سید محمد بادکوبه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اشخاص |عنوان = صدرا بادکوبه‌ای |تصویر = |توضیح تصویر = |نام کامل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|نحوه اسلام آوردن = | |نحوه اسلام آوردن = | ||
|حضور در جنگ‌ها = | |حضور در جنگ‌ها = | ||
|هجرت به = | |هجرت به = [[مشهد]]، [[تهران]] و [[نجف]] | ||
|دلیل شهرت = | |دلیل شهرت = | ||
|نقش‌های برجسته = | |نقش‌های برجسته = | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
}} | }} | ||
'''صدرا بادکوبه‌ای | '''صدرا بادکوبه‌ای''' یا بادکوبی (۱۳۱۶ق-۱۳۹۲ق)، اهل [[باکو]]، و از عالمان [[شیعه]] است. او را در همه علوم حوزوی، چیره‌دست دانسته‌اند. وی شاگردانی چون [[سید محمدباقر صدر]] و [[امام موسی صدر]] تربیت کرده است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
تحصیلات ابتدایی را نزد پدر و در مکتب‌خانه آموخت. پدرش، در ۱۳سالگی، به دست مأموران [[روسیه]] تزاری دستگیر و به [[سیبری]] تبعید شد. او تحت تکفل و تعلیم عمویش ملامحمد قرار گرفت. پس از آن به باکو رفت و در محضر آقامیر عبدالخالق شاگردی کرد.<ref>گل‌های پریشان در باد، ص169.</ref> | |||
وی در سال ۱۳۶۶ق به [[مشهد]] هجرت کرد و | وی در سال ۱۳۶۶ق به [[مشهد]] هجرت کرد و ادبیات عرب را از [[عبدالجواد ادیب نیشابوری]]، فقه و اصول را از [[سید باقر رضوی]] و [[سید جعفر شهرستانی]] آموخته، و در درس خارجِ [[محمد آقازاده خراسانی]]، [[حسین طباطبایی قمی]] و [[مرتضی آشتیانی]] شرکت کرد.<ref>گل‌های پریشان در باد، ص169.</ref> پس از ۱۲ سال، در سال ۱۳۴۸ق به حوزه [[تهران]] رفته، از [[محمدمهدی الهی قمشه‌ای]] بهره برد.<ref>حریم امام، ص6.</ref> | ||
===هجرت به نجف=== | ===هجرت به نجف=== | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
}} | }} | ||
حریم | * '''حریم امام'''، سال چهارم، شماره ۱۶۹، ۳۱/۲/۱۳۹۴. | ||
* '''گل‌های پریشان در باد'''، عادل مولایی، بی‌جا، چاپ او، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش. | * '''گل‌های پریشان در باد'''، عادل مولایی، بی‌جا، چاپ او، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش. | ||
*''' مصاحبه عبدالرحیم اباذری'''، نگارنده مقاله نقش علمای بادکوبه در نجف، با محمد ابراهیم جناتی، ۱۳۹۷ش. | *''' مصاحبه عبدالرحیم اباذری'''، نگارنده مقاله نقش علمای بادکوبه در نجف، با محمد ابراهیم جناتی، ۱۳۹۷ش. | ||
[[Category:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | |||
[[Category:فقیهان شیعی باکو]] | |||
[[Category:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | |||
[[Category:فقیهان شیعی باکو]] | |||
[[Category:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | |||
[[Category:فقیهان شیعی باکو]] | |||
[[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | [[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | ||
[[رده:فقیهان شیعی باکو]] | [[رده:فقیهان شیعی باکو]] | ||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۵۸
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| زادروز | ۱۳۱۶ق |
| زادگاه | جمهوری آذربایجان، باکو، روستای قلعه |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| تاریخ درگذشت | ۱۱ شعبان ۱۳۹۲قمری |
| مشخصات دینی | |
| هجرت به | مشهد، تهران و نجف |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| اساتید | عبدالجواد ادیب نیشابوری، محمدمهدی الهی قمشه‌ای، محمدحسین اصفهانی |
| شاگردان | سید محمدباقر صدر، مرتضی بروجردی، امام موسی صدر |
صدرا بادکوبه‌ای یا بادکوبی (۱۳۱۶ق-۱۳۹۲ق)، اهل باکو، و از عالمان شیعه است. او را در همه علوم حوزوی، چیره‌دست دانسته‌اند. وی شاگردانی چون سید محمدباقر صدر و امام موسی صدر تربیت کرده است.
