حائر حسینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
[[رده:مقالههای در حال ویرایش]] | [[رده:مقالههای در حال ویرایش]] | ||
{{جعبه اطلاعات مقامها|تصویر=حائر حسینی.jpg|کاربری=حرم و محل زیارت|مکان=کربلا|نامهای دیگر=قبة الحسین|وقایع مرتبط=شهادت امام حسین(ع)|مساحت=10*12/5|وضعیت=موجود}}حائر حسینی، یکی از نامهای مرقد امام حسین(ع) | {{جعبه اطلاعات مقامها|تصویر=حائر حسینی.jpg|کاربری=حرم و محل زیارت|مکان=کربلا|نامهای دیگر=قبة الحسین|وقایع مرتبط=شهادت امام حسین(ع)|مساحت=10*12/5|وضعیت=موجود}}حائر حسینی، یکی از نامهای [[کربلا]] و [[آستان مقدس امام حسین(ع)|مرقد امام حسین(ع)]] است. «حائر» در گذشته یکی از اسامی کربلا بوده است اما امروزه به محدودهای از حرم آن حضرت گفته میشود. محدوده مکانی حائر، 10 الی 12/5 متر اطراف قبر است. برای حائر احکام و فضائل ویژهای بیان شده است از جمله اینکه در محدوده حائر اختیار داریم که نماز را شکسته یا کامل بخوانیم. همچنین روایات متنوعی درباره جواز برداشتن [[تربت امام حسین(ع)]] و خوردن آن برای شفا و یا اجابت دعای [[زائر]] در محدوده حائر، وجود دارد. | ||
[[رده:مقالههای در حال ویرایش]] | [[رده:مقالههای در حال ویرایش]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۰
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Kamran در تاریخ ۹ فروردین ۱۴۰۴ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
![]() | |
اطلاعات اوليه | |
---|---|
کاربری | حرم و محل زیارت |
مکان | کربلا |
نامهای دیگر | قبة الحسین |
وقایع مرتبط | شهادت امام حسین(ع) |
مشخصات | |
مساحت | 10*12/5 |
وضعیت | موجود |
حائر حسینی، یکی از نامهای کربلا و مرقد امام حسین(ع) است. «حائر» در گذشته یکی از اسامی کربلا بوده است اما امروزه به محدودهای از حرم آن حضرت گفته میشود. محدوده مکانی حائر، 10 الی 12/5 متر اطراف قبر است. برای حائر احکام و فضائل ویژهای بیان شده است از جمله اینکه در محدوده حائر اختیار داریم که نماز را شکسته یا کامل بخوانیم. همچنین روایات متنوعی درباره جواز برداشتن تربت امام حسین(ع) و خوردن آن برای شفا و یا اجابت دعای زائر در محدوده حائر، وجود دارد.
واژهشناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
معنای واژه حائر جایگاه محکمی است که آب در آن حیران میشود.[۱] یکی از اسامی ســرزمین کربلا، «حائر» و «حیر» بوده است که از آغاز بر این محل اطلاق شده است. حتی زمانی کاربرد اسم حائر بــرای ایــن ســرزمین، بیشــتر از کربلا رواج داشــته؛ به همین دلیل به کســی که منسوب به این ســرزمین بوده «حائری» گفته شــده اســت.[۲]
در منابع تاریخی قبر امام حسین(ع) در کربلا را حائر نامیدهاند.[۳] و امروزه به منطقهای محدود در اطــراف قبر مطهر حضرت سیدالشــهداء(ع) حائر گفته میشود.[۴]
مکان حائر[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بنابر روایتی از امام صادق(ع) حائر محدودهای از اطراف قبر امام حسین(ع) به اندازه ۲۰ یا ۲۵ ذراع بوده است[۵] که آن را با 10 الی 12/5 متری دور قبر منطبق دانستهاند.[۶]
اهمیت و احکام ویژه حائر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
برای برخــی از اماکن مقدس در این سرزمین، از جمله حائر، احکام ویژه و فضایلی نقل شده است:
- امکان خواندن نماز کامل یا شکسته.[۷]
- قبول شدن دعای کسی که خدا را در این مکان یاد کند.[۸]
- باغی از باغ های بهشت.[۹]
- طلب شفا از تربت امام حسین(ع) و برداشتن از خاک قبر حضرت سیدالشهداء(ع).[۱۰]
- جواز برداشتن تربت امام حسین(ع).[۱۱]
- شفای هر درد و امان از هر ترس است.[۱۲]
- جواز خوردن تربت امام حسین(ع) و حرمت دیگر خاک ها.[۱۳]
جستارهای وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- آستان مقدس امام حسین(ع) (حرم کربلا)
- زیارت امام حسین(ع)
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، ابن ادریس حلی، ج1، ص342.
- ↑ تاریخ کربلا و حائر حسینی، ص68.
- ↑ معجم البلدان، یاقوت حموی، ج3، 203.
- ↑ پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات، ص13.
- ↑ کامل الزیارت، ابن قولویه، ص272.
- ↑ پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات، ص18.
- ↑ من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج1، ص442.
- ↑ کامل الزیارت، ابن قولویه، ص274.
- ↑ الامالی، مفید، ص24.
- ↑ الکافی، کلینی، ج4، ص588.
- ↑ الکافی، کلینی، ج4، ص588.
- ↑ کامل الزیارت، ابن قولویه، ص279.
- ↑ کامل الزیارت، ابن قولویه، ص285.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- تاریخ کربلا و حائر حسینی، عبدالجواد کلیددار، مشعر، 1389ش.
- السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، محمد بن منصور ابن ادریس، انتشارات اسلامی، 1410ق.
- معجم البلدان، یاقوت بن عبدالله حموی، بیروت، دارصادر، 1995م.
- پژوهشی روایی- فقهی درباره موقعیت مکانی حائر حسینی و فرات، سعید سرخی و دیگران، پژوهشنامه حج و زیارت، شماره23، زمستان 1402.
- کامل الزیارات، جعفر بن محمد ابن قولویه، نجف، دارالمرتضویه، 1356ق.
- الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، تهران، دارالحدیث، 1429ق.
- من لایحضره الفقیه، محمد بن علی شیخ صدوق، قم، انتشارات اسلامی، 1413ق.
- الامالی، محمد بن محمد مفید، فم، انتشارات کنگره جهانی شیخ مفید، 1413.