در حال ویرایش وادی قناة

{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی

| تصویر = وادی قناة۱.jpg

| توضیح تصویر = بخشی از وادی قناة، که از جنوب [[کوه احد]] می‌گذرد.

| مکان = از شرق [[مدینه]] آغاز شده، به سمت شمال رفته و از شمال شرقی وارد مدینه شده، از جنوب [[مزار شهدای احد]] گذشته و به [[وادی عقیق]] می‌پیوندد.

| نام‌های دیگر = سیل سیدنا حمزة، وادی شَظاة

}}

 

«وادی»، واژه‌ای عربی، به معنای شکاف میان کوه‌ها، زمین‌های بلند و تپه‌ها است که مسیر عبور سیل است.<ref>کتاب العین، ج‏8، ص98؛ لسان العرب، ج‏15، ص384.</ref> به باور برخی، «وادی» بستر ریزش آبی است که از سیل به وجود آمده؛ از این رو، به درّه نیز وادی گفته‌اند.<ref name=":2">مفردات ألفاظ القرآن، ص862؛ ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ج‏4، ص436.</ref> ریشه وادی، «و، د، ی» به معنای روان شدن است.<ref>تهذیب اللغة، ج‏14، ص163؛ المصباح المنیر، ج‏2، ص654.</ref> جمع وادی، «اودیة» بوده<ref>کتاب العین، ج‏8، ص98.</ref> و در آیه{{قلم رنگ|سبز|فَسالَتْ أَوْدِیَةٌ بِقَدَرِها}}{{یادداشت|هر دره‌ای بقدر گنجایشش سیلاب می‌گیرد.}}<ref>سوره رعد، آیه 17.</ref> به کار رفته است.

برخی، برای برابرِ فارسی وادی، واژگان «رود فصلی»<ref>رویکردهای زیبایی‌شناسی شهری برای کناره رود فصلی، ص۲.</ref> و «رود-دره فصلی» را به کار برده‌اند.<ref>اصول و معیارهای طراحی ساماندهی رود-دره‌های فصلی؛ مجله مدیریت شهری، ش۳۳، ص۲۵۹.</ref> واژه‌هایی مانند آبراهه،{{یادداشت|به معنای گذرگاه سیل.}}<ref>فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه «آبراهه».</ref> مَسیل،<ref>''فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی، ذیل واژه «وادی».''</ref> آبکند و کال، دیگر واژه‌های مترادف «وادی» در زبان فارسی است.<ref>''فرهنگ جامع واژگان مترادف و متضاد زبان فارسی، ذیل واژه «کال».''</ref>

واژه «قناة»، به معنای کندن چندین چاه و وصل کردن آنها به یکدیگر است؛ به طوری که پس از جریان آب در این چاه‌ها، آب به سطح زمین می‌رسد.<ref name=":0">عمدة الاخبار فی مدینة المختار، ص۳۳۹؛ معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۲، ص۶۳۵؛ الرحلة الورثیلانیة، ج‏2، ص608.</ref> برخی نیز، قناة را شکافِ حفر شده‌ای که در آن آب جاری است معنا کرده‌اند.<ref name=":6">معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص197.</ref>

وادی قناة، به «سیل سیدنا حمزة بن عبدالمطّلب»<ref name=":4">معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۲، ص۶۳۴.</ref> و «شَظاة» نیز نامیده شده است.<ref name=":5">الرحلة الورثیلانیة، ج‏2، ص608.</ref> به گفته بسیاری از تاریخ‌نگاران، «ملک حمیر تُبّع» در این وادی فرود آمده و آن را «قناتِ زمین» خوانده است. از آن پس، این وادی «قناة» نامیده شده است.<ref>الرحلة الورثیلانیة، ج‏2، ص608؛ المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، ص35؛ معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص198 و ص636.</ref> علت نامگذاری آن به «سیل سیدنا حمزة»، گذر کردن آن از جنوب [[مزار شهدای احد|قبر حمزة بن عبدالمطلب]]، عموی [[حضرت محمد(ص)]] است.<ref name=":4" />

[[پرونده:وادی قناة.PNG|بندانگشتی|موقعیت وادی قناة.]]

