موسوعه رد شبهات جلد بیست و دوم(کتاب): تفاوت میان نسخهها
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۹: | خط ۹: | ||
| تاریخ نگارش = | | تاریخ نگارش = | ||
| ویراستار = | | ویراستار = | ||
| موضوع = | | موضوع = پاسخ به شبهات درباره عصمت ائمه | ||
| سبک = | | سبک = | ||
| زبان = | | زبان = فارسی | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = ۱ | ||
| صفحه = 193 | | صفحه = 193 | ||
| قطع = | | قطع = | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| ترجمه به = | | ترجمه به = | ||
| شمارگان = | | شمارگان = | ||
| شابک = | | شابک = 9789645409805 | ||
| مجموعه = | | مجموعه = موسوعه رد شبهات جلد ۲۲ | ||
| نوع رسانه = | | نوع رسانه = | ||
| تصویرگر = | | تصویرگر = | ||
| نسخه الکترونیکی = | | نسخه الکترونیکی = | ||
| ردهبندی کنگره = | | ردهبندی کنگره = BP27/3 | ||
| ردهبندی دیویی = | | ردهبندی دیویی = 297/43 | ||
| سایر مشخصات = | | سایر مشخصات = | ||
}} | }} | ||
'''جلد بیست و یکم موسوعه رد شبهات،''' با عنوان فرعی '''امام حسن و امام حسین (شبهات عصمت)'''، تعدادی از شبهاتی را که درباره عصمت امام حسن(ع) و امام حسین(ع) مطرح شده است | '''جلد بیست و یکم موسوعه رد شبهات،''' با عنوان فرعی '''امام حسن و امام حسین (شبهات عصمت)'''، تعدادی از شبهاتی را که درباره [[عصمت]] امام حسن(ع) و [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] مطرح شده است پاسخ میدهد. | ||
== محتوای کتاب == | == محتوای کتاب == | ||
کتاب چهار فصل دارد. فصل اول و دوم کتاب به بررسی مفهوم عصمت و انواع عصمت امام در اندیشه شیعی پرداخته است. و شواهدی از قرآن و احادیثی از پیامبر در اثبات عصمت این دو امام طرح شده است.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 27- 71</ref> فصل سوم «نقد شبهات عصمت | کتاب چهار فصل دارد. فصل اول و دوم کتاب به بررسی مفهوم عصمت و انواع عصمت امام در اندیشه شیعی پرداخته است. و شواهدی از قرآن و احادیثی از پیامبر در اثبات عصمت این دو امام طرح شده است.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 27- 71</ref> فصل سوم «نقد شبهات عصمت امام حسن(ع)» است و فصل چهارم «نقد شبهات عصمت امام حسین(ع)». | ||
==نقد شبهات عصمت امام حسن(ع)== | ==نقد شبهات عصمت امام حسن(ع)== | ||
در فصل سوم کتاب، به شبهاتی که در رد عصمت امام حسن در کتاب ''الامه و النص'' مطرح شده است پاسخ داده میشود. | در فصل سوم کتاب، به شبهاتی که در رد عصمت [[امام حسن]] در کتاب ''الامه و النص'' مطرح شده است پاسخ داده میشود. | ||
این شبهات به شرح زیر است: | این شبهات به شرح زیر است: | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
'''شیوه قتل ابن ملجم''' | '''شیوه قتل ابن ملجم''' | ||
نویسنده اساس این شبهه را بر اساس روایات نامعتبر دانسته<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 77-78</ref> و بنا بر بعضی از منابع این عمل را به [[عبدالله بن جعفر]] و نیز خشم برافروخته مردم در مجازات قاتل علی (ع) مربوط میداند.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 80-81</ref> | در حالی که [[امام علی]] وصیت کرده بودند یک ضربت بیشتر به قاتل نزنید، امام حسن، بعد از گردن زدن ابن ملجم جسدش را در اختیار افرادی قرار داد که آتش بزنند. نویسنده اساس این شبهه را بر اساس روایات نامعتبر دانسته<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 77-78</ref> و بنا بر بعضی از منابع این عمل را به [[عبدالله بن جعفر]] و نیز خشم برافروخته مردم در مجازات قاتل علی (ع) مربوط میداند.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 80-81</ref> | ||
