسجد، به نام «مصلّی» یاد کرده است.<ref>احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، مقدسی، محمد بن احمد، 1906م، ص77.</ref>در منابع کهن دیگر با نام‌های «شریعه ابراهیم»(ع)<ref>«رساله فی وصف مکة والمدینة و بیت المقدس»، صص349-348.</ref> و مسجد ابراهیم(ع)<ref>الاعلاق النفیسه، ابن رسته، احمد بن عمر، 1891م، ص57 ؛ لطائف الاذکار للحُضّار والسُفّار، ابن مازه، محمدبن عمر، 1392ش، تصحیح: رسول جعفریان، ص198؛ رحله ابن جبیر، ابن جبیر، محمد بن احمد، ص152؛ العبدری، ص387.</ref> از این مسجد یاد شده است. ازرقی به وجود مسجد دیگری به نام ابراهیم(ع)، جز مسجد عرفه که امام در آن نماز می‌خواند، در سمت راست موقف اشاره کرده است.<ref>اخبار مکه وما جاء فیها من الآثار، ازرقی، محمدبن عبدالله، 1403ق، ج2، ص202؛ کتاب المناسک واماکن طرق الحجّ ومعالم الجزیره، حربی، ابواسحاق، 1401ق، تحقیق: حمد الجاسر، ص510.</ref> همچنین این مسجد را مسجد عُرَنه نیز خوانده‌اند زیرا برخی زمین آن را جزو محدوده [[عرنه]] می‌دانند.<ref name=":3" />این مسجد را امروزه با نام مسجد نَمِره می‌شناسند.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، ص 160</ref>

==تاریخچه بنا==
گفته شده که مسجد نَمِرة در محل خطبه‌خوانی پیامبر(ص) در حجة الوداع ساخته شده است. در صدر اسلام در این مکان «[[منبر عرفه]]» نصب شده بود. [[محمد بن اسحاق فاکهی|فاکهی]] به سند خود نقل کرده است که [[پیامبر(ص)]] در عرفه به منبر رفت و آنجا بین دو نماز ظهر و عصر جمع کرد.<ref name=":1">اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، 1407ق، ج5 ، ص34.</ref>به گفته [[عمرو بن دینار]] (درگذشته 126ق.)، تا زمان [[عبدالله بن زبیر| ابن زبیر]]، این منبر ساخته شده از سنگ‌های کوچکی بود که سیل آن را ویران کرد و ابن زبیر، منبر جدیدی از عود در آنجا نصب کرد.<ref name=":2">اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، 1407ق، ج5، ص34 ؛ اخبار مکه وما جاء فیها من الآثار، ازرقی، محمدبن عبدالله، 1403ق، ج2، ص195.</ref>

==== ساخت مسجد ====
بر اساس یک دیدگاه مسجد عرفه در قرن دوم هجری و در دوره [[منصور عباسی]] بنا شد.<ref name=":0">الغازی، ج۲، ص 88</ref> بر اساس گزارش [[ازرقی]]، تاریخ‌نگار مکه در سده سوم قمری، مسجدعرفه با طول ۱۶۳ و عرض ۲۱۳ ذراع وجود داشت و ۹ در داشت و در ضلع قبله مسجد نیز محرابی برروی سکویی به ارتفاع 2 ذراع قرار داشته که امام و برخی دیگر روی آن، و سایر نمازگزاران، در پایین آن نماز می‌خواندند.<ref>اخبار مکه وما جاء فیها من الآثار، ازرقی، محمدبن عبدالله، 1403ق، ج2، صص188-187؛ کتاب المناسک واماکن طرق الحجّ ومعالم الجزیره، حربی، ابواسحاق، 1401ق، صص510-509.</ref> 

به گزارش رساله وصف مکه و مدینه، بیشتر مسجد در آن زمان فرو ریخته و تنها دیوار قبله باقی مانده بود و در سمت راست کسی که به سمت [[محراب]] ایستاده، سه طاق به عنوان ورودی‌های بنا وجود دارد که محراب نیز همانجا واقع است.<ref>«رساله فی وصف مکة والمدینة و بیت المقدس»، ص 349.</ref>به گفته [[ناصرخسرو]] (م.481ق.)، در زمان وی از این مسجد تنها منبری خراب از خشت،<ref>سفرنامه، ناصرخسرو، 1389ش، ص138.</ref> و به گفته [[ابن جبیر]](م.۶۱۴ق.)، در زمان وی تنها دیوار ضلع قبله آن باقی مانده بود.<ref>رحله ابن جبیر، ابن جبیر، محمد بن احمد، ص152.</ref>

