| نسخهٔ فعلی |
متن شما |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده:کتیبه.jpg|بندانگشتی|کتیبه دور گنبد [[آستان مقدس امام رضا(ع)|حرم امام رضا(ع)]].|جایگزین=]]
| | {{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۱۸]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363 }} |
| '''کتیبه''' نوشته‌هایی است، شامل آیه، حدیث و شعر، که با خط زیبا، دور تا دور دیوار مکان‌های مقدس، [[گنبد]]، [[گلدسته|گلدسته‌ها]] و بر سردر و روی دیوارها نقش می‌شود. به تابلوهای نفیس خطی نیز، کتیبه گفته شده است.
| |
|
| |
|
| ==واژه‌شناسی==
| | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] |
| کتیبه، واژه‌ای عربی بوده و در برخی از واژه‌نامه‌های عربی به ارتش<ref>الصحاح، ج1، ص209.</ref> و گروهی از ارتش که گردآمده باشند (گردان)<ref>المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج2، ص525.</ref> معنا شده است. اصل این واژه، «ک، ت، ب» به معنای گردآمدنِ چیزی با چیزی بوده و «کتاب» و «کتابت» نیز از همین اصل گرفته شده است.<ref>معجم مقاییس اللغه، ج5، ص158.</ref>
| | كتيبه يعنى نوشته شده؛ مكتوب. به نوشته‌هايى گفته مى‌شود كه با خط زيبا در حرم‌ها و بقاع متبركه و مساجد، شامل آيات قرآن و احاديث و اشعار نوشته مى‌شود. در صحن‌ها، رواق‌ها، دور گنبد و گلدسته‌ها و بر سر در و روى ديوار بناهاى مقدّس مى‌نويسند. همچنين تابلوهاى نفيس خطّى در ابعاد مختلف، كتيبه نام دارد. كتيبه‌هاى خطّى «عليرضا عباسى» مشهور است. زندگى مسلمانان آميخته و عجين با كلام الهى است. يكى از مراكز تجلّى اين آميختگى، كتيبه‌هاى قرآنى است كه سراسر ديوارهاى مساجد را فرا گرفته‌اند. . . احاطه شدن ورودى‌ها و طاق‌ها با اين كتيبه‌ها، نشانى است از لزوم تمسّك به قرآن مجيد در هر حركت، و نشانه‌اى است از تذكّر به مسلمين و نيز نشان آميختگى زندگى مسلمين با قرآن كريم. <sup>٢</sup> |
| | |
| کتیبه در برخی از واژه‌نامه‌های فارسی به آنچه با خط نسخ، نستعلیق، طغرا یا کوفی دور تا دور دیوار مسجد، مقبره و مکان‌های مقدس، یا سردر دروازه امیران و بزرگان نوشته یا نقش شده باشد، معنا شده است.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه کتیبه، به نقل از ناظم الاطباء.</ref> برخی آنچه روی تخت، کرسی، در، حاشیه سفره، بیرق، جامه و زین‌پوش نوشته می‌شود را به معانی آن افزوده‌اند.<ref>لغت نامه هخدا، ذیل واژه کتیبه.</ref> برخی نیز آن را سنگ‌نبشته{{یادداشت|نوشته‌ای که بر سنگ بدنه کوه یا تخته سنگ می‌نویسند.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه کتیبه.</ref>}}<ref>فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه کتیبه.</ref> دانسته‌اند.
| |
| | |
| ==در مکان‌های مقدس==
| |
| کتیبه، در مکان‌های مقدس، به نوشته‌هایی گفته می‌شود که با خط زیبا، شامل آیات، احادیث و اشعار، در [[صحن|صحن‌ها]]، [[رواق|رواق‌ها]]، دور [[گنبد]] و [[گلدسته|گلدسته‌ها]]، بر سردر و روی دیوارها نقش می‌شود. تابلوهای نفیس خطی نیز، در ابعاد مختلف، کتیبه نام دارد. کتیبه‌های خطّی «علیرضا عباسی» مشهور است.
| |
| | |
| برخی، احاطه شدن ورودی‌ها و طاق‌های مکان‌های مقدس با کتیبه را، نشانه‌ای از آمیختگی زندگی مسلمانان با [[قرآن]] و لزوم تمسّک به آن در همه حرکات دانسته‌اند.<ref>حرم در واژه‌ها، ص۳۹.</ref>
| |
|
| |
|
| ==پانوشت== | | ==پانوشت== |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
| ==منابع== | | ==منابع== |
| {{منابع}}
| | |
| {{برگرفتگی | | {{برگرفتگی |
| | پیش از لینک = مقاله | | | پیش از لینک = مقاله |
| | منبع = فرهنگنامه زیارت، | | | منبع = فرهنگنامه زیارت، |
| | پس از لینک = جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هفدهم، زمستان ۱۳۹۲، ص۷۰ | | | پس از لینک = جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هفدهم، زمستان 1392، ص۷۰ |
| | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1339/1/54 | | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1339/1/54 |
| }} | | }} |
| * '''الصحاح'''، اسماعیل بن حماد جوهری، تحقیق احد بعد الغفور، دارالعلم للملایین، بیروت، ۱۳۷۶ق.
| | |
| * '''حرم در واژه‌ها'''، از مجموعه «رهنما»، سید ابراهیم موسوی‌پناه، آستان قدس رضوی، ۱۳۹۱ش.
| |
| * '''المصباح المنیر'''، الفیومی، دار الهجره، قم، ۱۴۰۵ق.
| |
| * '''معجم مقاییس اللغة'''، احمد بن فارس، تصحیح عبدالسلام محمد هارون، مکتب الاعلام الاسلامی، قم، ۱۴۰۴ق.
| |
| {{پایان}} | | {{پایان}} |
