سیدحسین حسینی موسوی بهبهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
Z mohammad (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hasaninasab (بحث | مشارکتها) جز (حذف از رده:مقاله‌های در دست ویرایش ردهانبوه) |
||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
{{الگو:عالم}} | {{الگو:عالم}} | ||
[[رده:عالمان شیعه قرن 13 (قمری)]] | [[رده:عالمان شیعه قرن 13 (قمری)]] | ||
[[رده:فقیهان شیعی]] | [[رده:فقیهان شیعی]] | ||
[[رده:مدفونان در بقیع]] | [[رده:مدفونان در بقیع]] | ||
نسخهٔ ۱۰ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۴۳
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیدحسین حسینی موسوی بهبهانی |
| نسب | سیدابراهیم بهبهانی |
| تاریخ تولد | سال 1215ق. |
| زادگاه | بهبهان |
| محل زندگی | ایران و عراق |
| تاریخ وفات | 1300ق. |
| محل دفن | بقیع |
| شهر وفات | بین راه مکه و مدینه |
| خویشاوندان سرشناس | سیدابراهیم بهبهانی، سیدکاظم بهبهانی |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | شیخ انصاری، شیخ حسن برغانی |
| محل تحصیل | بهبهان، نجف |
| اجازه اجتهاد از | شیخ انصاری |
سیدحسین بهبهانی، از عالمان و فقیهان شیعه در قرن سیزدهم ق. و مدفون در بقیع است.
سیدحسین حسینی موسوی بهبهانی فرزند سیدابراهیم، از علما و فقیهای شیعه بوده که در نجف تحصیل کرده و اجازه اجتهاد گرفت و در کربلا به تدریس و افتاء پرداخته است و دارای آثاری در فقه و اصول و تفسیر نگاشته است.
او سال 1300ق. به حج رفت، در بازگشت از حج و در راه مدینه به قصد زیارت قبر پیامبر(ص) در جایی به نام بئر درویش چادر زد و شب را در آنجا ماند، هنگام شب چون از خیمه بیرون رفت، یکی از اعراب که دشمنی سختی با شیعیان داشت، با کوبیدن عمودی بر سرش او را به قتل رساند.
معرفی اجمالی
سیدحسین بن ابراهیم حسینی موسوی بهبهانی به سال 1215ق. در بهبهان زاده شد. پدرش سیدابراهیم بارگاهی در بهبهان دارد و نسبش به امیر سیدعلی معروف به سیاهپوش می‌رسد که در همدان مدفون است.[۱]
تحصیلات
در زادگاه خود مقدمات فقه و اصول را به پایان برد و سپس راهی نجف شد.[۲] نزد استادان بزرگ، از جمله شیخ انصاری (م. 1281ق.) فقه و اصول را فراگرفت و از او اجازه اجتهاد گرفت.[۳] علوم عقلی را از شیخ حسن برغانی (م. 1295ق.) آموخت.[۴]
پس از فوت شیخ انصاری، مقیم کربلا شد و در آنجا به تدریس و افتاء پرداخت و در مسجدی نزدیک حرم ابوالفضل عباس(ع) امامت جماعت را عهده‌دار شد. وی پنج فرزند پسر داشت که همگی از دانشوران کربلا بودند.[۵]
حج‌گذاری و نحوه قتل
سیدحسین بهبهانی به سال 1300ق. به حج رفت. در بازگشت از حج و در حال عزیمت به مدینه به قصد زیارت قبر پیامبر(ص) در جایی به نام بئر درویش چادر زد و شب را به روز آورد. هنگام شب چون از خیمه بیرون رفت، یکی از اعراب که دشمنی سختی با شیعیان داشت، با کوبیدن عمودی بر سرش او را به قتل رساند.[۶]
در گزارش صاحب اعیان الشیعه، تنها به بیرون رفتن شبانه بهبهانی برای قضای حاجت و کشته شدنش به دست یکی از دزدان عرب، بدون اشاره به تمایلات ضد شیعی قاتل، اشاره شده است.[۷]
در گزارشی دیگر، کشته شدن بهبهانی در زمان نشستن و استراحت او دانسته شده است.[۸] پیکر بهبهانی به مدینه منتقل و در جوار امامان بقیع دفن شد.[۹]
آثار
سیدحسین بهبهانی آثاری در فقه و اصول و تفسیر نگاشت.[۱۰] این آثار بعدها به سال 1344ق. و در هجوم یکی از امیران دولت عثمانی به خانه فرزندش سیدکاظم (م. 1345ق.) در آتش سوخت و از میان رفت.[۱۱]
پانویس
- ↑ اعیان الشیعه، ج2، ص254؛ ج5، ص413؛ نک: اثرآفرینان، ج2، ص88.
- ↑ مع علماء النجف الاشرف، ج1، ص544.
- ↑ شهداء الفضیله، ص331-332؛ نک: دائرة المعارف تشیع، ج3، ص517.
- ↑ زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص244؛ اثرآفرینان، ج2، ص88-89.
- ↑ اعیان الشیعه، ج5، ص413؛ اثرآفرینان، ج2، ص89؛ زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص244-245.
- ↑ شهداء الفضیله، ص331-332؛ مع علماء النجف، ج1، ص544؛ اثرآفرینان، ج2، ص88-89.
- ↑ اعیان الشیعه، ج5، ص413.
- ↑ مع علماء النجف، ج1، ص544.
- ↑ اعیان الشیعه، ج5، ص413.
- ↑ اثرآفرینان، ج2، ص88؛ اعیان الشیعه، ج5، ص413.
- ↑ اعیان الشیعه، ج5، ص413.
منابع
محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل سیدحسین حسینی موسوی بهبهانی.
- اثرآفرینان: زیر نظر کمال حاج سید جوادی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1377ش.
- اعیان الشیعه: سید محسن الامین (م. 1371ق.)، به کوشش حسن الامین، بیروت، دار التعارف.
- دائرة المعارف تشیع: زیر نظر سید جوادی و دیگران، تهران، نشر شهید سعید محبی، 1375ق.
- زندگانی و شخصیت شیخ انصاری: مرتضی انصاری، انتشارات حسینعلی نویان، 1410ق.
- شهداء الفضیله: عبدالحسین امینی، قم، مکتبة الطباطبائی، 1393ق.
- مع علماء النجف الاشرف: سید محمد الغروی، بیروت، دار الثقلین، 1420ق.