رکن عراقی: تفاوت میان نسخهها
Abbassehati (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی « رکن عراقي؛ دومين رکن از ارکان کعبه و در مسیر طواف است<ref>. مراصد الاطلاع ج2، ص62...» ایجاد کرد) |
Abbassehati (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
رکن | رکن عراقي دومين رکن از [[ارکان کعبه]] و در مسیر [[طواف]] است<ref>. مراصد الاطلاع ج2، ص629؛ المسالک و الممالک، ص16.</ref>. | ||
==موقعیت== | ==موقعیت== | ||
رکن عراقي دومين رکن از ارکان کعبه در مسير | رکن عراقي دومين رکن از [[ارکان کعبه]] در مسير [[طواف]]،<ref>. مراصد الاطلاع ج2، ص629؛ المسالک و الممالک، ص16.</ref> بعد از [[رکن حجرالاسود]] و قبل از [[رکن شامي]] و در سمت [[باب العمره]] است.<ref>. بهجة النفوس ج2، ص763؛ ؛ التاریخ القویم ج3، ص248؛رحله ابن بطوطه ج1، ص374.</ref> اين رکن به سبب واقع شدن در سمت [[عراق]] و [[قبله]] اهل عراق بودن، به رکن عراقي شهرت يافته است<ref>. المصباح المتهجد، ص27؛ فلاح السائل 129؛المعالم الاثیره ص129.</ref>. در واقع اين رکن در سمت شمال شرقي [[کعبه]]، مقابل بخشهايي از [[حجاز]]، [[عراق]]، [[ايران]]، سيبري، شمال [[هند]] و [[چين]] و سند واقع شده است.<ref>. مرآة الحرمین ج1، ص264؛ موسوعة العتبات المقدسه ج1، ص59.</ref> از اين رو، گاه با نام رکن شمالي(يا به خطا شامي<ref>. اثارة الترغیب ج1، ص224،227؛ الارج المسکی ص159.</ref>) نيز معرفي شده است.<ref>. نزهة القلوب ص43؛ التاریخ القویم ج3، ص452-453؛ موسوعة العتبات المقدسه ج2، ص235.</ref> | ||
فاصله اين رکن از رکن حجرالاسود 11،68 و از رکن شامي 9،90 متر است.<ref>. معجم البلدان ج4، ص465؛ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص80.</ref> برخي فاصله اين رکن را از رکن اسود 12،84 و از رکن شامي 11، 28متر دانسته اند.<ref>. تاریخ و آثار اسلامی مکه، 68 – 69.</ref> | فاصله اين رکن از رکن حجرالاسود 11،68 و از [[رکن شامي]] 9،90 متر است.<ref>. معجم البلدان ج4، ص465؛ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص80.</ref> برخي فاصله اين رکن را از [[رکن اسود]] 12،84 و از رکن شامي 11، 28متر دانسته اند.<ref>. تاریخ و آثار اسلامی مکه، 68 – 69.</ref> | ||
==قدمت== | ==قدمت== | ||
رکن عراقي در سال64ق. در پي [[بازسازي کعبه]] به دستور [[عبدالله بن زبير]] ساخته شد. برخي بناي اين رکن را بدست [[قريش]] و در بازسازي کعبه در 5سال قبل از [[بعثت]] دانستهاند.<ref>. الکعبه المعظمه و الحرمان الشریفان، ص136-156.</ref> در گزارشي، اشاره شده که در اثر سيل در سال 1039ق. بخشهايي از رکن عراقي تخريب گرديد.<ref>. تاریخ الیمن، ص52.</ref> | |||
==احکام== | ==احکام== | ||
طبق نقلي، امام صادق(ع) | طبق نقلي، [[امام صادق|امام صادق(ع)]] همهي ارکان، از جمله رکن عراقي را [[استلام]] ميکرده است. بر اين اساس، برخي [[فقيهان شيعه]]، استلام رکن عراقي را [[مستحب]] دانستهاند.<ref>. الاستبصار ج2 ص217؛ المصباح المتهجد ج2، ص681؛ السرائر ج1،ص572.</ref> | ||
برخي منابع تاريخي اهل | برخي منابع تاريخي [[اهل سنت]]، استلام و بوسيدن رکن عراقي را [[سنت]] نداستهاند.<ref>. التاریخ القویم ج2، ص248.</ref> در عين حال در منابع اهل سنت، خواندن اين [[دعا]] را نزد رکن عراقي توصيه کردهاند: اللهم اني اعوذ بک من الشک و الشرک و الشقاق و النفاق و سوء الاخلاق و سوء المنقلب في الاهل و المال و الولد.<ref>. التاریخ القویم ج3، ص218؛ عدة الانابه فی اماکن الاجابه ص111.</ref> نيز گفتهاند دعا در اين رکن مستجاب ميشود.<ref>. شفاء الغرام ص374؛ عدة الانابه فی اماکن الاجابه ص44.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
*[[کعبه]] | *[[کعبه]] |
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۶
رکن عراقي دومين رکن از ارکان کعبه و در مسیر طواف است[۱].
