مدرسه حسن‌خان (کربلا): تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| ظرفیت = ۷۰ اتاق و چندین سالن | | ظرفیت = ۷۰ اتاق و چندین سالن | ||
| وضعیت = از میان رفته | | وضعیت = از میان رفته | ||
}} | }}'''مدرسه حسن‌خان''' یا مدرسة السردار حسن‌خان، در گوشه شمال شرقى صحن [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]] قرار داشته و توسط سردار حسن خان، فرمانده لشکر قاجاری، در سال ۱۱۸۰ق. ساخته شده بود. این مدرسه، بزرگترین مؤسسه دینی [[کربلا]] محسوب شده، عالمان بزرگی در آن درس خوانده یا تدریس می‌کردند. بخش زیادی از این مدرسه در سال ۱۳۶۸ق. توسط استانداری کربلا و بخش دیگر آن در ۱۹۹۱م. پس از ناکامی [[انتفاضه شعبانیه]]، توسط نظام [[حزب بعثت|بعث]] تخریب شد. اکنون اثری از این مدرسه باقی نمانده است. | ||
==مکان== | ==مکان== | ||
مدرسه حسن‌خان یا مدرسة السردار حسن‌خان، در گوشه شمال شرقى صحن [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]<ref name=":0">تراث کربلاء، ص۳۶۸.</ref> و بين باب الشهدا و باب الكرامه قرار داشت. ورودى آن در مسجد و در راهرو باب‌الكرامه قرار گرفته بود. باب الكرامه را «باب مدرسه حسن‌خان» نيز مى‌گويند، كه همراه با مجموعه پيرامون آن، جزئى از | مدرسه حسن‌خان یا مدرسة السردار حسن‌خان، در گوشه شمال شرقى صحن [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]<ref name=":0">تراث کربلاء، ص۳۶۸.</ref> و بين باب الشهدا و باب الكرامه قرار داشت. ورودى آن در مسجد و در راهرو باب‌الكرامه قرار گرفته بود. باب الكرامه را «باب مدرسه حسن‌خان» نيز مى‌گويند، كه همراه با مجموعه پيرامون آن، جزئى از مسجدِ مدرسه حسن‌خان بوده است. بخشى از مدرسه در صحن و بخشى نيز در بيرون صحن قرار داشت؛ از اين روی، به نسبت امروز، بخش بزرگى از مدرسه در خيابان اطراف صحن و بخش كوچكى از آن در ضلع شمال شرق صحن واقع بود.<ref name=":1">حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص235.</ref> | ||
==سازنده== | ==سازنده== | ||
حسن خان قزوینی، فرزند محمدخان قاجار ایروانی، فرمانده لشکر [[قاجار]] بود؛ از این روی به سردار شهرت داشت. وی در جنگ بین [[ايران|ایران]] و [[شوروی|روس]]، شجاعتش را اثبات کرد. او و برادرش حسین، از خیرین بوده و چندین مؤسسه علمی-فرهنگی ساخته بودند. وی در سال ۱۲۷۱ق. در [[کرمان]] درگذشت. بدن وی به [[نجف]] حمل شده و در جوار [[امام علی(ع)]] دفن شد.<ref>دائرة المعارف الحسینیه، ج۸، ص۱۵۲.</ref> | حسن خان قزوینی، فرزند محمدخان قاجار ایروانی، فرمانده لشکر [[قاجار]] بود؛ از این روی به سردار شهرت داشت. وی در جنگ بین [[ايران|ایران]] و [[شوروی|روس]]، شجاعتش را اثبات کرد. او و برادرش حسین، از خیرین بوده و چندین مؤسسه علمی-فرهنگی ساخته بودند. وی در سال ۱۲۷۱ق. در [[کرمان]] درگذشت. بدن وی به [[نجف]] حمل شده و در جوار [[امام علی(ع)]] دفن شد.<ref>دائرة المعارف الحسینیه، ج۸، ص۱۵۲.</ref> وی، مبالغ زیادی برای پایه‌گذاری مدرسه و راه‌اندازی اوقافی برای هزینه‌های آن، وقف کرد.<ref name=":0" /> | ||
وی، مبالغ زیادی برای پایه‌گذاری مدرسه و راه‌اندازی اوقافی برای هزینه‌های آن، وقف کرد.<ref name=":0" /> | |||
==ساخت== | ==ساخت== | ||
| خط ۳۱: | خط ۲۹: | ||
==تخریب== | ==تخریب== | ||