نخستین آبی که در این وادی می‌ریزد، «مفیض قاع العاقول» است، که در شرق [[مدینه]] قرار دارد.<ref name=":9">اطلس الحج و العمرة، ص۲۷۸.</ref> پس از آن، به سمت شمال رفته و از شمال شرقی وارد مدینه می‌شود.<ref>مرآة الحرمین، ج‏1، ص434.</ref> آنگاه به سوی جنوب رفته و از پایینِ «پل مصمم» که در پایین «طریق المطار» است، به سمت غرب می‌رود. آنگاه از جنوب [[کوه احد]]<ref name=":8" /> و جنوب [[مزار شهدای احد]] گذر کرده،<ref name=":5" /> به [[وادی عقیق]] پیوسته<ref name=":8" /> و با نام «وادی حمض»،<ref name=":9" /> تا «غابه»، جای گرد آمدن وادی‌های مدینه، می‌رود.<ref name=":8">معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص197.</ref>

وادی قناة، یکی از مهم‌ترین و بزرگترین وادی‌های [[مدینه]] بوده<ref name=":0" /> و آب آن، از گواراترین آبِ وادی‌های مدینه شمرده شده است.<ref name=":1">الجواهر الثمینة فی محاسن المدنیة، ص188.</ref> آبِ این وادی، از وادی وجّ طائف می‌آید<ref>تاریخ المدینة المنورة، ابن شبه، ج‏1، ص172؛ الجواهر الثمینة فی محاسن المدنیة، ص188؛ الرحلة الورثیلانیة، ج‏2، ص608؛ معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص197.</ref> و در مسیر، آب بسیاری از دیگر وادی‌ها<ref name=":10">معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ، ج۲، ص۶۳۵.</ref> و از ارتفاعات و دره‌ها در آن سرازیر می‌شود؛ مانندآبِ دره‌های [[کوه احد|کوه اُحدِ جنوبی]] و کوه تیم.<ref>معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص197.</ref>

پس از قطع شدن جریان آب، گاهی تا دو ماه، در بخش‌هایی از وادی قناة، آب باقی می‌ماند. بهترینِ آن بخش‌ها را «غدیر الکبیر»، در شمال «مصرع» دانسته‌اند.<ref name=":1" />

این وادی، از دریاچه عاقول در شرق مدینه، تا پیوستن به [[وادی عقیق]]، نزدیک به ۲۳ کیلومتر طول دارد. بیشترین پهنای آن، نزدیک به ۱۸۰ متر و کمترین پهنای آن، ۱۰ متر است.<ref name=":8" />

این وادی بارها در گذشته طغیان کرده،<ref name=":7">المعالم الأثیرة فی السنة و السیرة، ص35؛ معالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج‏1، ص198.</ref> به گونه‌ای که ترس غرق شدن مدینه وجود داشته است.<ref name=":10" /> در یکی از این طغیان‌ها، در سال ۷۳۴ق. بخش شمالی مدینه به زیر آب رفته و تا چهار ماه، رسیدن به [[مزار شهدای احد]] دشوار بوده است.<ref>مرآة الحرمین، ج‏1، ص434.</ref>

در طول تاریخ سدهای گوناگونی نیز در مجرای این وادی ساخته شده است.<ref>رک: الجواهر الثمینة فی محاسن المدنیة، ص189.</ref>

}}

*'''ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن'''، حسین بن محمد راغب اصفهانی، ، مرتضوی، تهران، ۱۳۷۴ش.

*'''تهذیب اللغة'''، محمد بن احمد ازهری، احیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۱ق.

*'''الرحلة الورثیلانیة الموسومة بنزهة الانظار فی فضل علم التاریخ و الاخبار'''، حسین بن محمد ورثیلانی، مکتبة الثقافة الدینیة، قاهره، ۱۴۲۹ق.

*'''عمدة الاخبار فی مدینة المختار'''، احمد عباسی، السعد درابزوئی، عربستان، دوم، بی‌تا.

*'''کتاب العین'''، خلیل بن احمد فراهیدی، نشر هجرت، قم، ۱۴۰۹ق.

*'''لسان العرب'''، محمد بن مکرم (ابن منظور)، دار صادر، بیروت، ۱۴۱۴ق.

*'''مرآة الحرمین أو الرحلات الحجازیة و الحج و مشاعره الدینیة محلاه بمیات الصور الشمسیة'''، ابراهیم رفعت پاشا، المکتبه الثقافیه الدینیه، قاهره، اول.

*'''المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی'''، احمد بن محمد فیومی، مؤسسه دار الهجرة، قم، ۱۴۱۴ق.

*'''معالم المدینه المنوره بین العمارة و التاریخ'''، عبدالعزیز کعکی، دار المکتبة الهلال، بیروت ۱۴۱۹ق.

*'''مفردات ألفاظ القرآن'''، حسین بن محمد راغب اصفهانی، دار القلم، بیروت، ۱۴۱۲ق.

[[رده:رودهای فصلی مدینه]]