موقعیت
رکن عراقي دومين رکن از ارکان کعبه در مسير طواف،[۲] بعد از رکن حجرالاسود و قبل از رکن شامي و در سمت باب العمره است.[۳] اين رکن به سبب واقع شدن در سمت عراق و قبله اهل عراق بودن، به رکن عراقي شهرت يافته است[۴]. در واقع اين رکن در سمت شمال شرقي کعبه، مقابل بخشهايي از حجاز، عراق، ايران، سيبري، شمال هند و چين و سند واقع شده است.[۵] از اين رو، گاه با نام رکن شمالي(يا به خطا شامي[۶]) نيز معرفي شده است.[۷] فاصله اين رکن از رکن حجرالاسود 11،68 و از رکن شامي 9،90 متر است.[۸] برخي فاصله اين رکن را از رکن اسود 12،84 و از رکن شامي 11، 28متر دانسته اند.[۹]
قدمت
رکن عراقي در سال64ق. در پي بازسازي کعبه به دستور عبدالله بن زبير ساخته شد. برخي بناي اين رکن را بدست قريش و در بازسازي کعبه در 5سال قبل از بعثت دانستهاند.[۱۰] در گزارشي، اشاره شده که در اثر سيل در سال 1039ق. بخشهايي از رکن عراقي تخريب گرديد.[۱۱]
احکام
طبق نقلي، امام صادق(ع) همهي ارکان، از جمله رکن عراقي را استلام ميکرده است. بر اين اساس، برخي فقيهان شيعه، استلام رکن عراقي را مستحب دانستهاند.[۱۲] برخي منابع تاريخي اهل سنت، استلام و بوسيدن رکن عراقي را سنت نداستهاند.[۱۳] در عين حال در منابع اهل سنت، خواندن اين دعا را نزد رکن عراقي توصيه کردهاند: اللهم اني اعوذ بک من الشک و الشرک و الشقاق و النفاق و سوء الاخلاق و سوء المنقلب في الاهل و المال و الولد.[۱۴] نيز گفتهاند دعا در اين رکن مستجاب ميشود.[۱۵]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ . مراصد الاطلاع ج2، ص629؛ المسالک و الممالک، ص16.
- ↑ . مراصد الاطلاع ج2، ص629؛ المسالک و الممالک، ص16.
- ↑ . بهجة النفوس ج2، ص763؛ ؛ التاریخ القویم ج3، ص248؛رحله ابن بطوطه ج1، ص374.
- ↑ . المصباح المتهجد، ص27؛ فلاح السائل 129؛المعالم الاثیره ص129.
- ↑ . مرآة الحرمین ج1، ص264؛ موسوعة العتبات المقدسه ج1، ص59.
- ↑ . اثارة الترغیب ج1، ص224،227؛ الارج المسکی ص159.
- ↑ . نزهة القلوب ص43؛ التاریخ القویم ج3، ص452-453؛ موسوعة العتبات المقدسه ج2، ص235.
- ↑ . معجم البلدان ج4، ص465؛ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص80.
- ↑ . تاریخ و آثار اسلامی مکه، 68 – 69.
- ↑ . الکعبه المعظمه و الحرمان الشریفان، ص136-156.
- ↑ . تاریخ الیمن، ص52.
- ↑ . الاستبصار ج2 ص217؛ المصباح المتهجد ج2، ص681؛ السرائر ج1،ص572.
- ↑ . التاریخ القویم ج2، ص248.