در بازسازی‌ها بخش وسيعى از مدرسه<ref>راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق، ص۲۰۳.</ref> و موقوفات آن<ref name=":0" /> ويران شد. این تخریب، برای توسعه و بازسازی حرم<ref name=":3" /> و ساخت خیابان دایره‌ای دور حرم،<ref name=":5">[http://mk.iq/view.php?id=605&ids=1 مدرسة (السردار) حسن خان]، تراث کربلاء، العتبةالعباسیة المقدسة.</ref> در ۱۶ محرم سال ۱۳۶۸ق. (۱۸ نوامبر ۱۹۴۸م)<ref name=":0" /> به دستور عبدالرسول خالصی، استاندار وقت کربلا انجام شد.<ref>زیارتگاه‌های عراق، ص۱۸۵.</ref> برخی، این تخریب را ضرر و زیان بزرگ فرهنگی و معنوی دانسته‌اند.<ref>ترجمه تاریخ کربلا و حائر حسینی، ص۳۷۱.</ref> سید عباس طباطبایی، آخرین متولی مدرسه حسن خان، طی نامه‌ای، اعتراض خود را به تخریب مدرسه اعلام کرده و در آن به تأییدیه آیت‌الله قمی و بیانات سید عبدالمهدی اشاره کرده است.<ref>ترجمه تاریخ کربلا و حائر حسینی(ع)، ص۳۷۳.</ref> | در بازسازی‌ها بخش وسيعى از مدرسه<ref>راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق، ص۲۰۳.</ref> و موقوفات آن<ref name=":0" /> ويران شد. این تخریب، برای توسعه و بازسازی حرم<ref name=":3" /> و ساخت خیابان دایره‌ای دور حرم،<ref name=":5">[http://mk.iq/view.php?id=605&ids=1 مدرسة (السردار) حسن خان]، تراث کربلاء، العتبةالعباسیة المقدسة.</ref> در ۱۶ [[محرم]] سال ۱۳۶۸ق. (۱۸ نوامبر ۱۹۴۸م)<ref name=":0" /> به دستور عبدالرسول خالصی، استاندار وقت [[کربلا]] انجام شد.<ref>زیارتگاه‌های عراق، ص۱۸۵.</ref> برخی، این تخریب را ضرر و زیان بزرگ فرهنگی و معنوی دانسته‌اند.<ref>ترجمه تاریخ کربلا و حائر حسینی، ص۳۷۱.</ref> سید عباس طباطبایی، آخرین متولی مدرسه حسن خان، طی نامه‌ای، اعتراض خود را به تخریب مدرسه اعلام کرده و در آن به تأییدیه آیت‌الله قمی و بیانات سید عبدالمهدی اشاره کرده است.<ref>ترجمه تاریخ کربلا و حائر حسینی(ع)، ص۳۷۳.</ref> | ||
آثاری از این مدرسه، تا زمستان سال ۱۹۹۱م | آثاری از این مدرسه، تا سال ۱۴۴۱ق. (زمستان سال ۱۹۹۱م) باقی بود؛<ref name=":5" /> سید سلمان هادی آل طعمه (ت.۱۳۵۳ق)،<ref name=":6" /> در دهه پنجاهم از سده چهاردهم قمری، باقی‌مانده اين مدرسه را ديده است.<ref name=":2" /> وی در کتاب تراث کربلاء، که در سال ۱۳۸۳ق. منتشر شده، از باقی‌مانده این مدرسه که شامل ۱۶ اتاق بوده، خبر داده است؛<ref name=":0" /> ولی پس از آن تاریخ، در سال ۱۴۴۱ق. (زمستان سال ۱۹۹۱م)، پس از [[انتفاضه شعبانیه]]، توسط نظام [[حزب بعث|بعث]] به طور کامل تخریب شد.<ref name=":4" /> | ||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۲۲ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۰۳
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۹ مهر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
.jpg) | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| بنيانگذار | سردار حسن خان قزوینی |
| تأسیس | ۱۱۸۰ق. |
| کاربری | آموزش دروس دینی |
| مکان | در گوشه شمال شرقى صحن حرم امام حسین(ع) |
| مشخصات | |
| ظرفیت | ۷۰ اتاق و چندین سالن |
| وضعیت | از میان رفته |
مدرسه حسن‌خان یا مدرسة السردار حسن‌خان، در گوشه شمال شرقى صحن حرم امام حسین(ع) قرار داشته و توسط سردار حسن خان، فرمانده لشکر قاجاری، در سال ۱۱۸۰ق. ساخته شده بود. این مدرسه، بزرگترین مؤسسه دینی کربلا محسوب شده، عالمان بزرگی در آن درس خوانده یا تدریس می‌کردند. بخش زیادی از این مدرسه در سال ۱۳۶۸ق. توسط استانداری کربلا و بخش دیگر آن در ۱۹۹۱م. پس از ناکامی انتفاضه شعبانیه، توسط نظام بعث تخریب شد. اکنون اثری از این مدرسه باقی نمانده است.
