سفرنامه‌های فارسی حج: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر تفاوت با ویرایش جدیدتر ←

دیداریویکی‌متن

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 == از سده چهارم تا سده دوازدهم ==
-نخستین سفرنامه حج فارسی، [[سفرنامه ناصر خسرو]] شاعر و حکیم اسماعیلی مذهب است. این سفرنامه گزارش سفرهای ناصر خسرو طی هفت سال است که نخستین آنها  در  437 قمری آغاز شد.<ref>. تاریخ ادبیات ایران از فردوسی تا سعدی، ج1، ص336-339.</ref> او را پیشگام سیاحان ایرانی و سفرنامه‌اش را بهترین اثر در نوع خود در زبان فارسی دانسته‌اند.<ref>. حج در ادب فارسی، ص122؛ مجله دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، ش139 و 140، ص90«جهانگردی و سفرنامه نویسی در اسلام و ایران».</ref> او چهار بار حج گزارد و تا شمال آفریقا شهر به شهر را دید و جزییات خاطراتش را نوشت و در 444 قمری به ایران بازگشت.
+نخستین سفرنامه حج فارسی، [[سفرنامه ناصر خسرو]] شاعر و حکیم [[اسماعیلی]] مذهب است. این سفرنامه گزارش سفرهای ناصر خسرو طی هفت سال است که نخستین آنها  در  437 قمری آغاز شد.<ref>. تاریخ ادبیات ایران از فردوسی تا سعدی، ج1، ص336-339.</ref> او را پیشگام سیاحان ایرانی و سفرنامه‌اش را بهترین اثر در نوع خود در زبان فارسی دانسته‌اند.<ref>. حج در ادب فارسی، ص122؛ مجله دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، ش139 و 140، ص90«جهانگردی و سفرنامه نویسی در اسلام و ایران».</ref> او چهار بار حج گزارد و تا شمال آفریقا شهر به شهر را دید و جزییات خاطراتش را نوشت و در 444 قمری به ایران بازگشت.
+فهرست زیر شامل سفرنامه‌های فارسی حج تا سده دوازدهم است:
 * [[تحفةالعراقین|تحفه العراقین (ختم الغرائب)]] نخستین سفرنامه منظوم سروده شاعر معروف قرن ششم، خاقانی شروانی است که دو بار به سفر حج رفت؛ بار نخست در سال 551ق. و بار دوم میان سال‌های 569 و570ق.<ref>. سفرنامه منظوم، حج ص141؛ دانشنامه، ش1، ص37-53،«کعبه ستایی در شعر فارسی».</ref>
-* [[حجازیه (کتاب)|رساله حجازیه]]، نوشته ابوالاشرف محمد بن حسین یزدی(762ق.) از ثروتمندان یزد و از  نزدیکان آل جلایر (حکومت بین 740 تا 835ق. در عراق و آذربایجان) در سال 757ق. این سفرنامه گزارشی است از دشوارهای راه حج و بدی وضع آب در مکه و مدینه است.<ref>. نک: مجموعه رسائل خطی فارسی، دفتر اول،ص 30-45</ref>(حجازیه)
+* [[حجازیه (کتاب)|رساله حجازیه]]، نوشته ابوالاشرف محمد بن حسین یزدی(762ق.) از ثروتمندان یزد و از  نزدیکان [[آل جلایر]] (حکومت بین 740 تا 835ق. در عراق و آذربایجان) در سال 757 قمری که گزارشی است از دشوارهای راه حج و بدی وضع آب در مکه و مدینه است.<ref>. نک: مجموعه رسائل خطی فارسی، دفتر اول،ص 30-45</ref>
-* سفرنامه مکه شیخ علی جبل عاملی از عالمان شیعه اواخر عهد صفویه که در سال 1033ق نوشته شده.<ref>. کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ش68 - 69، ص134-137«خاطراتی از سفرهای حج دوره صفوی».</ref>