- ↑ . التاریخ القویم ج3، ص218؛ عدة الانابه فی اماکن الاجابه ص111.
- ↑ . شفاء الغرام ص374؛ عدة الانابه فی اماکن الاجابه ص44.
منابع
- آثار اسلامي مكه و مدينه، رسول جعفريان، تهران، مشعر، 1386ش.
- اثارة الترغيب و التشويق الي المساجد الثلاثة و البيت العتيق، محمد بن اسحاق الخوارزمي (م.827ق.)، تحقيق محمدحسين الذهبي، مکه المکرمه، مکتبه نزار مصطفي الباز، 1418ق.
- الارج المسکي في التاريخ المکي، علي بن عبدالقادر الطبري (م.1070ق.)، تصحيح اشرف احمد جمال، مکه، مکتبه التجاريه، 1416ق.
- الاستبصار فيما اختلف من الاخبار، محمد بن حسن الطوسي (شیخ طوسی) (م.460ق.)، تحقيق سيد حسن موسوي الخرسان، تهران، دارالکتب الاسلاميه، 1363ش.
- بهجة النفوس و الاسرار فی تاریخ دارهجره النبی المختار، عبدالله بن عبدالملک المرجاني (م.770ق.)، تحقیق محمد عبدالوهاب فضل، بيروت، دار الغرب الاسلامي، 2002م.
- التاريخ القويم لمکه و بیت الله الکریم، محمد طاهر الكردي المکی، تحقیق عبد الملک ابن دهيش، بيروت، دار الخضر، 1420ق.
- تاريخ اليمن، عبد الواسع بن يحيى واسعى يمانى، قاهره، مطبعه السلفيه،1346ق.
- تاريخ و آثار اسلامي مكه مكرمه و مدينه منوره، اصغر قائدان، تهران، مشعر، 1386ش.
- رحلة ابن بطوطه (تحفة النظار في غرائب الامصار و عجائب الاسفار)، محمد بن عبدالله اللواتی الطنجی (م.۷۷۹ ق.)، تحقيق عبدالهادي تازي، ریاض، اکاديميه المملکه المغربيه، 1417ق.
- السرائر الحاوي لتحرير الفتاوي، محمد بن احمد ابن ادريس (م.598ق.)، قم، انتشارات الاسلامي ، 1410ق.
- شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، محمد بن احمد التقي الفاسي (م.832ق.)، تحقيق گروهي از علما، بيروت، دار الکتب العلميه، 1421ق.
- عدة الانابة في اماکن الاجابة، عبدالله بن ابراهيم الحسني(م.1207ق.)، تحقيق عبدالله نذير، مکه المکرمه، المکتبه المکيه، 1429ق.
- فلاح السائل ونجاح المسائل فی عَمَلِ الْيوم و اللَّيل، علی بن موسی بن طاووس (سید بن طاووس) (م.664ق.)، قم، انتشارات الاسلامی.
- مرآة الحرمين، ابراهيم رفعت باشا (م.1353ق.)، قاهره، مکتبه الثقافه الدينيه، بيتا.
- مراصد الاطلاع علي اسماء الامکنه و البقاع، صفيالدين عبدالمومن بن عبدالحق (م.739ق.)، تحقیق علي محمد البجاوي، بيروت، دار الجيل، 1412ق.
- المسالک و الممالک، ابراهیم بن محمد الفارسی الاصطخری(الکرخی) (م.346ق)، تحقیق احمد بن سهل ابوزید، بیروت، دار صادر، 1927م.
- مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، محمد بن حسن الطوسي (شیخ طوسی) (م.460ق.)، تصحيح اسماعيل انصاري زنجاني، اعداد علي اصغر مرواريد، بيروت، فقه الشيعه، 1411ق.
- المعالم الأثيرة في السنة و السيرة، محمد محمد حسن شراب، بيروت، دار القلم، 1411ق.
- معجم البلدان، ياقوت بن عبدالله الحموي (م.626.ق.)، بيروت، دار صادر، 1995م.
- موسوعه العتبات المقدسه، جعفر خليلي، بيروت، الاعلمي، 1407ق.
- نزهه القلوب، حمدالله مستوفى قزوینی(م.750ق.)، تحقیق محمد دبیر سیاقی، قزوین، حدیث امروز، 1381ش.