عمر بن فهد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
عمر بن فهد مکی، از نویسندگان بنام تاریخ محلی مکه در سده نهم بود. اثر مهم او در تاریخ محلی مکه کتاب [[اتحاف الوری باخبار ام القری]] است. فرزند و نوه او بعدا کار او را در تاریخ نگاری مکه ادامه دادند.  
'''عمر بن فهد مکی''' (م۸۸۵ق) از نویسندگان بنام [[تاریخ محلی مکه]] در سده نهم بود. اثر مهم او در تاریخ محلی مکه کتاب [[اتحاف الوری باخبار ام القری]] است. فرزند و نوه او بعدا کار او را در تاریخ نگاری مکه ادامه دادند.  
==زندگی==
==زندگی==
بر پایه سخن خود وی، نسب او به [[محمد بن حنفیه]] می‌رسد و از این رو، به او و دیگر اعضای خاندانش نسبت‌های علوی، قُرَشی و هاشمی داده‌اند. گزارشی دیگر، نسب او را به عتبة بن ابیلهب می‌رساند. در سده‌های ۸-۱۰ق. عالمان برجسته‌ای در خاندان ابن فهد ظهور یافتند و در طلب علم به جاهای دور و نزدیک همانند شام، مصر و یمن سفر کردند. اعضای این خاندان بیشتر در علم حدیث و تاریخ محلی مکه مشهور بودند.  
بر پایه سخن خود وی، نسب او به [[محمد بن حنفیه]] می‌رسد و از این رو، به او و دیگر اعضای خاندانش نسبت‌های [[[[آل علی|علوی]]]]، [[قبیله قریش|قُرَشی]] و [[بنی هاشم|هاشمی]] داده‌اند. گزارشی دیگر، نسب او را به [[عتبة بن ابی‌لهب]] می‌رساند. در سده‌های ۸-۱۰ق. عالمان برجسته‌ای در خاندان ابن فهد ظهور یافتند و در طلب علم به جاهای دور و نزدیک همانند [[شام]]، [[مصر]] و [[یمن]] سفر کردند. اعضای این خاندان بیشتر در علم حدیث و تاریخ محلی مکه مشهور بودند.  


ابن فهد زیر نظر پدرش، تقی الدین ابوالفضل محمد (م.۸۷۱ق.) مقدمات فقه و حدیث و قرآن را آموخت. آموختن فقه را با مذهب حنبلی آغاز کرد؛ ولی همراه پدر تغییر مذهب داد و فراگیری فقه شافعی را در پیش گرفت. او از استادان اهل مکه همانند ابوعبدالله فاسی و استادانی که به این شهر رفت و آمد می‌کردند مانند عبدالرحمن زرندی و ابوبکر مراغی دانش آموخت و اجازه گزارش حدیث گرفت. سپس برای کسب علم چند بار به سرزمین‌های گوناگون همچون مصر و شام سفر کرد. از استادان وی، دانشمند نام‌آور، ابن حجر عسقلانی است که به او بسیار ارج می‌نهاد و ابن فهد در سفر قاهره در خانه او ساکن شد. [[شمس‌الدین سخاوی]] نیز رابطه علمی و دوستی نزدیک با ابن فهد داشته و در آثارش از او با تعبیر «صاحبنا» و «مفیدنا» یاد کرده است.
ابن فهد زیر نظر پدرش، تقی الدین ابوالفضل محمد (م.۸۷۱ق.) مقدمات [[فقه]] و [[حدیث]] و [[قرآن]] را آموخت. آموختن فقه را با [[مذهب حنبلی]] آغاز کرد؛ ولی همراه پدر تغییر مذهب داد و فراگیری فقه [[مذهب شافعی|شافعی]] را در پیش گرفت. او از استادان اهل [[مکه]] همانند [[ابوعبدالله فاسی]] و استادانی که به این شهر رفت و آمد می‌کردند مانند عبدالرحمن زرندی و ابوبکر مراغی دانش آموخت و اجازه گزارش حدیث گرفت. سپس برای کسب علم چند بار به سرزمین‌های گوناگون همچون مصر و شام سفر کرد. از استادان وی، دانشمند نام‌آور، [[ابن حجر عسقلانی]] است که به او بسیار ارج می‌نهاد و ابن فهد در سفر [[قاهره]] در خانه او ساکن شد. [[شمس‌الدین سخاوی]] نیز رابطه علمی و دوستی نزدیک با ابن فهد داشته و در آثارش از او با تعبیر «صاحبنا» و «مفیدنا» یاد کرده است.


