در حال ویرایش چاه اریس
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
'''چاه اَریس''' یا '''چاه خاتم''' یا '''بئر النبی(ص)'''، یکی از چاههای [[مدینه]] است که پیش از تخریب، در غرب مسجد قدیم [[مسجد قبا|قبا]] قرار داشت. | '''چاه اَریس''' یا '''چاه خاتم''' یا '''بئر النبی(ص)'''، یکی از چاههای [[مدینه]] است که پیش از تخریب، در غرب مسجد قدیم [[مسجد قبا|قبا]] قرار داشت. | ||
بر پایه برخی منابع [[اهل سنت]]، [[حضرت محمد(ص)]] از این چاه نوشیده و وضو گرفته است و بر پایه گزارشی، با دمیدن، آن را [[تبرک|متبرک]] کرده است | بر پایه برخی منابع [[اهل سنت]]، [[حضرت محمد(ص)]] از این چاه نوشیده و وضو گرفته است و بر پایه گزارشی، با دمیدن، آن را [[تبرک|متبرک]] کرده است. | ||
این چاه و ساختمانی که روی آن بنا شده بود، تا پیش از گسترش مسجد قبا وجود داشت. امروزه جای | انگشتر حضرت محمد(ص) که پس از [[ابوبکر بن ابیقحافه|خلیفه اول]] و [[عمر بن خطاب|دوم]] به [[عثمان بن عفان|عثمان]] رسیده بود، هنگامی که عثمان با آن بازی میکرد یا به کارگران فرمان میداد در چاه افتاد.<br />این چاه و ساختمانی که روی آن بنا شده بود، تا پیش از گسترش مسجد قبا وجود داشت. امروزه جای آن، در ضلع غربی مسجد قبا، در محل حوض و آبشاری است که ساخته شده است. به گفته برخی، جای کنونی آن، روبهروی در غربی میانه مسجد، در سنگفرش پیادهرو است. | ||
==نام== | ==نام== | ||
چاه اَریس، به «اویس» نیز خواند شده که به گمان، تصحیف است.<ref>تاریخ مکه المشرفه، ج2، ص138.</ref> واژه «اریس»، به معنای کشاورز، در کاربرد [[شام|شامیان]] به کشاورزان سواحل [[دجله]] و [[فرات]] گفته میشد و به آنها نسبت «اریسی» میدادند.<ref>لسان العرب، ج6، ص5؛ تاج العروس، ج8، ص181 «أرس»؛ موسوعه العتبات المقدسه، ج3، ص64.</ref> | چاه اَریس، به «اویس» نیز خواند شده که به گمان، تصحیف است.<ref>تاریخ مکه المشرفه، ج2، ص138.</ref> واژه «اریس»، به معنای کشاورز، در کاربرد [[شام|شامیان]] به کشاورزان سواحل [[دجله]] و [[فرات]] گفته میشد و به آنها نسبت «اریسی» میدادند.<ref>لسان العرب، ج6، ص5؛ تاج العروس، ج8، ص181 «أرس»؛ موسوعه العتبات المقدسه، ج3، ص64.</ref> |