==== بازسازی مسجد در سده نهم ====
[[تقی‌الدین فاسی]] (م.832ق.)، مورخ مکّه، اشاره کرده که در زمان وی (اوایل سده نهم)، مسجد فاقد رواق و بدون سقف بوده است،<ref>شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، فاسی، محمد بن احمد، 1999م، ج1، ص567.</ref> اما در سال 874ق، در دوره [[سلطان قایتبای مملوکی]]، این مسجد به شکل گسترده‌ای بازسازی شد و در این بازسازی دو رواق بزرگ در سمت قبله برای ایجاد سایه برای حاجیان ایجاد شد که این رواق‌ها دارای 50 ستون مربع، با 83 طاق بر فراز آنها بود. در وسط مسجد نیز سکویی با چهار ستون مرّبع وجود داشت.<ref>اِتحاف الوری بأخبار اُمّ القری، ابن فهد، عمربن محمد، ج4، صص514-513.</ref>[[پرونده:مسجد عرفه یا نمره.jpg|بندانگشتی|مسجد عرفه یا نمره]]

==== دوره عثمانی ====
از سده دهم این مسجد را به نام مسجد نمره می‌شناسند.<ref>فتوح الحرمین، محیی لاری، 1373، ص64 ؛ الرحله السامیه الی الاسکندریه ومصر والحجاز والبلاد الشامیه، َکتّانی، محمد بن جعفر، 1426ق، ص184.</ref> [[رفعت پاشا]] در اواخر دوره عثمانی، آن را مسجد بزرگی به طول 90 و عرض 80 متر، با رواق‌هایی در گرداگرد آن توصیف کرده که دارای محرابی به ارتفاع 3 و عرض 5/1 و عمق 1 متر و منبری با 10 پله و به ارتفاع 5/10 متر بوده است.<ref>مرآه الحرمین، رفعت پاشا، ابراهیم، 1344ق، ج1، ص336.</ref>

==== بازسازی دوره آل سعود ====
مسجد نمره در دوره سعودی توسعه یافت. طول ساختمان جدید آن (از شرق به غرب) 340 متر، و عرض آن (از شمال به جنوب) 240 متر و مساحت آن بیش از 110،000 متر مربع است و حدود 350،000 نمازگزار گنجایش دارد. در گرداگرد مسجد 10 ورودی اصلی وجود دارد که هر یک دارای چندین در، و در مجموع تعداد درهای مسجد 54 در است. همچنین بر فراز سقف مسجد، به موازات ضلع قبله (غربی) مسجد، سه گنبد، و در نقاطی از اضلاع چهارگانه مسجد نیز شش مناره به ارتفاع 60 متر ایجاد شده است که در هریک از دو ضلع غربی و شرقی، دو مناره، و در هر یک از دو ضلع شمالی و جنوبی آن، یک مناره وجود دارد.<ref>[https://miqat.hajj.ir/article_80532_2d2e63578a1de438641522822e0bbda9.pdf «عرفات و بناهای آن در گذر تاریخ»، ص119]</ref><ref>[https://syrianhajj.org/%d9%85%d8%b9%d8%a7%d9%84%d9%85-%d9%85%d9%83%d8%a9-%d8%a7%d9%84%d9%85%d9%83%d8%b1%d9%85%d8%a9-%d9%85%d8%b3%d8%ac%d8%af-%d9%86%d9%8e%d9%85%d9%90%d8%b1%d8%a9/ معالم مكة المكرمة || مسجد نَمِرة]</ref>

==حکم وقوف در مسجد نَمِره==
در برخی از اخبار دینی، منبر عرفه در مرز محل [[وقوف عرفه]] دانسته و از وقوف در آن نهی شده است.<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، 1407ق، ج5، صص35-34.</ref>فقهای [[اهل سنت]] نیز درباره اینکه مسجد عرفه جزو موقف بوده، با یکدیگر اختلاف نظر داشته‌اند. [[شافعی]] این مسجد را خارج از زمین عرفه دانسته، اما [[محبّ‌الدین طبری]] آن را جزو زمین عرفه شمرده است.<ref>شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، فاسی، محمد بن احمد، 1999م، ج1، ص565.</ref> شماری از فقهای شافعی ابتدای این مسجد (از سمت قبله آن) را جزو [[وادی عرنه]]، و انتهای آن را جزو عرفات دانسته‌اند که بنا بر این نظر، وقوف در ابتدای مسجد صحیح نیست؛ اما وقوف در انتهای آن صحیح است. برخی از فقهایی که  این مسجد را خارج از زمین عرفه می‌دانسته‌اند، از آن به نام مسجد عُرَنه یاد کرده‌اند.<ref name=":3">شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، فاسی، محمد بن احمد، 1999م، ج1، صص568-565.</ref> 