معرفی
صدرا بادکوبه‌ای، در سال ۱۳۱۶ق در قلعه، روستایی نزدیک به شهر باکو به دنیا آمد. وی در ۱۱ شعبان ۱۳۹۲ق (۱۳۵۱ش) درگذشت.[۱]
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی را نزد پدر و در مکتب‌خانه آموخت. پدرش، در ۱۳سالگی، به دست مأموران روسیه تزاری دستگیر و به سیبری تبعید شد. او تحت تکفل و تعلیم عمویش ملامحمد قرار گرفت. پس از آن به باکو رفت و در محضر آقامیر عبدالخالق شاگردی کرد.[۲] وی در سال ۱۳۶۶ق به مشهد هجرت کرد و ادبیات عرب را از عبدالجواد ادیب نیشابوری، فقه و اصول را از سید باقر رضوی و سید جعفر شهرستانی آموخته، و در درس خارجِ محمد آقازاده خراسانی، حسین طباطبایی قمی و مرتضی آشتیانی شرکت کرد.[۳] پس از ۱۲ سال، در سال ۱۳۴۸ق به حوزه تهران رفته، از محمدمهدی الهی قمشه‌ای بهره برد.[۴]
هجرت به نجف
صدرا بادکوبی، پس از چند سال تحصیل در تهران، به نجف هجرت کرد و از درس خارجِ آیت‌الله نائینی، محمدحسین اصفهانی، موسی خراسانی، سید ابوالحسن اصفهانی و سید حسین بادکوبه‌ای بهره برد و به مرحله اجتهاد رسید. او پس از آن، خود تدریس فقه، اصول و فلسفه را در نجف آغاز کرد.[۵]
شاگردان
وی شخصیت‌های بزرگی را تربیت کرد، از جمله:
از نگاه دیگران
محمدابراهیم جناتی، ویژگی‌های او را زهد، تقوا، ساده‌زیستی، صداقت و تواضع می‌داند. وی، او را در همه علوم حوزوی چیره‌دست می‌داند. جناتی، نقش صدار را در تألیف کتاب فلسفتنای سید محمدباقر صدر پر رنگ می‌داند.[۶][۷]
پانوشت
- ↑ گل‌های پریشان در باد، ص169.
- ↑ گل‌های پریشان در باد، ص169.
- ↑ گل‌های پریشان در باد، ص169.
- ↑ حریم امام، ص6.
- ↑ گل‌های پریشان در باد، ص169.
- ↑ مصاحبه با جناتی.
- ↑ بعد از ممنوع شدن تدریس فلسفه در حوزه نجف و تهدید شدن صدرا بادکوبه‌ای، تدریس فلسفه او تعطیل شد؛ اما سید محمدباقر صدر به صورت خصوصی در منزل صدرا، تحصیل فلسفه را ادامه داد. جناتی، کتاب فلسفتنا نوشته صدر را از برکات همین جلسه می‌داند.
منابع
- حریم امام، سال چهارم، شماره ۱۶۹، ۳۱/۲/۱۳۹۴.
- گل‌های پریشان در باد، عادل مولایی، بی‌جا، چاپ او، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش.
- مصاحبه عبدالرحیم اباذری، نگارنده مقاله نقش علمای بادکوبه در نجف، با محمد ابراهیم جناتی، ۱۳۹۷ش.