در حال ویرایش مطبوعات نجف

[[پرونده:مطبوعات-نجف.jpg|بندانگشتی|الغری، نخستین مجله‌ای که در [[نجف]] به چاپ رسید. ]]

'''مطبوعات نجف'''، با انگیزه اصلیِ تبلیغ و مبارزه فرهنگی-سیاسی عالمان [[شیعه]] در [[نجف]]، راه‌اندازی و گسترده شد. انتشار مطبوعات نجف از سال ۱۹۱۰م. آغاز شده و تا دوره جمهوری [[عراق]]، چهار دوره را گذراند.

نخستین مطبوعات آن مانند الغری و درّة النجف، به زبان فارسی منتشر شد. غیر از مطبوعات رسمی، نشریه‌های دیگر نیز توسط مدرسه‌های علمیه منتشر می‌شد، که تاثیر قابل توجهی در جامعه می‌گذاشت؛ مانند التوجیه که در [[مدرسه کاشف الغطاء]] منتشر می‌شد.

تبلیغ و مبارزه فرهنگی-سیاسی عالمان در [[نجف]]، رسانه لازم داشت و در آن زمان، مهمترین و گسترده‌ترین رسانه موجود، مطبوعات بود. از این روی، برخی از انگیزه‌های حرکت مطبوعاتی نجف را، اینگونه شمرده‌اند: تبلیغ پیام‌های علمی و دینی نجف، دعوت اصلاحی و حرکت مشروطه‌خواهی [[آخوند خراسانی]]، پاسخ به حرکت تبشیری مسیحیت که به باور برخی توسط گروه‌ها و شخصیت‌های استعماری پیگیری می‌شد، نشر مطالبی در باب سازگاری دین اسلام با علوم جدید، گسترش اندیشه تقدم اسلام بر فلاسفه و فلسفه روز، برداشتن قبح مطالعه مجلات و روزنامه‌ها.<ref>تاریخچه مطبوعات نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص۱۰۹.</ref>

تاریخ مطبوعات نجف را می‌توان به چهار دوره تقسیم کرد:

*'''دوره نخست''': دوره درخشش نجف در نشر و مطبوعات و گسترش فرهنگ عمومی، که از سال ۱۹۱۰ آغاز و تا سال ۱۹۱۲م. ادامه داشت. برخی از مجلات این دوره عبارتند از: العلم، الغدی، درة النجف و نجف (اشرف) .

*'''دوره دوم''': با شروع انقلاب بزرگ عراق (۱۹۲۰م) آغاز شد. در این دوره، دو مجله الفرات و الاستقلال صحنه بیان رویدادهای انقلاب و نشر اخبار آن بودند. پس از چند سال از روی کار آمدن فیصل اول، مجلات النجف و الحیره منتشر شد.

*'''دوره سوم''': در این دوره، شهر نجف شاهد ظهور مجلات و روزنامه‌های پرشمار، با محتوای عالی بود که در اندازه‌های مناسب و با ظاهری پسندیده و زیبا، به مناسبت‌های تاریخی و ادبی و دینی و اقتصادی چاپ می‌شد.

*'''دوره چهارم''': این دوره، دهه پنجاهم و شصتم میلادی، یعنی اواخر دوره پادشاهی و دوره جمهوری را در بر می‌گیرد.<ref>تاریخچه مطبوعات نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص۱۰۹ و ۱۱۰.</ref>

مجله‌های نجف به ترتیب تاریخ انتشارشان، به این شرحند:

===الغری===

این مجله، در ذی‌حجه سال ۱۳۲۷ق، به زبان فارسی، در ۶۲ صفحه، در نجف منتشر شد. بالای عنوان مجله، آیه «و نادیناه من جانب الطور الایمن» بالای مجله نقش بسته بود. الغری، مشی اصلاح‌گرایانه در دفاع از دین و اسلام داشت. مدیر مسئول و نویسنده آن آغامحمد محلاتی و صاحب امتیاز آن حاج شیخ حسین اصفهانی بود. از این مجله، تنها دو شماره منتشر شد.

