صدرا بادکوبه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
وی شخصیت‌های بزرگی را تربیت کرد، از جمله: | وی شخصیت‌های بزرگی را تربیت کرد، از جمله: | ||
{{ستون-شروع|۲}} | |||
* [[سید محمدباقر صدر]] | * [[سید محمدباقر صدر]] | ||
* [[مرتضی بروجردی]] | * [[مرتضی بروجردی]] | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۱: | ||
* [[سید محمدحسین فضل‌الله]] | * [[سید محمدحسین فضل‌الله]] | ||
* [[سید تقی قمی]] | * [[سید تقی قمی]] | ||
* [[مصطفی هرندی]] | * [[مصطفی هرندی]] | ||
{{پایان}} | |||
==از نگاه دیگران== | ==از نگاه دیگران== | ||
| خط ۸۸: | خط ۹۰: | ||
}} | }} | ||
* '''حریم امام'''، سال چهارم، شماره ۱۶۹، | * '''حریم امام'''، سال چهارم، شماره ۱۶۹، ۱۳۹۴/۲/۳۱. | ||
* '''گل‌های پریشان در باد'''، عادل مولایی، بی‌جا، چاپ او، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش. | * '''گل‌های پریشان در باد'''، عادل مولایی، بی‌جا، چاپ او، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش. | ||
*''' مصاحبه عبدالرحیم اباذری'''، نگارنده مقاله نقش علمای بادکوبه در نجف، با محمد ابراهیم جناتی، ۱۳۹۷ش. | *''' مصاحبه عبدالرحیم اباذری'''، نگارنده مقاله نقش علمای بادکوبه در نجف، با محمد ابراهیم جناتی، ۱۳۹۷ش. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۴۲
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| زادروز | ۱۳۱۶ق |
| زادگاه | جمهوری آذربایجان، باکو، روستای قلعه |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| تاریخ درگذشت | ۱۱ شعبان ۱۳۹۲قمری |
| مشخصات دینی | |
| هجرت به | مشهد، تهران و نجف |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| اساتید | عبدالجواد ادیب نیشابوری، محمدمهدی الهی قمشه‌ای، محمدحسین اصفهانی |
| شاگردان | سید محمدباقر صدر، مرتضی بروجردی، امام موسی صدر |
صدرا بادکوبه‌ای یا بادکوبی (۱۳۱۶ق-۱۳۹۲ق)، اهل باکو، و از عالمان شیعه است. او را در همه علوم حوزوی، چیره‌دست دانسته‌اند. وی شاگردانی چون سید محمدباقر صدر و امام موسی صدر تربیت کرده است.
معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
صدرا بادکوبه‌ای، در سال ۱۳۱۶ق در قلعه، روستایی نزدیک به شهر باکو به دنیا آمد. وی در ۱۱ شعبان ۱۳۹۲ق (۱۳۵۱ش) درگذشت.[۱]
تحصیلات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
تحصیلات ابتدایی را نزد پدر و در مکتب‌خانه آموخت. پدرش، در ۱۳سالگی، به دست مأموران روسیه تزاری دستگیر و به سیبری تبعید شد. او تحت تکفل و تعلیم عمویش ملامحمد قرار گرفت. پس از آن به باکو رفت و در محضر آقامیر عبدالخالق شاگردی کرد.[۲] وی در سال ۱۳۶۶ق به مشهد هجرت کرد و ادبیات عرب را از عبدالجواد ادیب نیشابوری، فقه و اصول را از سید باقر رضوی و سید جعفر شهرستانی آموخته، و در درس خارجِ محمد آقازاده خراسانی، حسین طباطبایی قمی و مرتضی آشتیانی شرکت کرد.[۳] پس از ۱۲ سال، در سال ۱۳۴۸ق به حوزه تهران رفته، از محمدمهدی الهی قمشه‌ای بهره برد.[۴]
هجرت به نجف[ویرایش | ویرایش مبدأ]
صدرا بادکوبی، پس از چند سال تحصیل در تهران، به نجف هجرت کرد و از درس خارجِ آیت‌الله نائینی، محمدحسین اصفهانی، موسی خراسانی، سید ابوالحسن اصفهانی و سید حسین بادکوبه‌ای بهره برد و به مرحله اجتهاد رسید. او پس از آن، خود تدریس فقه، اصول و فلسفه را در نجف آغاز کرد.[۵]
شاگردان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
وی شخصیت‌های بزرگی را تربیت کرد، از جمله:
از نگاه دیگران[ویرایش | ویرایش مبدأ]
محمدابراهیم جناتی، یکی از شاگردان صدرا ویژگی‌های او را زهد، تقوا، ساده‌زیستی، صداقت و تواضع نام برده، او را در همه علوم حوزوی چیره‌دست می‌داند. جناتی، نقش صدار را در تألیف کتاب فلسفتنای سید محمدباقر صدر پر رنگ دانسته است.[۶][یادداشت ۱]
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
یادداشت‌ها
- ↑ بعد از ممنوع شدن تدریس فلسفه در حوزه نجف و تهدید شدن صدرا بادکوبه‌ای، تدریس فلسفه او تعطیل شد؛ اما سید محمدباقر صدر به صورت خصوصی در منزل صدرا، تحصیل فلسفه را ادامه داد. جناتی، کتاب فلسفتنا نوشته صدر را از برکات همین جلسه می‌داند.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- حریم امام، سال چهارم، شماره ۱۶۹، ۱۳۹۴/۲/۳۱.
- گل‌های پریشان در باد، عادل مولایی، بی‌جا، چاپ او، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش.
- مصاحبه عبدالرحیم اباذری، نگارنده مقاله نقش علمای بادکوبه در نجف، با محمد ابراهیم جناتی، ۱۳۹۷ش.