==آثار نویسنده==
==آثار نویسنده==
خط ۲۶: خط ۲۶:
*نور العیون بما تفرق من الفنون
*نور العیون بما تفرق من الفنون
{{پایان}}
{{پایان}}
==پانویس==
{{پانویس}}
==منابع==


[[رده:نویسندگان تاریخ محلی قرن نهم]]
[[رده:نویسندگان تاریخ محلی قرن نهم]]

نسخهٔ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۰۸

عمر بن فهد مکی (م۸۸۵ق) از نویسندگان بنام تاریخ محلی مکه در سده نهم بود. اثر مهم او در تاریخ محلی مکه کتاب اتحاف الوری باخبار ام القری است. فرزند و نوه او بعدا کار او را در تاریخ نگاری مکه ادامه دادند.

زندگی

بر پایه سخن خود وی، نسب او به محمد بن حنفیه می‌رسد و از این رو، به او و دیگر اعضای خاندانش نسبت‌های [[علوی]]، قُرَشی و هاشمی داده‌اند. گزارشی دیگر، نسب او را به عتبة بن ابی‌لهب می‌رساند. در سده‌های ۸-۱۰ق. عالمان برجسته‌ای در خاندان ابن فهد ظهور یافتند و در طلب علم به جاهای دور و نزدیک همانند شام، مصر و یمن سفر کردند. اعضای این خاندان بیشتر در علم حدیث و تاریخ محلی مکه مشهور بودند.

ابن فهد زیر نظر پدرش، تقی الدین ابوالفضل محمد (م.۸۷۱ق.) مقدمات فقه و حدیث و قرآن را آموخت. آموختن فقه را با مذهب حنبلی آغاز کرد؛ ولی همراه پدر تغییر مذهب داد و فراگیری فقه شافعی را در پیش گرفت. او از استادان اهل مکه همانند ابوعبدالله فاسی و استادانی که به این شهر رفت و آمد می‌کردند مانند عبدالرحمن زرندی و ابوبکر مراغی دانش آموخت و اجازه گزارش حدیث گرفت. سپس برای کسب علم چند بار به سرزمین‌های گوناگون همچون مصر و شام سفر کرد. از استادان وی، دانشمند نام‌آور، ابن حجر عسقلانی است که به او بسیار ارج می‌نهاد و ابن فهد در سفر قاهره در خانه او ساکن شد. شمس‌الدین سخاوی نیز رابطه علمی و دوستی نزدیک با ابن فهد داشته و در آثارش از او با تعبیر «صاحبنا» و «مفیدنا» یاد کرده است.

آثار نویسنده

ابن فهد، جز اتحاف الوری، آثار بسیار دیگر دارد که برخی از آن‌ها ‌اکنون در دست نیستند. مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

  • الالحاقات یا مسلسلات
  • بذل الجهد فی من سُمّی بفهد و ابن فهد
  • بغیة المرام بأخبار ولاة البلد الحرام
  • التبیین للطبریین
  • تذکرة الاناسی بأولاد ابی‌عبدالله الفاسی
  • السرّ الظهیری بأولاد احمد النوَیری
  • الدر الکمین بذیل العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین
  • غایة الامانی فی تراجم اولاد القسطلانی
  • الفهرست
  • اللباب فی الالقاب
  • المخضرمین
  • المشارق المنیرة فی ذکر بنی‌ظهیره
  • معجم الشیوخ یا المعجم
  • المغیر اسمهم
  • المؤاخاة بینهم
  • المدلّسین
  • نور العیون بما تفرق من الفنون

پانویس

منابع