در نجف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==در روایات== | ==در روایات== | ||
در برخی روایات استفاده از آن | در برخی روایات استفاده از آن برای نگین انگشتر سفارش شده است. [[امام صادق(ع)]] دُرّ نجف را یکی از ۵ انگشتری دانسته که او دوست دارد هر مؤمنی از آن استفاده کند. وی ثواب در دست کردنِ این انگشتر و نگاه کردن به آن را، برابر با [[حج]] و [[عمره]] پیامبران و بندگان شایسته خدا دانسته است. به گفته امام صادق(ع)، خدا این سنگ را ارزان قرار داد تا [[شیعه|شیعیان]] چه ثروتمند و چه نیازمند، بتوانند از آن برای انگشتر استفاده کنند.<ref>تهذیب الاحکام، ص۶، ص۳۷.</ref> | ||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
{{برگرفتگی | {{برگرفتگی | ||
| پیش از لینک = | | پیش از لینک = | ||
| منبع = فرهنگ‌نامه زیارت، در نجف، | | منبع = فرهنگ‌نامه زیارت، در نجف، محدثی، جواد، | ||
| پس از لینک = فصلنامه فرهنگ زیارت، | | پس از لینک = فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره پنجم، ۱۳۸۹ش، ص۱۱ | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1279/1/11 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1279/1/11 | ||
}} | }} | ||
* '''تهذيب الأحكام'''، | * '''تهذيب الأحكام'''، محمد بن الحسن طوسى، تحقیق حسن الموسوى خرسان، دار الكتب الإسلاميه، تهران، چاپ چهارم، 1407ق. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۰۷
دُرّ نجف، سنگی است که در بیرون از شهر نجف، در منطقه‌ای مشهور به بحر نجف یافت شده، و برای نگین انگشتر استفاده می‌شود. در روایات به استفاده از آن سفارش شده است.
معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
دُرّ نجف، سنگی بلورین است که در بیرون از شهر نجف، در منطقه‌ای مشهور به بحر نجف یافت می‌شود. این سنگ، تراش داده شده و پس از پرداخت و درخشان شدن، برای نگین انگشتر استفاده می‌شود. از گذشته، کار شماری از مردمان نجف جمع‌آوری این سنگریزه‌ها و فروش آن‌ها بوده است.[۱] این سنگ، در بیشتر موارد سفید و بلوری و گاهی نیز سرخ است و در میان برخی از آن‌ها خطوط و نقش و نگاری شبیه گیاه است.
در روایات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در برخی روایات استفاده از آن برای نگین انگشتر سفارش شده است. امام صادق(ع) دُرّ نجف را یکی از ۵ انگشتری دانسته که او دوست دارد هر مؤمنی از آن استفاده کند. وی ثواب در دست کردنِ این انگشتر و نگاه کردن به آن را، برابر با حج و عمره پیامبران و بندگان شایسته خدا دانسته است. به گفته امام صادق(ع)، خدا این سنگ را ارزان قرار داد تا شیعیان چه ثروتمند و چه نیازمند، بتوانند از آن برای انگشتر استفاده کنند.[۲]
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- تهذيب الأحكام، محمد بن الحسن طوسى، تحقیق حسن الموسوى خرسان، دار الكتب الإسلاميه، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.