کلیددار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۲۲]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}
{{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۲۲]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
 
كليدار، كسى است كه كليد را نگه مى‌دارد. در مكان‌هاى مذهبى، كارخانه‌ها، تيمچه‌ها، بازارچه‌ها و قصرها، كليدهاى قسمت‌هاى مختلف را به كسى مى‌سپارند كه امين و هوشيار باشد و باز و بسته كردن درهاى اين مكان‌ها را در آغاز و پايان روز، به عهده گيرد.
کلیدار، کسی است که کلید را نگه می‌دارد. در مکان‌های مذهبی، کارخانه‌ها، تیمچه‌ها، بازارچه‌ها و قصرها، کلیدهای قسمت‌های مختلف را به کسی می‌سپارند که امین و هوشیار باشد و باز و بسته کردن درهای این مکان‌ها را در آغاز و پایان روز، به عهده گیرد.


== در مکان‌های مقدس ==
== در مکان‌های مقدس ==
کلیددار، در مكان‌هاى مقدس، حرم‌ها و زيارتگاه‌ها، کسی است که  نگهبان بوده، يا كليد ضريح يا کلید خزانه در دست او باشد. کلیدداری، منصب مهمى بوده و  
کلیددار، در مکان‌های مقدس، حرم‌ها و زیارتگاه‌ها، کسی است که  نگهبان بوده، یا کلید ضریح یا کلید خزانه در دست او باشد. کلیدداری، منصب مهمی بوده و


=== کعبه ===
=== کعبه ===
پیشینه کلیدداری، درباره [[كعبه]]، به پيش از [[اسلام]] بازگشته و براى دودمانى كه نسل در نسل اين سمت را داشتند، افتخار به شمار مى‌آمده است. يكى از منصب‌هاى [[قريش]]، مقارن ظهور اسلام، «حجابت» و «سدانت» ، يعنى دربانى، كليد دارى، خادمى و پرده دارى بوده است.<ref>تاريخ پيامبر اسلام، ص۶۶.</ref> در روز فتح [[مكه]]، [[حضرت محمد(ص)]] كليد كعبه را از عثمان بن ابى طلحه گرفته، در كعبه را گشوده و وارد آن شد و دو ركعت [[نماز]] خواند. او پس از سخنانى كه در عفو و گذشت از قريش بر زبان آورد، دوباره كليددارِ در كعبه را خواسته و كليد كعبه را به او داد و او را در همان منصب، ابقا كرد.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص۵۶۹.</ref>
پیشینه کلیدداری، درباره [[کعبه]]، به پیش از [[اسلام]] بازگشته و برای دودمانی که نسل در نسل این سمت را داشتند، افتخار به شمار می‌آمده است. یکی از منصب‌های [[قریش]]، مقارن ظهور اسلام، «حجابت» و «سدانت» ، یعنی دربانی، کلید داری، خادمی و پرده داری بوده است.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص۶۶.</ref> در روز فتح [[مکه]]، [[حضرت محمد(ص)]] کلید کعبه را از عثمان بن ابی طلحه گرفته، در کعبه را گشوده و وارد آن شد و دو رکعت [[نماز]] خواند. او پس از سخنانی که در عفو و گذشت از قریش بر زبان آورد، دوباره کلیددارِ در کعبه را خواسته و کلید کعبه را به او داد و او را در همان منصب، ابقا کرد.<ref>تاریخ پیامبر اسلام، ص۵۶۹.</ref>


