رکن عراقی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
رکن عراقي دومين رکن از [[ارکان کعبه]] و در مسیر [[طواف]] است<ref>. مراصد الاطلاع ج2، ص629؛ المسالک و الممالک، ص16.</ref>. اين رکن به سبب واقع شدن در سمت [[عراق]] و [[قبله]] اهل عراق بودن، به رکن عراقي شهرت يافته است<ref>. المصباح المتهجد، ص27؛ فلاح السائل 129؛المعالم الاثیره ص129.</ref>.
رکن عراقي دومين رکن از [[ارکان کعبه]] و در مسیر [[طواف]] است<ref>. مراصد الاطلاع ج2، ص629؛ المسالک و الممالک، ص16.</ref>.
==موقعیت==
==موقعیت==
رکن عراقي دومين رکن از [[ارکان کعبه]] در مسير [[طواف]]،<ref>. مراصد الاطلاع ج2، ص629؛ المسالک و الممالک، ص16.</ref> بعد از [[رکن حجرالاسود]] و قبل از [[رکن شامي]] و در سمت [[باب العمره]] است.<ref>. بهجة النفوس ج2، ص763؛ ؛ التاریخ القویم ج3، ص248؛رحله ابن بطوطه ج1، ص374.</ref> اين رکن به سبب واقع شدن در سمت [[عراق]] و [[قبله]] اهل عراق بودن، به رکن عراقي شهرت يافته است<ref>. المصباح المتهجد، ص27؛ فلاح السائل 129؛المعالم الاثیره ص129.</ref>. در واقع اين رکن در سمت شمال شرقي [[کعبه]]، مقابل بخشهايي از [[حجاز]]، [[عراق]]، [[ايران]]، سيبري، شمال [[هند]] و [[چين]] و سند واقع شده است.<ref>. مرآة الحرمین ج1، ص264؛ موسوعة العتبات المقدسه ج1، ص59.</ref> از اين رو، گاه با نام رکن شمالي(يا به خطا شامي<ref>.  اثارة الترغیب ج1، ص224،227؛ الارج المسکی ص159.</ref>) نيز معرفي شده است.<ref>. نزهة القلوب ص43؛ التاریخ القویم ج3، ص452-453؛ موسوعة العتبات المقدسه ج2، ص235.</ref>
رکن عراقي دومين رکن از [[ارکان کعبه]] در مسير [[طواف]]،<ref>. مراصد الاطلاع ج2، ص629؛ المسالک و الممالک، ص16.</ref> بعد از [[رکن حجرالاسود]] و قبل از [[رکن شامي]] و در سمت [[باب العمره]] است.<ref>. بهجة النفوس ج2، ص763؛ ؛ التاریخ القویم ج3، ص248؛رحله ابن بطوطه ج1، ص374.</ref>
اين رکن به سبب واقع شدن در سمت [[عراق]] و [[قبله]] اهل عراق بودن، به رکن عراقي شهرت يافته است<ref>. المصباح المتهجد، ص27؛ فلاح السائل 129؛المعالم الاثیره ص129.</ref>. در واقع اين رکن در سمت شمال شرقي [[کعبه]]، مقابل بخشهايي از [[حجاز]]، [[عراق]]، [[ايران]]، سيبري، شمال [[هند]] و [[چين]] و سند واقع شده است.<ref>. مرآة الحرمین ج1، ص264؛ موسوعة العتبات المقدسه ج1، ص59.</ref> از اين رو، گاه با نام رکن شمالي(يا به خطا شامي<ref>.  اثارة الترغیب ج1، ص224،227؛ الارج المسکی ص159.</ref>) نيز معرفي شده است.<ref>. نزهة القلوب ص43؛ التاریخ القویم ج3، ص452-453؛ موسوعة العتبات المقدسه ج2، ص235.</ref>
فاصله اين رکن از رکن حجرالاسود 11،68 و از [[رکن شامي]] 9،90 متر است.<ref>.  معجم البلدان ج4، ص465؛ آثار  اسلامی مکه و مدینه، ص80.</ref> برخي فاصله اين رکن را از [[رکن اسود]] 12،84 و از رکن شامي 11، 28متر دانسته اند.<ref>. تاریخ و آثار اسلامی مکه، 68 – 69.</ref>  
فاصله اين رکن از رکن حجرالاسود 11،68 و از [[رکن شامي]] 9،90 متر است.<ref>.  معجم البلدان ج4، ص465؛ آثار  اسلامی مکه و مدینه، ص80.</ref> برخي فاصله اين رکن را از [[رکن اسود]] 12،84 و از رکن شامي 11، 28متر دانسته اند.<ref>. تاریخ و آثار اسلامی مکه، 68 – 69.</ref>  
==قدمت==
==قدمت==

