در حال ویرایش نهرین

'''نهرین'''، نام دو شاخه از رود [[فرات]] است، که یک شاخه آن به [[نینوا]] در نزدیکی [[کربلا]] رسیده و به سمت شمال شرقی ادامه مسیر می‌دهد تا اینکه به یکدیگر می‌رسند. برخی محل شهادت [[امام حسین(ع)]] را کنار نهرین دانسته‌اند. نام نهرین در برخی رویدادهای تاریخی دیگر، مانند فتح [[حیره]] توسط خالد بن ولید و روی کار آمدن قرمطیان آمده است.

==موقعیت==
نهرین، نام دو شاخه از رود [[فرات]] است، که یک شاخه آن به [[نینوا]] در نزدیکی [[کربلا]] رسیده و به سمت شمال شرقی ادامه مسیر می‌دهد تا اینکه به یکدیگر می‌رسند.<ref>نهرهای کربلا در منابع تاریخی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۸، ص74؛ رک: مقاتل الطالبین، ص۶۱.</ref>

==در تاریخ==
برخی از مواردی که نام نهرین در کتاب‌های تاریخی ذکر شده، عبارت است از:

*[[ابن شهر آشوب]]، محل شهادت [[امام حسین (ع)|امام حسین]](ع) را در سرزمین کربلا، در منطقه‌ای میان نینوا و [[غاضریه]]، که در کنار نهرین قرار داشته، دانسته است.<ref>مناقب آل ابی‌طالب، ج8 ،ص188.</ref> ابن کثیر نیز، از «محمد بن عمرو بن حسن» نقل کرده که وی در کنار [[امام حسین(ع)]] در نهرین بوده است.<ref>البدایة و النهایة، ج8، ص188.</ref>
*یحیی فرزند [[زید بن علی|زید بن علی(ع)]]، پس از شهادت پدرش، وقتی تنها ده نفر با او باقی مانده بودند، به سوی نهرین گریخت.<ref>الدر النظیم، ج۲، ص۵۹.</ref>
*به گفته طبری، کشاورزان [[حیره]]، پس از فتح سرزمینشان توسط خالد بن ولید، پذیرفتند مالیات زیادی پرداخت کنند. خالد، برای اینکه کسی نسبت به دستوراتش نافرمانی نکند، جاسوسانی را بین مردم پخش کرد و برای تأمین امنیت، ولایت نهرین را به بشر بن خصاصه داد تا او نیز مالیات را به زور از مردم بگیرد.<ref>تاریخ الامم و الملوک، ج4، ص17.</ref>
*طبری، در بیان رویدادهای سال ۲۷۸ق. از تحرکات گروهک‌هایی به نام قرمطی در خاک [[کوفه]] یاد کرده که آغاز فعالیتشان هم‌زمان با ظهور شخصی در جنوب [[ایران|ایران]] و استقرارش در منطقه نهرین بوده است. این شخص، زهد زیادی داشته، لباس پشمین به تن می‌کرده و باورهایی مانند وجوب ۵۱ رکعت نماز در روز داشته است. سرانجام محل سکونت او لو رفته و دستگیر شده است.<ref>تاریخ الامم و الملوک، ج8 ،ص158.</ref>

==پانوشت==
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| منبع = نهرهای کربلا در منابع تاریخی،
| پس از لینک = سید عبدالحسن کلیدار، ترجمه محمدحسین خوشنویس، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره بیست و هشتم، پاییز ۱۳۹۵، ص۷۴
| لینک =
}}
* '''البدایة و النهایة'''، ابن کثیر اسماعیل بن عمر، نشر دارالارقام، ۱۴۰۴ق.
* '''تاریخ الأمم الملوک'''، ابوجعفر محمد بن جریر طبری، بیروت، دارالتراث. ۱۴۱۵ق.
* '''الدرّ النظیم'''، جمال‌الدین شامی، ۱۳۷۲ش.
* '''مناقب آل ابیطالب'''، ابن شهرآشوب ابو جعفر محمد بن علی، داراالضواء، ۱۴۰۰ق.
{{پایان}}

[[رده:رودخانه‌های عراق]]