+* سفرنامه مکه شیخ علی جبل عاملی از عالمان شیعه اواخر عهد [[صفویه]] که در سال 1033ق نوشته شده.<ref>. کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ش68 - 69، ص134-137«خاطراتی از سفرهای حج دوره صفوی».</ref>
-* خاطرات حج مجلسی اول( 1041ق.)<ref>. صفویه در عرصه دین و فرهنگ و سیاست، ج3، ص1047-1052.</ref>
+* خاطرات حج محمد تقی مجلسی ( 1041ق.)<ref>. صفویه در عرصه دین و فرهنگ و سیاست، ج3، ص1047-1052.</ref>
-* سفرنامه منظوم حج بانویی اصفهانی(اواخر قرن دوازدهم) شامل بیش از هزار  بیت شعر در وصف راه  حج و ذکر عواطف شیعیان نسبت به زیارت‌گاه‌های حرمین است.<ref>. سفرنامه منظوم حج، مقدمه، ص9-15</ref>
+* سفرنامه منظوم حج بانویی اصفهانی(اواخر قرن دوازدهم) شامل بیش از هزار  بیت شعر در وصف راه حج و ذکر عواطف شیعیان نسبت به زیارت‌گاه‌های حرمین است.<ref>. سفرنامه منظوم حج، مقدمه، ص9-15</ref>
-* بخشی از منظومه چهارتخت سروده حسین ابیوردی که در سال 898 سروده شده و گزارش سفر اوست به حرمین و چند شهر دیگر از جمله قدس و استانبول و مصر و حلب و شام.<ref>. سفرنامه منظوم حج، ص 85</ref>
+* بخشی از [[منظومه چهارتخت]] سروده حسین ابیوردی که در سال 898 سروده شده و گزارش سفر اوست به حرمین و چند شهر دیگر از جمله قدس و استانبول و مصر و حلب و شام.<ref>. سفرنامه منظوم حج، ص 85</ref>
-* منظومه فتوح الحرمین سروده محیی الدین لاری (م. 933 ق.) نیز با اینکه بیشتر شرحی از اماکن حرمین و مناسک حج است، گاهی در زمره سفرنامه‌های منظوم حج دسته بندی شده است.<ref>. کتابنامه حج، ص195</ref>
+* منظومه [[فتوح الحرمین]] سروده محیی الدین لاری (م. 933 ق.) که بیشتر شرحی از اماکن حرمین و مناسک حج است.<ref>. کتابنامه حج، ص195</ref>
-* بیان واقع نوشته عبدالکریم کشمیری که بیشتر مطالب آن در گزارش جنگ‌ها و اقدامات نادرشاه است و تنها باب سوم آن گزارش سفر حج نویسنده در سال1154ق. اختصاص دارد
+* [[بیان واقع]] نوشته عبدالکریم کشمیری که گزارش جنگ‌ها و اقدامات نادرشاه است و تنها باب سوم آن گزارش سفر حج نویسنده در سال1154 قمری است.
 * سفرنامه منظوم تحفه الحرمین، سروده محمد رحیم الدین قادری از دانشوران هندوستان <ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری ج1، ص173-212</ref>
 == سفرنامه‌های سده سیزدهم و چهاردهم ==
-سفرنامه نویسی حج در زبان فارسی در دوره قاجاریه (حک: 1209-1324ق.) رونق یافت.<ref>. با کاروان صفا در سال82، ص355؛ حج در ادب فارسی، ص122.</ref> بیشتر  این آثار، متعلق به دوره ناصرالدین شاه (حک:1264-1313ق.) اند. از مقطع زمانی 1260 تا 1338ق.  بیش از 45 سفرنامه حج شناسایی شده است.<ref>. میقات حج، ش70، ص80«کاروان های حج عثمانی به روایت سفرنامه های ایرانی دوره قاجار».
+سفرنامه نویسی حج در زبان فارسی در دوره [[قاجاریه]] (حک: 1209-1324ق.) رونق یافت.<ref>. با کاروان صفا در سال82، ص355؛ حج در ادب فارسی، ص122.</ref> بیشتر  این آثار، متعلق به دوره [[ناصرالدین شاه]] (حک:1264-1313ق.) اند. از مقطع زمانی 1260 تا 1338ق.  بیش از 45 سفرنامه حج شناسایی شده است.<ref>. میقات حج، ش70، ص80«کاروان های حج عثمانی به روایت سفرنامه های ایرانی دوره قاجار».