'''گریه امام حسن بر خطاهای خود''' | '''گریه امام حسن بر خطاهای خود''' | ||
امام علی به امام حسن وصیت | امام علی به امام حسن وصیت میکند که در خلوت بر گناهان خود گریه کن. گفته شده است که این توصیه به معنای عدم عصمت امام حسن است. | ||
به نظر نویسنده این وصیت به صورت کلی بیان شده و امام حسن تنها مخاطب آن نیست.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 82</ref> از سوی دیگر در قرآن هم خداوند پیامبر به دوری جستن از گناه توصیه میکند. از این رو طلب استغفار به معنای این نیست که قبلا گناهی مرتکب شده است و معنای استغفار برای معصوم چیزی مجزا از مفهوم استغفار برای سایر بندگان است.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 83</ref> | به نظر نویسنده این وصیت به صورت کلی بیان شده و امام حسن تنها مخاطب آن نیست.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 82</ref> از سوی دیگر در [[قرآن]] هم خداوند پیامبر را به دوری جستن از گناه توصیه میکند. از این رو طلب [[استغفار]] به معنای این نیست که قبلا گناهی مرتکب شده است و معنای استغفار برای معصوم چیزی مجزا از مفهوم استغفار برای سایر بندگان است.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 83</ref> | ||
'''عسل خوردن از سهم بیتالمال''' | '''عسل خوردن از سهم بیتالمال''' | ||
خط ۶۰: | خط ۵۶: | ||
'''مطلاق بودن امام حسن''' | '''مطلاق بودن امام حسن''' | ||
گفته شده است که امام حسن زیاد ازدواج میکرد و زیاد طلاق میداد و این با ادعای عصمت آن حضرت سازگار نیست. نویسنده در این بخش روایاتی را چنین رفتاری از امام را گزارش کردهاند بررسی کرده و سند روایات را ضعیف میداند. به اعتقاد نویسنده از آنجا که امام حسن فرد شناختهشدهای بود، بایستی ازدواجهای وی در منابع تاریخی ثبت میشد اما تاریخ تنها از 12 و یا 18 زن نام میبرد و 3 طلاق را ذکر میکند. از این رو روایاتی که اعدادی چون 70 یا 250 زن برای امام حسن را ذکر میکنند، بیاساس است.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 98-99</ref> | گفته شده است که امام حسن زیاد ازدواج میکرد و زیاد طلاق میداد و این با ادعای عصمت آن حضرت سازگار نیست. نویسنده در این بخش روایاتی را که چنین رفتاری از امام را گزارش کردهاند بررسی کرده و سند روایات را ضعیف میداند. به اعتقاد نویسنده از آنجا که امام حسن فرد شناختهشدهای بود، بایستی ازدواجهای وی در منابع تاریخی ثبت میشد اما تاریخ تنها از 12 و یا 18 زن نام میبرد و 3 طلاق را ذکر میکند. از این رو روایاتی که اعدادی چون 70 یا 250 زن برای امام حسن را ذکر میکنند، بیاساس است.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 98-99</ref> | ||
'''شک امام حسن در صدور حکم''' | '''شک امام حسن در صدور حکم''' | ||
خط ۷۰: | خط ۶۶: | ||
آیا بیعت امام حسن با [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] که بیعت با طاغوت و گناه است، نشانهای بر رد عصمت آن حضرت نیست؟ | آیا بیعت امام حسن با [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] که بیعت با طاغوت و گناه است، نشانهای بر رد عصمت آن حضرت نیست؟ | ||