به گفته برخی پژوهشگران معاصر امروزه بخشی از مسجد (بخش غربی) در وادی عُرنه و بخشی دیگر (بخش شرقی) در عرفات است.<ref> [https://noorlib.ir/book/view/77754?pageNumber=201&viewType=html&query=%7C%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF%20%D9%86%D9%85%D8%B1%D8%A9%7C حجة‌ النبي‌ صلی‌ الله‌ علیه‌ و سلم‌ و أحکا‌م‌ الحج‌ و العمرة‌ و الحج‌ في‌ الإسلام‌ و الدیا‌نا‌ت‌ الأخری، ص 201]</ref><ref>زیارت دوره ویژه مکه، ص74 ؛ تاملی در معنای مناسک حج، ص79
</ref>
==پانویس==
{{پانویس}}
==منابع ==
{{منابع}}
{{برگرفتگی
|پیش از لینک =
|منبع = فصلنامه علمی ترویجی میقات حج، ش 104.
|پس از لینک = بخش «عرفات و بناهای آن در گذر تاریخ»، ص117،
| لینک = http://miqat.hajj.ir/article_80531.html
}}
* '''احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم'''، مقدسی، محمد بن احمد، 1906م، لیدن: بریل.
* '''الاعلاق النفیسه'''، ابن رسته، احمد بن عمر، 1891م، لیدن، بریل.
* '''اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه'''، فاکهی، محمد بن اسحاق، 1407ق/ 1987م، تحقیق عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، مکه المکرمة: مکتبه ومطبعه النهضه الحدیثة، چاپ اول.
* '''اخبار مکه وما جاء فیها من الآثار'''، ازرقی، محمدبن عبدالله، 1403ق/1983م، تحقیق: رُشدی الصالح ملحس، مکه المکرمة، مطابع دار الثقافة، چاپ چهارم.
* '''سفرنامه'''، ناصرخسرو، 1389ش، تصحیح: محمد دبیر سیاقی، تهران، زوّار، چاپ دهم.
* '''رحله ابن جبیر'''، ابن جبیر، محمد بن احمد، بیروت: دار صادر.
* '''شفاء الغرام باخبار البلد الحرام'''، فاسی، محمد بن احمد، 1999م، تحقیق: ایمن فؤاد سید و مصطفی محمد الذهبی، مکة: مکتبه النهضه الحدیثة، چاپ دوم.
* '''اِتحاف الوری باخبار اُمّ القری'''، ابن فهد، عمربن محمد، تحقیق: فهیم محمد شلتوت، القاهرة، مکتبه الخانجی.
* ''' فتوح الحرمین'''، محیی لاری، 1373، تصحیح: رسول جعفریان، قم، انصاریان، چاپ اول.
* '''مرآه الحرمین'''، رفعت پاشا، ابراهیم، 1344ق/ 1925م، القاهرة: مطبعه دار الکتب المصریة، چاپ اول.
* '''حجة‌ النبي‌ صلی‌ الله‌ علیه‌ و سلم‌ و أحکا‌م‌ الحج‌ و العمرة‌ و الحج‌ في‌ الإسلام‌ و الدیا‌نا‌ت‌ الأخری'''. احمد عبدالغفور عطار، مکه مکرمه - عربستان: وزارة‌ الحج‌ و الاوقا‌ف‌. 1976م.
 * '''زيارت دوره ويژه مكه مكرمه'''‏، مجتبی نجفی روحانی، مشعر، تهران، 1393ش.
 *  تأملى در معناى مناسك حج‏،‌ محمد تقی زاده، مشعر، تهران، 1386

{{پایان}}
{{مساجد}}
{{اماکن مکه}}

[[رده:بناهای عرفات]]
[[رده:مسجدهای مکه]]