خزاعه: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} خزاعه از قبایل یمنی از فرزندان قحطان بودند که گویا در پی شکسته شد...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[مرداد]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۳۹۹]]|کاربر=Kamran }} | {{در دست ویرایش|ماه=[[مرداد]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۳۹۹]]|کاربر=Kamran }} | ||
خزاعه از قبایل یمنی از فرزندان قحطان بودند که گویا در پی شکسته شدن سد مارب، از یمن به مکه کوچ کردند.<ref>المعارف، ص108؛ نک: المفصل، ج8، ص33.</ref> هنگام دقیق این کوچ دانسته نیست. آنان در اواخر سده سوم یا آغاز سده چهارم پیش از میلاد، در نبردی سه روزه که گروهی از [[بنی‌کنانه|بنی‌کِنانه]] از قبایل عدنانی نیز آنان را یاری کردند، جرهم را شکست دادند و با راندن آنان از مکه،<ref>السیرة النبویه، ج1، ص74.</ref> امارت آن شهر را در اختیارگرفتند. | خزاعه از قبایل یمنی از فرزندان قحطان بودند که گویا در پی شکسته شدن سد مارب، از یمن به مکه کوچ کردند.<ref>المعارف، ص108؛ نک: المفصل، ج8، ص33.</ref> هنگام دقیق این کوچ دانسته نیست. آنان در اواخر سده سوم یا آغاز سده چهارم پیش از میلاد، در نبردی سه روزه که گروهی از [[بنی‌کنانه|بنی‌کِنانه]] از قبایل عدنانی نیز آنان را یاری کردند، جرهم را شکست دادند و با راندن آنان از مکه،<ref>السیرة النبویه، ج1، ص74.</ref> امارت آن شهر را در اختیارگرفتند. | ||
علت اقدام خزاعه بر ضد جرهم را ستمگری آنان بر زائران کعبه، سرقت هدایای کعبه و نیز حلال کردن برخی حرام‌ها دانسته‌اند.<ref>نک: اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص90-92.</ref> بزرگ خزاعه در این زمان، [[ربیعة بن حارثه]] بود که به امارت مکه دست یافت. خزاعه به پاس همکاری کنانه در اخراج جرهم، اجرای بخشی از مناسک و [[شعائر حج]] همانند [[اجازه]]، [[افاضه]] و [[نسیء]] را به آنان وا‌گذار کردند. این اختیارات نوعی مرجعیت دینی و افتاء در امور [[حج]] را برای کنانی‌ها به ارمغان آورد.<ref>المفصل، ج2، ص12؛ ج7، ص14.</ref> | |||
از دیگر امیران مشهور خزاعه در مکه، عمرو بن لُحیّ، رئیس خزاعه، بود که جایگاهی والا در میان مردم داشت و سخن او برای مردم در حکم فرمان دین تلقی می‌شد. ثروت فراوان عمرو منشا برخی کارها در مکه بود. وی را نخستین کسی دانسته‌اند که حاجیان را اطعام نمود و در یک سال سه بُرد یمنی به یکایک حاجیان عرب بخشید. در منابع اسلامی، عمرو از این رو نکوهش شده که به عنوان نخستین کس، دین ابراهیم را تغییر داد و بت‌هایی را در پیرامون کعبه<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص124.</ref> و نیز [[بت هبل]] را بر کعبه نصب کرد.<ref>الاصنام، ص8؛ مروج الذهب، ج2، ص227؛ المفصل، ج6، ص14-15.</ref> در روایتی، [[پیامبر]] او را نخستین گسترش دهنده [[بت‌پرستی]] در [[جزیرة العرب]] خوانده است.<ref>المعجم الاوسط، ج1، ص72؛ بحار الانوار، ج9، ص84.</ref> افزون بر این، عمرو بن لحی، [[تلبیه]] ابراهیم(ع) را که به شکل «لبیک لاشریک لک لبیک» در میان مردم رواج داشت، به صورت تحریف شده «لبیک لا شریک لک الا شریکا هو لک تملکه و ما ملک» درآورد.<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص229، 254-255؛ تاریخ دمشق، ج19، ص501.</ref> گفتنی است که امور نسبت داده شده به عمرو، پشتوانه‌ای استوار ندارد. واپسین امیر مکه از خزاعه، حُلیل بن حُبشی خزاعی بود و در پی او ریاست مکه به قریش رسید.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص101.</ref> | از دیگر امیران مشهور خزاعه در مکه، عمرو بن لُحیّ، رئیس خزاعه، بود که جایگاهی والا در میان مردم داشت و سخن او برای مردم در حکم فرمان دین تلقی می‌شد. ثروت فراوان عمرو منشا برخی کارها در مکه بود. وی را نخستین کسی دانسته‌اند که حاجیان را اطعام نمود و در یک سال سه بُرد یمنی به یکایک حاجیان عرب بخشید. در منابع اسلامی، عمرو از این رو نکوهش شده که به عنوان نخستین کس، دین ابراهیم را تغییر داد و بت‌هایی را در پیرامون کعبه<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص124.</ref> و نیز [[بت هبل]] را بر کعبه نصب کرد.<ref>الاصنام، ص8؛ مروج الذهب، ج2، ص227؛ المفصل، ج6، ص14-15.</ref> در روایتی، [[پیامبر]] او را نخستین گسترش دهنده [[بت‌پرستی]] در [[جزیرة العرب]] خوانده است.<ref>المعجم الاوسط، ج1، ص72؛ بحار الانوار، ج9، ص84.</ref> افزون بر این، عمرو بن لحی، [[تلبیه]] ابراهیم(ع) را که به شکل «لبیک لاشریک لک لبیک» در میان مردم رواج داشت، به صورت تحریف شده «لبیک لا شریک لک الا شریکا هو لک تملکه و ما ملک» درآورد.<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص229، 254-255؛ تاریخ دمشق، ج19، ص501.</ref> گفتنی است که امور نسبت داده شده به عمرو، پشتوانه‌ای استوار ندارد. واپسین امیر مکه از خزاعه، حُلیل بن حُبشی خزاعی بود و در پی او ریاست مکه به قریش رسید.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص101.</ref> | ||
[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]] | |||