ناودان کعبه
ناودان کعبه بر پشت بام در سمت حجر اسماعیل قرار دارد و مورد علاقه مردم هست و زمانی که باران ببارد و از ناودان سرازیر می‌شود مردم برای جمع کردن باران جمع می‌شوند. و این ناودان رو قریش ساختند و در طول تاریخ اشخاصی در ظاهر ناودان تغییراتی اضافه کردند. در احادیث معصومین، ناودان کعبه به عنوان مکان مبارک و محل عبادات انبیا و اهل بیت ذکر شده است.
موقعیت
ناودان کعبه در سمت حجر اسماعیل، یعنی در ضلع شمالی بر پشت بام کعبه نصب شده و آب باران را به حجر می‌ریزد.
تعریف
به زبان عربی، میزاب به معنای ناودان است. و بعضی بر این نظر هستند که میزاب دارای ریشه‌ی فارسی مرزآب است. [۱]
تاریخچه
کعبه‌ای که حضرت ابراهیم(ع) ساخت، سقف نداشت[۲]؛ بنابراین به ناودان نیازی نداشت. بعدا قصی بن کلاب برای کعبه، سقفی از چوب ساخت ولی ناودانی برای سقف در نظر نگرفت. قریش که نخستین سقف محکم را برای کعبه ساختند محلی نیز برای ریزش آب باران ساختند که آب‌ها را به حجر اسماعیل می‌ریخت[۳] ابن زبیر نیز در سال ۶۴ق که کعبه را دوباره ساختُ برای آن ناودانی گذاشت. [۴] حجاج بن یوسف هم ناودانی از مس برای سقف کعبه ساخت که بین رکن عراقی و شامی قرار داشت و هنوز هم در همان مکان هست. بعدا ولید بن عبدالملک صفحه‌ای از طلا روی این ناودان کشید. در سال 959ق سلطان سلیمان، ناودانی از نقره ساخت و در سال 1021ق سلطان احمد آن را با زر و لاجورد رنگین نمود. در سال 1272ق سلطان عبدالمجید ناودانی از طلای خالص ساخت.
نام‌های دیگر ناودان
این ناودان با نام‌های میزاب الذهب(ناودان طلا) [۵][۶] و میزاب الرحمة [۷] (ناودان رحمت) مشهور می‌باشد.