نویسنده در ابتدا به تفاوت دو مفهوم بیعت و صلح بر اساس آثار [[شیخ صدوق]] و [[مرتضی انصاری|شیخ مرتضی]] پرداخته است.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 113-120</ref> امام با معاویه صلح کرد و نه بیعت، چنانکه بیعت با شرط گذاشتن همراه نیست و امام حسن به هنگام صلح، شروطی را تعیین نمود.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 130</ref> | نویسنده در ابتدا به تفاوت دو مفهوم بیعت و صلح بر اساس آثار [[شیخ صدوق]] و [[مرتضی انصاری|شیخ مرتضی]] پرداخته است.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 113-120</ref> سپس عنوان میکند امام با معاویه صلح کرد و نه بیعت، چنانکه بیعت با شرط گذاشتن همراه نیست و امام حسن به هنگام صلح، شروطی را تعیین نمود.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 130</ref> | ||
==نقد شبهات عصمت امام حسین(ع)== | ==نقد شبهات عصمت امام حسین(ع)== | ||
در این فصل، 5 شبهه مطرح و به آنها پاسخ داده میشود: | در این فصل، 5 شبهه درباره عصمت [[امام حسین (ع)|امام حسین]] مطرح و به آنها پاسخ داده میشود: | ||
'''نهی از مبارزهطلبی امام حسین''' | '''نهی از مبارزهطلبی امام حسین''' | ||
خط ۸۵: | خط ۸۱: | ||
'''سرزنش امام حسین توسط امام حسن''' | '''سرزنش امام حسین توسط امام حسن''' | ||
این بخش، به نامهای از امام حسن به امام حسین اشاره دارد که امام حسن، برادر خود را بخاطر بخشش به شعرا مورد سرزنش قرار داده و امام حسین نیز در جواب صرف دارایی برای حفظ آبرو را دلیل این عمل عنوان میکند. نویسنده ذکر این روایت را تنها در [[کشف الغمه]] دانسته و آن را روایتی معتبر نمیداند. همچنین اشاره میکند متن نامه در جایی نیامده و راوی برداشت خود را ذکر کرده است. به نظر نویسنده حتی در صورت صحت نامه نیز، نامه امام | این بخش، به نامهای از امام حسن به امام حسین اشاره دارد که امام حسن، برادر خود را بخاطر بخشش به شعرا مورد سرزنش قرار داده و امام حسین نیز در جواب صرف دارایی برای حفظ آبرو را دلیل این عمل عنوان میکند. نویسنده ذکر این روایت را تنها در [[کشف الغمه]] دانسته و آن را روایتی معتبر نمیداند. همچنین اشاره میکند متن نامه در جایی نیامده و راوی برداشت خود را ذکر کرده است. به نظر نویسنده حتی در صورت صحت نامه نیز، نامه امام حسن، نه به قصد سرزنش بلکه فراهم کردن بستری برای عنوان شدن قصد امام حسین از این کار بوده است.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 160</ref> | ||
'''عمل نکردن به وصیت امام حسن''' | '''عمل نکردن به وصیت امام حسن''' | ||
خط ۹۳: | خط ۸۹: | ||
'''درخواست بیعت با یزید''' | '''درخواست بیعت با یزید''' | ||
بنابر یک روایت، امام حسین(ع) در آخرین لحظات پیشنهاد داد که با یزید صلح و سازش کند. نویسنده، در پاسخ عدم بیعت امام حسین با یزید را امری روشن میداند و به روایاتی از دشمنان امام حسین نیز استناد میکند که امام هرگز قصد بیعت با یزید را نداشته است. | بنابر یک روایت، امام حسین(ع) در آخرین لحظات پیشنهاد داد که با یزید که فاسق بود صلح و سازش کند. نویسنده، در پاسخ به این شبهه، با بررسی روایات تاریخی، عدم بیعت امام حسین با یزید را امری روشن میداند و به روایاتی از دشمنان امام حسین نیز استناد میکند که امام هرگز قصد بیعت با یزید را نداشته است. | ||
==اطلاعات ناشر== | ==اطلاعات ناشر== | ||
این کتاب در 193 صفحه و توسط پژوهشکده حج و زیارت در بهار 1401 بهوسیله نشر مشعر به چاپ | این کتاب در 193 صفحه و توسط پژوهشکده حج و زیارت در بهار 1401 بهوسیله نشر مشعر به چاپ رسیده است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:کتابهای پژوهشکده حج و زیارت در سال ۱۴۰۱]] |