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۷

رکن عراقي دومين رکن از ارکان کعبه و در مسیر طواف است[۱]. اين رکن به سبب واقع شدن در سمت عراق و قبله اهل عراق بودن، به رکن عراقي شهرت يافته است[۲].

موقعیت

رکن عراقي دومين رکن از ارکان کعبه در مسير طواف،[۳] بعد از رکن حجرالاسود و قبل از رکن شامي و در سمت باب العمره است.[۴] اين رکن به سبب واقع شدن در سمت عراق و قبله اهل عراق بودن، به رکن عراقي شهرت يافته است[۵]. در واقع اين رکن در سمت شمال شرقي کعبه، مقابل بخشهايي از حجاز، عراق، ايران، سيبري، شمال هند و چين و سند واقع شده است.[۶] از اين رو، گاه با نام رکن شمالي(يا به خطا شامي[۷]) نيز معرفي شده است.[۸] فاصله اين رکن از رکن حجرالاسود 11،68 و از رکن شامي 9،90 متر است.[۹] برخي فاصله اين رکن را از رکن اسود 12،84 و از رکن شامي 11، 28متر دانسته اند.[۱۰]

قدمت

رکن عراقي در سال64ق. در پي بازسازي کعبه به دستور عبدالله بن زبير ساخته شد. برخي بناي اين رکن را بدست قريش و در بازسازي کعبه در 5سال قبل از بعثت دانسته‌اند.[۱۱] در گزارشي، اشاره شده که در اثر سيل در سال 1039ق. بخش‌هايي از رکن عراقي تخريب گرديد.[۱۲]

