اذن دخول

از ویکی حج
تابلو اذن دخول در آستان مقدس امام رضا(ع)، در صحن جامع رضوی.

اذن دخول، اجازه خواستن از خدا، معصوم(ع) و فرشتگان، پیش از زیارت مزار معصوم(ع) است. برای ورود به برخی از شهرهای زیارتی، ورود به آستان و ورود به رواق اذن دخول وجود دارد. فلسفه آن را شناخت جایگاه معصوم(ع) و آمادگی برای زیارت دانسته‌اند.

معرفی

اذن دخول، اجازه خواستن از خدا، معصوم(ع) و فرشتگان، پیش از زیارت مزار معصوم(ع) است. در برخی از روایات، سفارش شده هنگام زیارت حضرت محمد(ص) و معصومان(ع) اذن ورود خوانده شود. در این اذن، زائر، معصوم دفن شده را زنده و به جایگاه و گفته زائر آگاه می‌داند. وی از خدا و سپس از حضرت محمد(ص) و فرشتگان اجازه می‌خواهد برای زیارت وارد شود.[یادداشت ۱][۱]

در زیارت امام علی(ع)، هنگام ورود به نجف، هنگام ورود به آستان و هنگام ورود به رواق اذن ورود سفارش شده است.[۲]

آداب

برخی از عالمان شیعه، سفارش کرده‌اند، زائر بر درگاه حرم ایستاده و اذن بخواهد، اگر در دل خود خشوع و رقت قلب احساس کرد وارد شود، اگر احساس نکرد، بهتر است برای ورود، زمان دیگری را با رقت قلب و خشوع انتخاب کند.[۳]

فلسفه

برخی، فلسفه اذن دخول را، شناخت معصوم(ع) به عنوان انسانی کامل و حجتی بزرگ و آمادگی روحی برای زیارت دانسته و اذن‌خواهی را به آیه يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاٰ تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاّٰ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ.[یادداشت ۲] مستند کرده‌اند.[۴][۲]

پانوشت

  1. بحارالأنوار، ج٩٧، ص۱۶۰.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ فرهنگ زیارت، ص۳۴۶.
  3. بحارالأنوار، ج٩٧، ص١٢۶.
  4. احزاب، آیه ۵۳؛ ترجمه انصاریان، ص۴۲۵.
  1. اللَّهُمَّ إِنِّي‏ وَقَفْتُ‏ عَلَى‏ بَابِ‏ بَيْتٍ مِنْ بُيُوتِ نَبِيِّكَ وَ آلِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ قَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ الدُّخُولَ إِلَى بُيُوتِهِ إِلَّا بِإِذْنِ نَبِيِّكَ- فَقُلْتَ‏ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ‏ اللَّهُمَّ وَ إِنِّي أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ نَبِيِّكَ فِي غَيْبَتِهِ كَمَا أَعْتَقِدُهَا فِي حَضْرَتِهِ وَ أَعْلَمُ أَنَّ رُسُلَكَ وَ خُلَفَاءَكَ أَحْيَاءٌ عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ يَرَوْنَ مَكَانِي فِي وَقْتِي هَذَا وَ زَمَانِي وَ يَسْمَعُونَ كَلَامِي فِي وَقْتِي هَذَا وَ يَرُدُّونَ عَلَيَّ سَلَامِي وَ أَنَّكَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِي كَلَامَهُمْ وَ فَتَحْتَ بَابَ فَهْمِي بِلَذِيذِ مُنَاجَاتِهِمْ فَإِنِّي أَسْتَأْذِنُكَ يَا رَبِّ أَوَّلًا وَ أَسْتَأْذِنُ رَسُولَكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثَانِياً وَ أَسْتَأْذِنُ خَلِيفَتَكَ الْمَفْرُوضَ عَلَيَّ طَاعَتُهُ فِي الدُّخُولِ فِي سَاعَتِي هَذِهِ إِلَى بَيْتِهِ وَ أَسْتَأْذِنُ مَلَائِكَتَكَ الْمُوَكَّلِينَ بِهَذِهِ الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ الْمُطِيعَةَ لِلَّهِ السَّامِعَةَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الْمَلَائِكَةُ الْمُوَكَّلُونَ بِهَذِهِ الْمَشَاهِدِ الْمُبَارَكَةِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ إِذْنِ رَسُولِهِ وَ إِذْنِ خُلَفَائِهِ وَ إِذْنِكُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ أَجْمَعِينَ أَدْخُلُ هَذَا الْبَيْتَ مُتَقَرِّباً إِلَى اللَّهِ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ فَكُونُوا مَلَائِكَةَ اللَّهِ أَعْوَانِي وَ كُونُوا أَنْصَارِي حَتَّى أَدْخُلَ هَذَا الْبَيْتَ وَ أَدْعُوَ اللَّهَ بِفُنُونِ الدَّعَوَاتِ وَ أَعْتَرِفَ لِلَّهِ بِالْعُبُودِيَّةِ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِأَبْنَائِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ بِالطَّاعَة.
  2. اى اهل ايمان! به خانه هاى پيامبر وارد نشويد مگر آنكه... به شما اذن دهند.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب فرهنگ زیارت، جواد محدثی، مشعر، تهران، ١٣٨۶ش، ج1، ص345. است.
  • بحار الأنوار، محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، 1403ق‏.
  • ترجمه قرآن (انصاریان)، حسین انصاریان، اسوه، قم، ۱۳۸۳ش.