 </ref>بیشتر سفرنامه‌های این دوره متعلق به اشراف، مأموران دولتی، رجال سیاسی و درباریان است.<ref>. تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص23،«سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...».</ref> برخی بر این نظرند که سفرنامه‌نویسان این دوره در شیوه خاطره نویسی و روایت متاثر از ادبیات اروپایی‌اند.<ref>. تاریخ اسلام در آینه پژوهش، ش32، ص22-23«سفر زیارتی حج در دوره ی قاجار...»؛ سفرنامه سیف الدوله، پیشگفتار، ص9-10.</ref> از لحاظ موضوعی، غیر از خاطرات راه، شرح احساسات مذهبی، توضیح مناسک حج، توصیف بناها، بیان سختی‌های راه حج و نیز دشواری‌های خاص شیعیان در سفر حج مضامین پر بسامد سفرنامه‌های این دوره است.<ref>. نک: پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج1، ص 9- 131؛ حدیث قافله‌ها، ص 203، 214.</ref>
-* تذکرة الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق نویشته یکی از شاهزادگان هند، محمد عبدالحسین کربلایی کرناتی که در بیان سفر پر خطرش از بیست و ششم شوال 1230ق. تا شانزدهم جمادی الاولی 1232ق نگاشته شده است.<ref>. تذکره الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق، مقدمه، ص14-16.</ref>
-* بزم غریب محمدعلی بروجردی از خان های شیراز در سال1261ق.<ref>. به سوی ام القری، ص231-235.</ref>
+فهرست زیر بخشی از سفرنامه‌های نوشته شده در عصر قاجاری است:
-* سفرنامه تبیین احوال مکه المعظمه و مدینه المنوره و مسجدالاقصی (نام دیگر آن: ارکان الحج و مسافه الطریق) نوشته عبدالرحمان قاری سمرقندی، عالمی حنفی مذهب از اهالی نواحی بلخ در دوره سلطنت امیر نصرت الله بهادر(امارت از 1243-1277ق.) که پیش از 1277ق. نوشته<ref>. میقات حج،  ش85، ص79-103،«ارکان الحج و مسافه الطریق..».</ref>
+* [[تذکرة الطریق (کتاب)|تذکرة الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق]] نوشته یکی از شاهزادگان هند، محمد عبدالحسین کربلایی کرناتی که در بیان سفر پر خطرش از بیست و ششم شوال 1230 قمری تا شانزدهم جمادی الاولی 1232ق نگاشته شده است.<ref>. تذکره الطریق فی مصائب حجاج بیت الله العتیق، مقدمه، ص14-16.</ref>
-* سفرنامه حج بانویی هندی به نام شاه جهان بیگم در سال 1280ق. که در فصل هفتم کتاب تاج الاقبال در تاریخ بهوپال درج شده است.<ref>. پیام بهارستان ، ش3، ص642،«گزارش سفر حج بانوی هندی...».</ref> سفرنامه سیف الدوله از شاهزادگان قاجار در 1279ق. <ref>. سفرنامه سیف الدوله، پیشگفتار، ص9-16؛ حج در ادب فارسی، ص131.</ref>
+* [[بزم غریب]] محمدعلی بروجردی از خان های شیراز در سال1261ق.<ref>. به سوی ام القری، ص231-235.</ref>
-* سفرنامه حج منصور نیز در 1286ق. نوشته شده و قصه گویی در آن غلبه دارد و هر شب به مثابه یک فصل، حاوی خاطره ای قصه وار از سفر است.<ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج2، ص 199.</ref>
+* سفرنامه [[تبیین احوال مکه المعظمه (کتاب)|تبیین احوال مکه المعظمه و مدینه المنوره و مسجدالاقصی]] (نام دیگر آن: ارکان الحج و مسافه الطریق) نوشته عبدالرحمان قاری سمرقندی، عالمی حنفی مذهب از اهالی نواحی بلخ در دوره سلطنت امیر نصرت الله بهادر(امارت از 1243-1277ق.) که پیش از 1277ق. نوشته شده است.<ref>. میقات حج،  ش85، ص79-103،«ارکان الحج و مسافه الطریق..».</ref>
-* سفرنامه معتمد الدوله فرهاد میرزا در 1392ق. با نام هدایه السبیل و کفایه الدلیل،
+* سفرنامه حج بانویی هندی به نام شاه جهان بیگم در سال 1280ق. که در فصل هفتم کتاب [[تاج الاقبال]] در تاریخ بهوپال درج شده است.<ref>. پیام بهارستان ، ش3، ص642،«گزارش سفر حج بانوی هندی...».</ref>
-* سفرنامه حج عبدالغفار خان نجم الدوله (سفر از شعبان1296 تا جمادی الاولی1297ق.)
