در حال ویرایش کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۲
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
عدهای از علما، یمانی را از اصحاب اویس قرنی میدانند و عدهای دیگر او را از شاگردان اویس قرنی ذکر میکنند،<ref>مراقد المعارف، ۱۳۹۱ق، ج۲، ص۳۸۶.</ref> همچنان که حرز الدین از دسته دوم است و بر آن تأکید دارد.<ref>معارف الرجال، ۱۳۸۳ق، ج۲، ص۶۴.</ref> | عدهای از علما، یمانی را از اصحاب اویس قرنی میدانند و عدهای دیگر او را از شاگردان اویس قرنی ذکر میکنند،<ref>مراقد المعارف، ۱۳۹۱ق، ج۲، ص۳۸۶.</ref> همچنان که حرز الدین از دسته دوم است و بر آن تأکید دارد.<ref>معارف الرجال، ۱۳۸۳ق، ج۲، ص۶۴.</ref> | ||
== داستان دفن یمانی == | |||
علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار روایتی را ذکر میکند که امام علی(ع) با عدهای از یاران نزدیکش در منطقة الصفا نشسته بود که به یارانش میفرماید که چیزی را که من میبینم شما هم میبینید؟ یاران عرض میکنند که چه چیزی؟ امام(ع) ذکر میکند که شتری را میبیند که بر روی آن جنازهای بسته شده که مردی آن را میکشد و بعد سه روز به اینجا میرسد.<ref>بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج۴۱، ص۳۵۸.</ref> | علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار روایتی را ذکر میکند که امام علی(ع) با عدهای از یاران نزدیکش در منطقة الصفا نشسته بود که به یارانش میفرماید که چیزی را که من میبینم شما هم میبینید؟ یاران عرض میکنند که چه چیزی؟ امام(ع) ذکر میکند که شتری را میبیند که بر روی آن جنازهای بسته شده که مردی آن را میکشد و بعد سه روز به اینجا میرسد.<ref>بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج۴۱، ص۳۵۸.</ref> | ||
این قصه را دیلمی در کتاب ارشاد القلوب ذکر میکند و به تبع آن دیگر علما همچون مجلسی در بحار الانوار، شیخ عباس قمی در سفینة البحار و محمد حرز الدین در تاریخ النجف الاشرف و مراقد المعارف ذکر کردند به طوری که استحباب دفن مردگان در نجف را به ذکر همین روایت در کتاب ارشاد القلوب دیلمی منتسب میکنند.<ref>صافی صفا بین النجف و الیمن، ۱۴۴۱ق، ص۶۸؛ نگاه کنید به: بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج۹۷، ص۲۳۳؛ ارشاد القلوب دیلمی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۴۰؛ سفینة البحار، شیخ عباس قمی، ج۴، ص۴۶۳ و ۸۸۳؛ مراقد المعارف، محمد حرز الدین، ج۲، ص۳۸۶؛ تاریخ النجف الاشرف، محمدحسین حرز الدین، ج۱، ص۳۳۹.</ref> | این قصه را دیلمی در کتاب ارشاد القلوب ذکر میکند و به تبع آن دیگر علما همچون مجلسی در بحار الانوار، شیخ عباس قمی در سفینة البحار و محمد حرز الدین در تاریخ النجف الاشرف و مراقد المعارف ذکر کردند به طوری که استحباب دفن مردگان در نجف را به ذکر همین روایت در کتاب ارشاد القلوب دیلمی منتسب میکنند.<ref>صافی صفا بین النجف و الیمن، ۱۴۴۱ق، ص۶۸؛ نگاه کنید به: بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج۹۷، ص۲۳۳؛ ارشاد القلوب دیلمی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۴۰؛ سفینة البحار، شیخ عباس قمی، ج۴، ص۴۶۳ و ۸۸۳؛ مراقد المعارف، محمد حرز الدین، ج۲، ص۳۸۶؛ تاریخ النجف الاشرف، محمدحسین حرز الدین، ج۱، ص۳۳۹.</ref> |