احکام

طبق نقلي، امام صادق(ع) همه‌ي ارکان، از جمله رکن عراقي را استلام مي‌کرده است. بر اين اساس، برخي فقيهان شيعه، استلام رکن عراقي را مستحب دانسته‌اند.[۱۳] برخي منابع تاريخي اهل سنت، استلام و بوسيدن رکن عراقي را سنت نداسته‌اند.[۱۴] در عين حال در منابع اهل سنت، خواندن اين دعا را نزد رکن عراقي توصيه کرده‌اند: اللهم اني اعوذ بک من الشک و الشرک و الشقاق و النفاق و سوء الاخلاق و سوء المنقلب في الاهل و المال و الولد.[۱۵] نيز گفته‌اند دعا در اين رکن مستجاب مي‌شود.[۱۶]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. . مراصد الاطلاع ج2، ص629؛ المسالک و الممالک، ص16.
  2. . المصباح المتهجد، ص27؛ فلاح السائل 129؛المعالم الاثیره ص129.
  3. . مراصد الاطلاع ج2، ص629؛ المسالک و الممالک، ص16.
  4. . بهجة النفوس ج2، ص763؛ ؛ التاریخ القویم ج3، ص248؛رحله ابن بطوطه ج1، ص374.
  5. . المصباح المتهجد، ص27؛ فلاح السائل 129؛المعالم الاثیره ص129.
  6. . مرآة الحرمین ج1، ص264؛ موسوعة العتبات المقدسه ج1، ص59.
  7. . اثارة الترغیب ج1، ص224،227؛ الارج المسکی ص159.
  8. . نزهة القلوب ص43؛ التاریخ القویم ج3، ص452-453؛ موسوعة العتبات المقدسه ج2، ص235.
  9. . معجم البلدان ج4، ص465؛ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص80.
  10. . تاریخ و آثار اسلامی مکه، 68 – 69.
  11. . الکعبه المعظمه و الحرمان الشریفان، ص136-156.
  12. . تاریخ الیمن، ص52.
  13. . الاستبصار ج2 ص217؛ المصباح المتهجد ج2، ص681؛ السرائر ج1،ص572.
  14. . التاریخ القویم ج2، ص248.
  15. . التاریخ القویم ج3، ص218؛ عدة الانابه فی اماکن الاجابه ص111.
  16. . شفاء الغرام ص374؛ عدة الانابه فی اماکن الاجابه ص44.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله رکن عراقی است.
  • آثار اسلامي مكه و مدينه، رسول جعفريان، تهران، مشعر، 1386ش.
  • اثارة الترغيب و التشويق الي المساجد الثلاثة و البيت العتيق، محمد بن اسحاق الخوارزمي (م.827ق.)، تحقيق محمدحسين الذهبي، مکه المکرمه، مکتبه نزار مصطفي الباز، 1418ق.
  • الارج المسکي في التاريخ المکي، علي بن عبدالقادر الطبري (م.1070ق.)، تصحيح اشرف احمد جمال، مکه، مکتبه التجاريه، 1416ق.
  • الاستبصار فيما اختلف من الاخبار، محمد بن حسن الطوسي (شیخ طوسی) (م.460ق.)، تحقيق سيد حسن موسوي الخرسان، تهران، دارالکتب الاسلاميه، 1363ش.
  • بهجة النفوس و الاسرار فی تاریخ دارهجره النبی المختار، عبدالله بن عبدالملک المرجاني (م.770ق.)، تحقیق محمد عبدالوهاب فضل، بيروت، دار الغرب الاسلامي، 2002م.
  • التاريخ القويم لمکه و بیت الله الکریم، محمد طاهر الكردي المکی، تحقیق عبد الملک ابن دهيش، بيروت، دار الخضر، 1420ق.
  • تاريخ اليمن، عبد الواسع بن يحيى‏ واسعى يمانى، قاهره‏، مطبعه السلفيه‏،1346ق.
  • تاريخ و آثار اسلامي مكه مكرمه و مدينه منوره، اصغر قائدان، تهران، مشعر، 1386ش.
  • رحلة ابن بطوطه (تحفة النظار في غرائب الامصار و عجائب الاسفار)، محمد بن عبدالله اللواتی الطنجی (م.۷۷۹ ق.)، تحقيق عبدالهادي تازي، ریاض، اکاديميه المملکه المغربيه، 1417ق.
  • السرائر الحاوي لتحرير الفتاوي، محمد بن احمد ابن ادريس (م.598ق.)، قم، انتشارات الاسلامي ، 1410ق.
  • شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، محمد بن احمد التقي الفاسي (م.832ق.)، تحقيق گروهي از علما، بيروت، دار الکتب العلميه، 1421ق.
  • عدة الانابة في اماکن الاجابة، عبدالله بن ابراهيم الحسني(م.1207ق.)، تحقيق عبدالله نذير، مکه المکرمه، المکتبه المکيه، 1429ق.
  • فلاح السائل ونجاح المسائل فی عَمَلِ الْيوم و اللَّيل، علی بن موسی بن طاووس (سید بن طاووس) (م.664ق.)، قم، انتشارات الاسلامی.
  • مرآة الحرمين، ابراهيم رفعت باشا (م.1353ق.)، قاهره، مکتبه الثقافه الدينيه، بي‌تا.
  • مراصد الاطلاع علي اسماء الامکنه و البقاع‌، صفي‌الدين عبدالمومن بن عبدالحق (م.739ق.)، تحقیق علي محمد البجاوي، بيروت، دار الجيل، 1412ق.
  • المسالک و الممالک، ابراهیم بن محمد الفارسی الاصطخری(الکرخی) (م.346ق)، تحقیق احمد بن سهل ابوزید، بیروت، دار صادر، 1927م.
  • مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، محمد بن حسن الطوسي (شیخ طوسی) (م.460ق.)، تصحيح اسماعيل انصاري زنجاني، اعداد علي اصغر مرواريد، بيروت، فقه الشيعه، 1411ق.
  • المعالم الأثيرة في السنة و السيرة، محمد محمد حسن شراب، بيروت، دار القلم، 1411ق.
  • معجم البلدان، ياقوت بن عبدالله الحموي (م.626.ق.)، بيروت، دار صادر، 1995م.
  • موسوعه العتبات المقدسه، جعفر خليلي، بيروت، الاعلمي، 1407ق.
  • نزهه القلوب، حمدالله مستوفى قزوینی(م.750ق.)، تحقیق محمد دبیر سیاقی، قزوین، حدیث امروز، 1381ش.