+* [[سفرنامه سیف الدوله (کتاب)|سفرنامه سیف الدوله]] از شاهزادگان قاجار در 1279ق. <ref>. سفرنامه سیف الدوله، پیشگفتار، ص9-16؛ حج در ادب فارسی، ص131.</ref>
-* سفرنامه حجاز و عتبات محمد ابراهیم طوسی خراسانی معروف به حسام الشعرا مشتری(م.1305ق.) بین شعبان 1297 تا محرم1298ق.
+* [[سفرنامه حج منصور]] نیز در 1286ق. نوشته شده و حاوی خاطره ای قصه وار از سفر است.<ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج2، ص 199.</ref>
-* سفرنامه مکه حسام السلطنه برادر فرهاد میرزا در 1297ق.<ref>.آینه آثار، ص118.</ref>
+* [[سفرنامه فرهاد میرزا (کتاب)|سفرنامه معتمد الدوله فرهاد میرزا]] در 1392ق. با نام هدایه السبیل و کفایه الدلیل.
-* سفرنامه مکه دختر فرهادمیرزا، مهرماه خانم 1297
+* سفرنامه حج عبدالغفار خان نجم الدوله (سفر از شعبان1296 تا جمادی الاولی1297ق.)
-* منظومه ای سروده محمد ابراهیم مشتری خراسانی 1297
+* سفرنامه حجاز و عتبات محمد ابراهیم طوسی خراسانی معروف به حسام الشعرا مشتری(م.1305ق.) بین شعبان 1297 تا محرم1298ق.
-* سفرنامه مکه عبدالحسین خان افشار ارومی در سال 1299ق.
+* [[سفرنامه حسام السلطنه (کتاب)|سفرنامه مکه حسام السلطنه]] برادر فرهاد میرزا در 1297ق.<ref>.آینه آثار، ص118.</ref>
-* سفرنامه محمد حسین فراهانی در سال 1302-1303ق
+* سفرنامه مکه دختر فرهادمیرزا، مهرماه خانم 1297
-* سفرنامه نایب الصدر شیرازی در همین سال
+* منظومه ای سروده محمد ابراهیم مشتری خراسانی 1297
-* سفرنامه مکه ظهیر الملک کرمانشاهی در 1306ق.
+* سفرنامه مکه عبدالحسین خان افشار ارومی در سال 1299ق.
-* روزنامه سفر حج و عتبات نوشته بانو علویه کرمانی 1309ق. است.
+* سفرنامه محمد حسین فراهانی در سال 1302-1303ق
-* حج نامه نوشته سلیم خان تکابی از مردمان کرد شافعی مذهب یاد کردنی است که در سال 1310ق مشاهداتش از بیماری وبا، قرنطینه و مشکلات سفر دریایی را گزارش کرده است.<ref>. سفرنامه حج تکابی، ص115-122.</ref>
+* سفرنامه نایب الصدر شیرازی در همین سال
-* سفرنامه میرزا داود وزیر وظایف در سال1322ق. نوشته شده است.<ref>. سفرنامه میرزا داود وزیر وظایف، پیشگفتار، ص15-17.</ref>
+* سفرنامه مکه ظهیر الملک کرمانشاهی در 1306ق.
-* سفرنامه مکه محمدتقی جورابچی از تجار دوره مشروطه که در یادداشتهای سفرهای او بین سال های1324 -1330ق درج شده برغم اختصار، حاوی اطلاعاتی از وضع تجارت و وضع حجگزاران است.<ref>. میقات حج، ش74، ص59-65،«سفرنامه ی مکه حاج محمدتقی جورابچی».</ref>
+* روزنامه سفر حج و عتبات نوشته بانو علویه کرمانی 1309ق.
-* از سفرنامه‌های دوره مظفرالدین شاه (حک:1314-1324ق.) نیز چند مورد دست است.