درة النجف، مجله‌ای فارسی با همان خط و مشی مجله الغری به مدیریت آغامحمد محلاتی بود. شماره اول آن در ۲۰ ربیع‌الاول ۱۳۲۸ق منتشر شد. از جمله کسانی که فکر سامان دادن این مجله را داشت، شیخ [[عبدالحسین رشتی]]، یکی از شاگردان [[آخوند خراسانی]] بود که اجازه چاپ مجله را با واسطه از آن جناب گرفته بود. درّة النجف، شامل مطالب بسیاری در باب دین و تمدن می‌شد و به قلم [[آقا بزرگ تهرانی]] نوشته می‌شد که در واقع ترجمه کتاب المدینة و الاسلام، نوشته محمد فرید وجدی بود. شماره‌های هفتم و هشتم مجله، آخرین شماره مزدوج بود که در ۱۰ ذی‌قعده ۱۳۲۸ق به چاپ رسید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

این مجله، ماهنامه‌ای علمی، ادبی، اخلاقی و اجتماعی بود که با مدیریت محمدعلی بلاغی و صاحب امتیازی احمد جمال‌الدین منتشر می‌شد. انتشار الاعتدال، از سال ۱۳۵۱ق. آغاز و حدود ۷۰ شماره از آن منتشر شد. در این سال، محمدرضا سید سلمان، مدیر مسئولی الاعتدال را بر عهده گرفت و پس از انتشار سه شماره دیگر، با آغاز جنگ جهانی دوم، کار متوقف شد و در سال ۱۳۶۵ق. با تغییر دوباره مدیر مسئول و جانشین شدن فاضل عباس معلة، تا سال ۱۳۶۷ق، ۱۰ شماره دیگر از مجله چاپ و توزیع شد و پس از آن با تصمیم صاحب امتیاز مجله، انتشار برای همیشه متوقف شد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

الایمان، مجله‌ای دینی، تاریخی و ادبی بوده، که صاحب امتیاز و سردبیر آن موسی الیعقوب بود. از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۸ق، سی شماره از این مجله به چاپ رسید.

این مجله، اولین مجله‌ای بود که به ادبیات جدید و روز پرداخت و صاحب امتیاز آن حمید المطبعی بود. الکلمه، در دو سال اول انتشار به صورت مجموعه گفت‌وگوها درباره ادبیات روز منتشر می‌شد، اما بعدها به شکل یک مجله، کار خود را از سال ۱۹۶۸ آغاز کرد و تا ۱۹۷۰م. انتشار آن ادامه یافت.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

از آن‌جا که نقش مطبوعات [[نجف]]، نقش بارزی بود و حرکت مطبوعاتی در آن شهر در اوج قرار داشت و مردان قلم و اندیشه در آن فراوان یافت می‌شدند، برخی از نویسندگان شهرهای دیگر مجلات و نشریات خود را در نجف به طبع می‌رساندند، که طبعاً امکانات بیشتری نیز در اختیارشان قرار می‌گرفت. نشریاتی چون: الحکمه، الفیحاء التوحید، صوت الاخلاص، الفرات (از شهر [[حله]]) الشرق، القدره، الاخلاق و الآداب (از [[کربلا]]) الطب البیطری، الرسالة والفکر (از [[دیوانیه]]) الارشاد و الموعظه (از [[کوفه]]) اللواء، الامانی (از [[ناصریه]])<ref>تاریخچه مطبوعات نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۵، ص۱۱۰-۱۱۱.</ref>

 

 

| منبع = تاریخچه مطبوعات نجف،

| پس از لینک = فصلنامه فرهنگ زیارت، عبدالرحیم محمد علی، ترجمه محمدمهدی رضایی، شماره پنجم، زمستان ۱۳۸۹، ص ۱۰۸

[[رده:مطبوعات نجف]]