مکان
مدرسه حسن‌خان یا مدرسة السردار حسن‌خان، در گوشه شمال شرقى صحن حرم امام حسین(ع)[۱] و بين باب الشهدا و باب الكرامه قرار داشت. ورودى آن در مسجد و در راهرو باب‌الكرامه قرار گرفته بود. باب الكرامه را «باب مدرسه حسن‌خان» نيز مى‌گويند، كه همراه با مجموعه پيرامون آن، جزئى از مسجدِ مدرسه حسن‌خان بوده است. بخشى از مدرسه در صحن و بخشى نيز در بيرون صحن قرار داشت؛ از اين روی، به نسبت امروز، بخش بزرگى از مدرسه در خيابان اطراف صحن و بخش كوچكى از آن در ضلع شمال شرق صحن واقع بود.[۲]
سازنده
حسن خان قزوینی، فرزند محمدخان قاجار ایروانی، فرمانده لشکر قاجار بود؛ از این روی به سردار شهرت داشت. وی در جنگ بین ایران و روس، شجاعتش را اثبات کرد. او و برادرش حسین، از خیرین بوده و چندین مؤسسه علمی-فرهنگی ساخته بودند. وی در سال ۱۲۷۱ق. در کرمان درگذشت. بدن وی به نجف حمل شده و در جوار امام علی(ع) دفن شد.[۳] وی، مبالغ زیادی برای پایه‌گذاری مدرسه و راه‌اندازی اوقافی برای هزینه‌های آن، وقف کرد.[۱]
ساخت
این مدرسه، در سال ۱۱۸۰ق. (۱۷۶۶م)، توسط سردار حسن‌خان ساخته شد[۱] و آخرین متولی آن، پیش از تخریب، سید عباس طباطبایی بود.[۴]
مدرسه حسن‌خان، مدرسه وسیعی بوده، دارای ۷۰ اتاق[۱] و چند سالن بود.[۴] زیباترین بخش این مدرسه، دیوارهای پوشیده از تزیینات هندسی نفیس، با شکل‌های هنرمندانه بود. بالای آن، کتیبه‌هایی از آیات قرآن وجود داشته و نقش‌های ماهرانه‌ای داشت.[۱]
مدرسه بزرگان
این مدرسه، بزرگترین مؤسسه دینی در کربلا بوده، کمتر مدرسه‌ای در عتبات عالیات مانند آن یافت می‌شد. در این مدرسه، عالمان سرشناسی مانند سید جمال‌الدین اسدآبادی و شریف العلماء مازندرانی درس خوانده‌اند[۱] و عالمانی مانند آغابزرگ شهرستانی، فاضل دربندی، علامه اردکانی و اسماعیل یزدی حائری در آن تدریس کرده‌اند.[۵]
سید حسین طباطبایی قمی معروف به حاج آقا حسين قمى، از مدرسه حسن‌خان وارد صحن مى‌شد و در بخش شرقى صحن، نماز جماعت را اقامه مى‌كرد.[۲] سید سلمان هادی آل طعمه (ت.۱۳۵۳ق)،[۶] به یاد دارد که سید حسین طباطبایی قمی، در صحن حرم امام حسین(ع) نماز خوانده، و با همراهیِ ميرزا مهدى شيرازى، از طاق زغفرانيه، به مدرسه حسن خان آمده و مدتى در مدرسه مى‌نشستند.[۷]
تخریب
در بازسازی‌ها بخش وسيعى از مدرسه[۸] و موقوفات آن[۱] ويران شد. این تخریب، برای توسعه و بازسازی حرم[۴] و ساخت خیابان دایره‌ای دور حرم،[۹] در ۱۶ محرم سال ۱۳۶۸ق. (۱۸ نوامبر ۱۹۴۸م)[۱] به دستور عبدالرسول خالصی، استاندار وقت کربلا انجام شد.[۱۰] برخی، این تخریب را ضرر و زیان بزرگ فرهنگی و معنوی دانسته‌اند.[۱۱] سید عباس طباطبایی، آخرین متولی مدرسه حسن خان، طی نامه‌ای، اعتراض خود را به تخریب مدرسه اعلام کرده و در آن به تأییدیه آیت‌الله قمی و بیانات سید عبدالمهدی اشاره کرده است.[۱۲]
