در حال ویرایش مسیر طالبی (کتاب)
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
میرزا ابوطالب، معروف به ابوطالب لندنی،<ref>مسیر طالبی، مقدمه، ۱۳۸۳ش، ص۱۸.</ref> فرزند محمد بیک‌خان تبریزی اصفهانی، در سال ۱۱۶۶ق در شهر [[شیعه]]نشین لَکنَهو در [[هند]] به دنیا آمد.<ref>نامه اهل خراسان، ص۱۱۰.</ref> پدرش، [[چمهوری آذربایجان|آذربایجانی]] تبار و متولد [[اصفهان]] بود<ref>چند سفرنامه از سفرای [[ایران]]، نشریه وزارت امور خارجه، شماره سوم، ص۲۶ و۲۷.</ref> و هنگامی که به علت موضع‌گیری‌هایش مورد خشم [[نادرشاه]] قرار گرفت به هند گریخت.<ref>مقاله «مسیر طالبی»، نشریه فرهنگ خراسان، ضمیمه دوره پنجم.</ref> میرزا ابوطالب در ۱۳ سالگی همراه پدرش به مرشدآباد هند هجرت کرد و تا ۲۰ سالگی در آنجا ماند. او مورد توجه حاکمان ایرانی این سامان قرار گرفت و به منصب‌هایی رسید. وی از کارشکنی‌ها و دشمنی‌های مخالفینش خسته شد و در سال ۱۲۱۳ق<ref>نامه اهل خراسان، ص۱۱۰.</ref> مسافرت‌های درازش را به کشورهای اروپایی، آفریقایی و آسیایی آغاز کرد.<ref>چند سفرنامه از سفرای ایران، نشریه وزارت امور خارجه، ص۲۶ و۲۷.</ref> برخی سفر او را به اروپا در راستای همکاری وی با کمپانی [[انگلستان|انگلیسی]] «هند شرقی» دانسته‌اند. او همکاری‌اش را با این کمپانی قطع کرد و در سال ۱۲۱۸ق به هند بازگشت<ref>مسیر طالبی، مقدمه، ۱۳۸۳ش، ص۱۲.</ref> و دیده‌هایش را از این سفرِ ۵ ساله نگاشت. ابوطالب در سال ۱۲۲۱ق در شهر لکنهو در هند درگذشت.<ref>نامه اهل خراسان، ص۱۱۰.</ref> | میرزا ابوطالب، معروف به ابوطالب لندنی،<ref>مسیر طالبی، مقدمه، ۱۳۸۳ش، ص۱۸.</ref> فرزند محمد بیک‌خان تبریزی اصفهانی، در سال ۱۱۶۶ق در شهر [[شیعه]]نشین لَکنَهو در [[هند]] به دنیا آمد.<ref>نامه اهل خراسان، ص۱۱۰.</ref> پدرش، [[چمهوری آذربایجان|آذربایجانی]] تبار و متولد [[اصفهان]] بود<ref>چند سفرنامه از سفرای [[ایران]]، نشریه وزارت امور خارجه، شماره سوم، ص۲۶ و۲۷.</ref> و هنگامی که به علت موضع‌گیری‌هایش مورد خشم [[نادرشاه]] قرار گرفت به هند گریخت.<ref>مقاله «مسیر طالبی»، نشریه فرهنگ خراسان، ضمیمه دوره پنجم.</ref> میرزا ابوطالب در ۱۳ سالگی همراه پدرش به مرشدآباد هند هجرت کرد و تا ۲۰ سالگی در آنجا ماند. او مورد توجه حاکمان ایرانی این سامان قرار گرفت و به منصب‌هایی رسید. وی از کارشکنی‌ها و دشمنی‌های مخالفینش خسته شد و در سال ۱۲۱۳ق<ref>نامه اهل خراسان، ص۱۱۰.</ref> مسافرت‌های درازش را به کشورهای اروپایی، آفریقایی و آسیایی آغاز کرد.<ref>چند سفرنامه از سفرای ایران، نشریه وزارت امور خارجه، ص۲۶ و۲۷.</ref> برخی سفر او را به اروپا در راستای همکاری وی با کمپانی [[انگلستان|انگلیسی]] «هند شرقی» دانسته‌اند. او همکاری‌اش را با این کمپانی قطع کرد و در سال ۱۲۱۸ق به هند بازگشت<ref>مسیر طالبی، مقدمه، ۱۳۸۳ش، ص۱۲.</ref> و دیده‌هایش را از این سفرِ ۵ ساله نگاشت. ابوطالب در سال ۱۲۲۱ق در شهر لکنهو در هند درگذشت.<ref>نامه اهل خراسان، ص۱۱۰.</ref> | ||
میرزا ابوطالب شاعر نیز بود و آثار فراوانی نگاشت؛ از جمله | میرزا ابوطالب شاعر نیز بود و آثار فراوانی نگاشت؛ از جمله '''خلاصة الافکار''' که سرگذشت شاعران قدیم و هم‌عصر وی است، '''لبّ السیر و جهان‌نما''' که گزیده‌ای از تاریخ عمومی جهان است، '''اشعار میرزا ابوطالب خان'''، '''تفضیح الغافلین''' که وقایع زمان نواب [[آصف الدوله]] است، رساله‌ای در علم اخلاق، '''مباحثی در طب''' و '''مسیر طالبی'''.<ref>ادبیات فارسی بر مبنای تالیف استوری، ص۸۷۹؛ نامه اهل خراسان، ص۱۱۰ - ۱۱۲، تفضیح الغافلین، مقدمه مصحح کتاب؛ مسیر طالبی، مقدمه، ۱۳۸۳ش، ص۲۳ و۲۴.</ref> | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||