+* حج نامه نوشته سلیم خان تکابی از مردمان کرد شافعی مذهب که در سال 1310ق مشاهداتش از بیماری وبا، قرنطینه و مشکلات سفر دریایی را گزارش کرده است.<ref>. سفرنامه حج تکابی، ص115-122.</ref>
+* [[سفرنامه میرزا داوود میر وظایف (کتاب)|سفرنامه میرزا داود وزیر وظایف]] در سال1322ق. نوشته شده است.<ref>. سفرنامه میرزا داود وزیر وظایف، پیشگفتار، ص15-17.</ref>
+* سفرنامه مکه محمدتقی جورابچی از تجار دوره مشروطه از سفرهای او بین سال های1324 -1330ق است و حاوی اطلاعاتی از وضع تجارت و وضع حجگزاران است.<ref>. میقات حج، ش74، ص59-65،«سفرنامه ی مکه حاج محمدتقی جورابچی».</ref>
 * سفرنامه مکه نوشته محمد ابراهیم کارزونی شیرازی(1334ق.) از عالمان شیعه که در سال1315ق. به حج رفته <ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج6، ص 208.</ref>
 * سفرنامه میرزاعلی خان امین الدوله صدر اعظم مظفرالدین شاه است که در 1316ق. به حج رفته است.<ref>. سفرنامه امین الدوله، مقدمه، ص64.</ref>
 * سفرنامه عبدالسلام تربتی از عالمان خراسان در 1317
 * سفرنامه وقارالدوله همسر ناصرالدین شاه در 1317 <ref>. نک. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج6، ص680، 823؛ ج7، ص9.</ref>
 * سفرنامه مدیرالدوله در 1321ق. نوشته میرزا محمودخان <ref>. دوسفرنامه حج، ص130 - 135؛ پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج7، ص370-375.</ref>
 * شماری از سفرنامه‌های حج از دوران سلطنت احمدشاه قاجار(حک:1288-1304ش.) باقی مانده‌اند.
 * سفرنامه مکه نوشته میرزا علی هسته ای اصفهانی در 1291ش./1331ق. <ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجاری، ج7، ص704-711«سفرنامه میرزا علی اصفهانی».</ref>
 * سفرنامه حج میرزا علی اصفهانی از شاگرادن سیدمحمدکاظم صاحب عروه، در سال 1331ق.<ref>. به سوی ام القری، ص153-155.</ref>
@@ خط ۵۱: / خط ۵۵: @@
 * سفرنامه مکه فخرالدین حجازی در سال 1341ق.که ویژگی آن داشتن بیانی طنزگونه است.<ref>. پنجاه سفرنامه حج قاجار، ج8، ص172، 202«سفرنامه مکه».</ref>
 == دوره معاصر ==
-در بیشتر سفرنامه‌های دوره پهلوی (حک:1304-1357ش.) مضامین انتقادی غلبه دارد و هر آسیب و خطایی در موسم حج، به وهابیت، استعمار و غرب، سیاستمداران و یا متولیان حج کشورها نسبت داده می‌شود.<ref>. حج در ادب فارسی، ص178-179.</ref>
+در بیشتر سفرنامه‌های دوره پهلوی (حک:1304-1357ش.) مضامین انتقادی غلبه دارد و آسیب‌ها و خطاها به وهابیت، استعمار و غرب، سیاستمداران و یا متولیان حج کشورها نسبت داده می‌شود.<ref>. حج در ادب فارسی، ص178-179.</ref>
-از سفرنامه هایی که عالمان شیعه در این دوره نوشته اند، سفرنامه حج آیت الله محمود طالقانی به سوی خدا می رویم در سال1331ش. و سفرنامه آیت الله صافی گلپایگانی شایان ذکراند که در آنها توجه به خصوص بر وحدت اسلامی<ref>. بسوی خدا می رویم، ص203 -204، 292؛ سفرنامه حج،صافی گلپایگانی، ص 171</ref> تاکید شده است.
+از سفرنامه‌هایی که عالمان شیعه در این دوره نوشته اند، سفرنامه حج آیت الله محمود طالقانی [[به سوی خدا می‌رویم|به سوی خدا می رویم]] در سال1331ش. و [[سفرنامه آیت الله صافی گلپایگانی]] شایان ذکراند که در آنها توجه به خصوص بر وحدت اسلامی<ref>. بسوی خدا می رویم، ص203 -204، 292؛ سفرنامه حج،صافی گلپایگانی، ص 171</ref> تاکید شده است.