آثاری از این مدرسه، تا سال ۱۴۴۱ق. (زمستان سال ۱۹۹۱م) باقی بود؛[۹] سید سلمان هادی آل طعمه (ت.۱۳۵۳ق)،[۶] در دهه پنجاهم از سده چهاردهم قمری، باقی‌مانده اين مدرسه را ديده است.[۷] وی در کتاب تراث کربلاء، که در سال ۱۳۸۳ق. منتشر شده، از باقی‌مانده این مدرسه که شامل ۱۶ اتاق بوده، خبر داده است؛[۱] ولی پس از آن تاریخ، در سال ۱۴۴۱ق. (زمستان سال ۱۹۹۱م)، پس از انتفاضه شعبانیه، توسط نظام بعث به طور کامل تخریب شد.[۵]
پانوشت
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ ۱٫۸ تراث کربلاء، ص۳۶۸.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص235.
- ↑ دائرة المعارف الحسینیه، ج۸، ص۱۵۲.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ دائرة المعارف الحسینیة، ج۲، ص۲۳۶.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ مدینة الحسین(ع)، ج۴، ص۱۳.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ زندگی‌نامه سید سلمان هادی آل طعمه، صحیفه اهل بیت(ع)، شماره ۱، ص۱۵۵.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ گفت و گو با نويسنده سخت كوش استاد سيد سلمان هادى آل طعمه، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص۵۳.
- ↑ راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق، ص۲۰۳.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ مدرسة (السردار) حسن خان، تراث کربلاء، العتبةالعباسیة المقدسة.
- ↑ زیارتگاه‌های عراق، ص۱۸۵.
- ↑ ترجمه تاریخ کربلا و حائر حسینی، ص۳۷۱.
- ↑ ترجمه تاریخ کربلا و حائر حسینی(ع)، ص۳۷۳.
منابع
- تراث کربلاء، سلمان هادی طعمه، مشعر، تهران، ١٣٩٣ش.
- ترجمه تاریخ کربلا و حائر حسینی(ع)، عبدالجواد کلیدار، ترجمه مسلم صاحبی، تهران، ١٣٨٩ش.
- راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق، مشعر، تهران، ١٣٨٨ش.
- زندگی‌نامه سید سلمان هادی آل طعمه، صحیفه اهل بیت(ع)، شماره ۱، بهار-تابستان ۱۳۹۴ش. ص۱۵۵.
- زیارتگاه‌های عراق معرفی زیارتگاه های مشهور در کشور عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، احمد خامه یار، مشعر، تهران، بی‌تا.
- دائرة المعارف الحسینیة، محمدصادق محمد کرباسی، المرکز الحسینی للدراسات، لندن، ۱۴۳۳ق.
- گفت و گو با نويسنده سخت كوش استاد سيد سلمان هادى آل طعمه، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره سوم و چهارم، تابستان و پاییز ۱۳۸۹ش. ص۵۰.
- مدرسة (السردار) حسن خان، حسن محسن ثجیل، تراث کربلاء، العتبةالعباسیة المقدسة.
- مدینة الحسین(ع)، محمدحسن مصطفی الکلیدار آل طعمة، مرکز کربلاء للدراسات و البحوث، کربلا، ۱۴۳۷ق.