=== آستان امام حسین(ع) ===
=== آستان امام حسین(ع) ===
در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، كليددارى، منصب رياست بر خادمان و آستان به شمار مى‌رود. در [[كربلا]]، از ۲۰۰ سال پيش، خاندان آل طعمه به كليددار معروف بوده و توليت حرم امام حسين(ع) و [[آستان مقدس حضرت عباس(ع)|حرم حضرت عباس(ع)]] را بر عهده داشتند، كه بعدها در توليت حرم حسينى انحصار يافت و «آل‌كليددار» ، عهده دار اين منصب شدند كه تا همين اواخر ادامه داشت. سيد عبدالحسين كليددار آل‌طعمه، مؤلف «[[بغيه النبلاء فى تاريخ كربلا]]»،<ref>ر. ك: فصلنامۀ فرهنگ زيارت، شماره ١٠ و ١١ (ويژه نامۀ كربلاى معلى).</ref> و سيد سلمان آل‌طعمه از بزرگان همين خاندان است.
در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، کلیدداری، منصب ریاست بر خادمان و آستان به شمار می‌رود. در [[کربلا]]، از ۲۰۰ سال پیش، خاندان آل طعمه به کلیددار معروف بوده و تولیت حرم امام حسین(ع) و [[آستان مقدس حضرت عباس(ع)|حرم حضرت عباس(ع)]] را بر عهده داشتند، که بعدها در تولیت حرم حسینی انحصار یافت و «آل‌کلیددار» ، عهده دار این منصب شدند که تا همین اواخر ادامه داشت. سید عبدالحسین کلیددار آل‌طعمه، مؤلف «[[بغیه النبلاء فی تاریخ کربلا]]»،<ref>ر. ک: فصلنامهٔ فرهنگ زیارت، شماره ١٠ و ١١ (ویژه نامهٔ کربلای معلی).</ref> و سید سلمان آل‌طعمه از بزرگان همین خاندان است.


==پانوشت==
==پانوشت==
خط ۲۰: خط ۲۰:
| پیش از لینک = مقاله
| پیش از لینک = مقاله
| منبع = فرهنگ نامه زیارت،
| منبع = فرهنگ نامه زیارت،
| پس از لینک =  جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هجدهم، بهار 1393، ص36
| پس از لینک =  جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هجدهم، بهار ۱۳۹۳، ص۳۶
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1365/1/36
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1365/1/36
}}
}}
خط ۲۶: خط ۲۶:


{{پایان}}
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]

نسخهٔ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۲۸


کلیدار، کسی است که کلید را نگه می‌دارد. در مکان‌های مذهبی، کارخانه‌ها، تیمچه‌ها، بازارچه‌ها و قصرها، کلیدهای قسمت‌های مختلف را به کسی می‌سپارند که امین و هوشیار باشد و باز و بسته کردن درهای این مکان‌ها را در آغاز و پایان روز، به عهده گیرد.

در مکان‌های مقدس

کلیددار، در مکان‌های مقدس، حرم‌ها و زیارتگاه‌ها، کسی است که نگهبان بوده، یا کلید ضریح یا کلید خزانه در دست او باشد. کلیدداری، منصب مهمی بوده و

کعبه

پیشینه کلیدداری، درباره کعبه، به پیش از اسلام بازگشته و برای دودمانی که نسل در نسل این سمت را داشتند، افتخار به شمار می‌آمده است. یکی از منصب‌های قریش، مقارن ظهور اسلام، «حجابت» و «سدانت» ، یعنی دربانی، کلید داری، خادمی و پرده داری بوده است.[۱] در روز فتح مکه، حضرت محمد(ص) کلید کعبه را از عثمان بن ابی طلحه گرفته، در کعبه را گشوده و وارد آن شد و دو رکعت نماز خواند. او پس از سخنانی که در عفو و گذشت از قریش بر زبان آورد، دوباره کلیددارِ در کعبه را خواسته و کلید کعبه را به او داد و او را در همان منصب، ابقا کرد.[۲]

آستان امام حسین(ع)

در حرم امام حسین(ع)، کلیدداری، منصب ریاست بر خادمان و آستان به شمار می‌رود. در کربلا، از ۲۰۰ سال پیش، خاندان آل طعمه به کلیددار معروف بوده و تولیت حرم امام حسین(ع) و حرم حضرت عباس(ع) را بر عهده داشتند، که بعدها در تولیت حرم حسینی انحصار یافت و «آل‌کلیددار» ، عهده دار این منصب شدند که تا همین اواخر ادامه داشت. سید عبدالحسین کلیددار آل‌طعمه، مؤلف «بغیه النبلاء فی تاریخ کربلا»،[۳] و سید سلمان آل‌طعمه از بزرگان همین خاندان است.

پانوشت

  1. تاریخ پیامبر اسلام، ص۶۶.
  2. تاریخ پیامبر اسلام، ص۵۶۹.
  3. ر. ک: فصلنامهٔ فرهنگ زیارت، شماره ١٠ و ١١ (ویژه نامهٔ کربلای معلی).

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله فرهنگ نامه زیارت، جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هجدهم، بهار ۱۳۹۳، ص۳۶ است.

تاریخ پیامبر اسلام، محمدابراهیم آیتی، انتشارات دانشگاه تهران، تهران، چاپ پنجم.