-برخی روشنفکران مسلمان نیز با رفتن به سفر حج و نگارش سفرنامه به مسائل جهان اسلام توجه نشان دادند. از این میان نقدهای تند و تیز جلال آل احمد در خسی در میقات از  سیاست و استعمار، قابل توجه اند.<ref>. خسی در میقات، ص91، 100، 126.</ref>
+برخی روشنفکران مسلمان نیز با رفتن به سفر حج و نگارش سفرنامه به مسائل جهان اسلام توجه نشان دادند. از این میان نقدهای تند و تیز جلال آل احمد در [[خسی در میقات]] از  سیاست و استعمار، قابل توجه اند.<ref>. خسی در میقات، ص91، 100، 126.</ref>
-در سفرنامه‌هایی مانند سفرنامه حج و راهنمای حجاج حسین ذوالقدر شجاعی(1334ش.) به جنبه آموزشی سفرنامه برای دیگر زائران اهمیت داده اند.<ref>. سفرنامه حج و راهنمای حجاج، ص1-2، 13.</ref>در نمونه هایی مانند با من به خانه خدا بیایید نوشته محمدرضا خلیلی در سال 1340ش.<ref>. با من به خانه خدا بیایید، ص79-88،134-138</ref> و ای قوم به حج رفته نوشته جواد مجابی در سال1351؛<ref>. ای قوم به حج رفته، ص3347-48،،55-58.</ref> حج نامه علی نقی منزوی(1352ش.)<ref>. نک. کاوه، ش47 – 48، ص60 – 62«حجنامه».</ref> و سعی هاجر نوشته شکوه میرزادگی<ref>. سعی هاجر ، ص 82-83</ref> لحن و بیان نقدگونه بر گزارش غلبه دارد.
+در سفرنامه‌هایی مانند [[سفرنامه حج و راهنمای حاج (کتاب)|سفرنامه حج و راهنمای حاج]] حسین ذوالقدر شجاعی(1334ش.) به جنبه آموزشی سفرنامه برای دیگر زائران اهمیت داده اند.<ref>. سفرنامه حج و راهنمای حجاج، ص1-2، 13.</ref>در نمونه هایی مانند [[با من به خانه خدا بیایید]] نوشته محمدرضا خلیلی در سال 1340ش.<ref>. با من به خانه خدا بیایید، ص79-88،134-138</ref> و [[ای قوم به حج رفته]] نوشته جواد مجابی در سال1351؛<ref>. ای قوم به حج رفته، ص3347-48،،55-58.</ref> حج نامه علی نقی منزوی(1352ش.)<ref>. نک. کاوه، ش47 – 48، ص60 – 62«حجنامه».</ref> و [[سعی هاجر]] نوشته شکوه میرزادگی<ref>. سعی هاجر ، ص 82-83</ref> لحن و بیان نقدگونه بر گزارش غلبه دارد.
-کثرت سفرنامه نویسی در چهار دهه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی،<ref>. نک. کتابشناسی حج و زیارت، ص155-245.</ref> تابعی از کثرت حجگزاران و عمره گزاران، گسترش آموزش عمومی و توجه نهادهای دولتی به رواج مسائل دینی است. در این دوره سفرنامه‌های متعدد از منظرهای مختلف نگاشته شده که گاه شامل دلنوشته‌ها و بیان احساسات معنوی زائر است و گاهی شامل گزارش وقایع و تجربیات سفر یا اشارات سیاسی و اجتماعی یا بیان اسرار عرفانی حج است.
+کثرت سفرنامه نویسی در چهار دهه بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] ایران،<ref>. نک. کتابشناسی حج و زیارت، ص155-245.</ref> تابعی از کثرت حجگزاران و عمره گزاران، گسترش آموزش عمومی و توجه نهادهای دولتی به رواج مسائل دینی است. در این دوره سفرنامه‌های متعدد از منظرهای مختلف نگاشته شده که گاه شامل دلنوشته‌ها و بیان احساسات معنوی زائر است و گاهی شامل گزارش وقایع و تجربیات سفر یا اشارات سیاسی و اجتماعی یا بیان اسرار عرفانی حج است.
 ==پانویس==
 {{پانویس}}