مسجد بنی عبدالاشهل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | |||
تاریخ المدینه المنوره، | |||
وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، نور الدین علی بن عبدالله سمهودی، تحقیق قاسم السامرائی، لندن، موسسه الفرقان للتراث الاسلامی،۲۰۰۱ | |||
[[رده:مسجدهای مدینه]] | [[رده:مسجدهای مدینه]] | ||
[[رده:بناهای تاریخی ناموجود]] | [[رده:بناهای تاریخی ناموجود]] | ||
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۹
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | مسجد واقم |
| مکان | حره واقم در مدینه |
| کاربری | مسجد |
| تاریخ بنا | |
| ویژگی‌های تاریخی | نماز خواندن مکرر پیامبر(ص) در این مسجد |
| وضعیت فعلی | |
| وضعیت بنا | از بین رفته است. موقعیت مکانی تقریبی بر اساس کتاب معالم المدینه المنوره در نقشه تعیین شد. |
|
| |
مسجد بنی عبدالاشهل از مسجدهای تاریخی مدینه بود که در محل سکونت طایفه بنی عبدالاشهل قرار داشت. این مسجد در حره واقم یا حره شرقی قرار داشت. مسجد در زمان رسول خدا آباد بوده و آن حضرت بارها در آن نماز خواند. این مسجد بعدها از میان رفت به شکلی که مکان آن در زمان سمهودی، تاریخ‌نگاری سده نهم هجری نیز ناشناخته بود.
مکان مسجد
مسجد بنی عبدالاشهل مسجدی متعلق به طایفه بنی عبدالاشهل بود که تیره‌ای از قبیله اوس بودند. این مسجد در حره واقم (حره شرقی) در شمال شرق مدینه و شمال شرق مسجدالنبی در میان منازل بنو عبدالاشهل قرار داشت. این مسجد را مسجد واقم نیز می‌نامیدند.[۱]
برخی گفته‌اند مسجد مذکور در حی بنی عبدالاشهل حد فاصل خیابان فرودگاه از جهت جنوب (طریق المطار) و خیابان ظُهیر بن رافع از طرف شمال و خیابان ابی‌ذر غفاری از سمت غرب قرار داشته است.[۲]
تاریخ مسجد
این مسجد در زمان پیامبر(ص) آباد بوده و آن حضرت بارها در آن نماز خوانده است. گاهی پیامبر(ص) نماز ظهر را در مسجد خودش می‌خواند ولی نماز عصر و مغرب را در مسجد بنی عبدالاشهل به جا می‌آورد.[۳]
این مسجد در زمان سمهودی (اواخر سده نهم هجری) نیز ناشناخته بوده است.[۴]
پانویس
- ↑ تاریخ المدینه المنوره، ج۱، ص ۶۷
- ↑ معالم المدینه المنورة، ج۲، ص ۲۶۹
- ↑ وفاء الوفاء، ج۳، ص۲۲۸
- ↑ وفاء الوفاء، ج۳، ص۲۲۸
منابع
تاریخ المدینه المنوره، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، نور الدین علی بن عبدالله سمهودی، تحقیق قاسم السامرائی، لندن، موسسه الفرقان للتراث الاسلامی،۲۰۰۱