در حال ویرایش یوسف بن ابوساج

'''یوسف بن ابوساج''' یکی از حاکمان [[بنی‌ساج]]، سلسله‌ای از امیران ایرانی راهدار [[حرمین]] در سده سوم ق. است. وی در سال 288ق عهده‌دار [[منصب عمل الحرمین]] بود که پس از مرگ [[ابوساج]] به این منصب دست یافت. یوسف بن ابوساج پیش از آن در دوران خلافت [[معتمد عباسی]] والی [[مکه]] بود که بر اثر درگیری با امیر حج مدینه دستگیر و روانه زندان شد.

سومین فردی که از ساجیان عهده‌دار منصب عمل الحرمین بود، یوسف بن ابی‌ساج بود که پس از مرگ [[ابوساج]] در وبای آذربایجان (سال 288ق) به این منصب دست یافت.<ref>ابن اثیر، 1407، ج7، ص509؛ ذهبی، 1410، ج21، ص32. </ref> طبق گزارشی وی پیش از آن در سال 271ق. در دوران خلافت [[معتمد عباسی]] والی [[مکه]] بود در این سال، [[احمد طایی]] که حاکم [[مدینه]] و راهدار منازل مدینه تا مکه بود، غلامش بدر را به [[امارت حج]] برگزیده بود. یوسف بن ابوساج نزدیک [[درهای مسجد الحرام]] با امیر حاج درگیر شد. در این میان، حاجیان جانبدار بدر شدند و یوسف بن ابوساج را دستگیرو روانه زندان بغداد کردند. <ref>طبری، 2008، ج10، ص8؛ ابن جوزی، 1412، ج12، ص244.</ref>

از این زمان تا سال 315ق خبری از یوسف در دست نیست در این سال خلیفه عباسی، در پی ناامن شدن راه عراق به [[حجاز]] و قتل حاجیان و غارت کاروان‌ها از سوی [[قرمطیان]]، یوسف را مامور نبرد با آن‌ها کرد که به اسارت قرمطیان در آمد و به قتل رسید. <ref>طبری، 1967، ج11، ص111. </ref> از این زمان حدود بیست سال، قرمطیان بر راه‌های اصلی کاروان حاجیان سلطه یافتند و خود به کاروان‌ها اجازه عبور می‌دادند. <ref>دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج4، ص362_ 367. </ref>