در حال ویرایش نعمان بن ابراهیم نخعی

{{جعبه اطلاعات اشخاص

|خویشاوندان سرشناس =[[مالک اشتر]]  

|دین              =[[اسلام]]  

|مذهب              =[[شیعه]]  

|منصب              =  

|بناهای ساخته شده =

}}

'''نعمان بن ابراهیم نخعی'''، فرزند ارشد [[ابراهیم بن مالک اشتر]] است و به همین سبب مردم، بیشتر ابراهیم را ابونعمان می‌خواندند.

منابع تاریخی نعمان را فردی شجاع دانسته‌اند که همچون دیگر نخعیان در تحولات سیاسی نظامی عصر امویان نقش داشت و سرانجام نیز در درگیری با نیروهای اموی، در حالیکه در لشکر [[یزید بن مهلب|یزید بن مَهلب]] بود و سالاری دو [[قبیله مذحج]] و [[قبیله اسد|اسد]] را به عهده داشت، کشته شد.

نسب کامل وی چنین است: نعمان بن [[ابراهیم بن مالک اشتر|ابراهیم]] بن [[مالک اشتر]] بن‌ حارث بن عبد یغوث بن سلمة (مسلمه) بن ربیعه.<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج٧، ص٢١٣.</ref>  

وی فرزند بزرگ ابراهیم بود؛ ازاین‌رو کنیه ابراهیم، ابونعمان بود و مردم بیشتر او را ابونعمان می‌خواندند و به این کنیه شهرت داشت.<ref>الفتوح، ج٨، ص٢٣١.</ref>  

هنگامی که «[[یزید بن مهلب |یزید]] بن [[مهلب بن ابی‌صفره]]» ضد امویان به‌پاخاست و «[[یزید بن عبدالملک|یزید]] بن [[عبدالملک بن مروان]]» (١٠5-١٠١ ه. ق) را از خلافت خلع کرد و بر بخش‌هایی از [[عراق]] تسلط یافت، نعمان در لشکر او بود؛ چنان‌که در حمله «[[مسلمة بن عبدالملک]]» به عراق، یزید بن مَهلب، نعمان بن ابراهیم بن اشتر را به سالاری دو [[قبیله مذحج]] و [[قبیله اسد|اسد]]، منصوب کرد.<ref>الکامل، ج١٣، ص٢٨٣.</ref>  

==فرجام==

نعمان سرانجام در درگیری میان طرفداران دو نیروی متخاصم؛ امویان و سپاه یزید بن مهلب، جزو نخستین کسانی بود که به قتل رسید.<ref>الفتوح، ج٨، ص٢٣١.</ref>  

مطابق قول دیگر، پس از قتل یزید بن مهلب و هزیمت یارانش، خاندان مهلب در [[بصره]] گرد آمدند و سپس سوار کشتی شدند و با عبور از دریا به کرمان رفتند. با گرد آمدن طرفداران [[آل‌مهلب]]، آنان «[[مفضل بن مهلب]]» را به ریاست برگزیدند و با «[[مدرک بن ضب کلبی]]» که از سوی مسلمة بن عبدالملک به تعقیب آنان فرستاده شده بود، جنگیدند که نعمان بن ابراهیم نخعی در این نبرد کشته شد.<ref>تاریخ ابن خلدون، ج٣، صص١٣١ - ١٣٢؛ الفتوح، ج٨، ص٢٣١.</ref>