حسین رامانایی بادکوبه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
| پیش از لینک = مقاله | | پیش از لینک = مقاله | ||
| منبع = نقش علمای بادکوبه در نجف، عبدالرحیم اباذری، | | منبع = نقش علمای بادکوبه در نجف، عبدالرحیم اباذری، | ||
| پس از لینک = فصلنامه فرهنگ زیارت، سال هشتم، شماره سی و سوم، زمستان ۱۳۹۶، | | پس از لینک = فصلنامه فرهنگ زیارت، سال هشتم، شماره سی و سوم، زمستان ۱۳۹۶، ص۱۰۰ | ||
| لینک = | | لینک = | ||
}} | }} | ||
* '''گل‌های پریشان در باد'''، عادل مولایی، بی‌جا، چاپ او، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش. | * '''گل‌های پریشان در باد'''، عادل مولایی، بی‌جا، چاپ او، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش. | ||
[[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | [[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | ||
[[رده:فقیهان شیعی باکو]] | [[رده:فقیهان شیعی باکو]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۵۷
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| زادروز | ۱۲۸۷ق |
| زادگاه | جمهوری آذربایجان، باکو، دهستان رامانا |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| تاریخ درگذشت | ۱۳۵۰ق |
| محل درگذشت | جمهوری آذربایجان |
| مشخصات دینی | |
| هجرت به | نجف |
| دلیل شهرت | مبارزه با دولت کمونیستی شوروی |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| اساتید | محمدحسن مامقانی، فاضل شربیانی، سید کاظم یزدی، آخوند خراسانی |
حسین رامانایی بادکوبه‌ای (۱۲۸۷ق-۱۳۵۰ق)، اهل باکو، از علما و مبارزان شیعه است. او در زادگاهش با افکار کمونیستی مبارزه کرد و به دست دولت کمونیستی شوروی، به شهادت رسید.
معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حسین رامانایی بادکوبه‌ای، فرزند ملااحمد در سال ۱۲۸۷ق در رامانا، روستایی نزدیک به باکو به دنیا آمد.
تحصیلات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
رامانایی، تحصیلات ابتدایی را در مکتب‌خانه باکو، و دروس مقدمات حوزه را از محضر علمای شهر آموخت. او سپس به شهر نجف هجرت کرد و حدود ۲۵ سال تحصیل کرد و به مرحله اجتهاد رسید.
استادان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بادکوبه‌ای، در حوزه نجف از اساتید زیر بهره برد:
مبارزه با دولت کمونیستی شوروی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حسین رامانایی، در سال ۱۳۲۸ق به زادگاهش، باکو برگشت و باغ شخصی خود در روستای بوزونا را به مرکز فعالیت فرهنگی و سیاسی خود تبدیل کرد. پس از روی کار آمدن حکومت کمونیستی در شوروی، فعالیت‌های رامانایی گسترده‌تر شد.
شهادت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
رامانایی بادکوبه‌ای، در سال ۱۳۵۰ق همراه ۳۰ تن از عالمان از جمله عبدالغنی بادکوبه‌ای و حنیفه بادکوبه‌ای به دست دولت شوروی دستگیر و پس از ۴ماه به شهادت رسید. کتابخانه او که دارای کتاب‌های ارزشمند و آثار تألیفی او بود، به دست مأموران دولت، غارت شد.[۱].
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ گل‌های پریشان در باد، ۵۷
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- گل‌های پریشان در باد، عادل مولایی، بی‌جا، چاپ او، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش.