الگو:مقاله پیشنهادی
شاذَرْوان برآمدگى شيبدار كوتاهى است كه در قسمت پايين ديوار كعبه، به جز ضلع حِجْر اسماعيل و پایین درِ کعبه، وجود دارد. شاذروان را بخشی از کعبهٔ ساخته شده بهدست ابراهیم(ع) دانستهاند، که قریش هنگام تجدید بنای کعبه، از آن کاست. فقیهان شیعه و برخی فقیهان اهلسنت، طواف روی آن را باطل شمردهاند؛ با این استدلال که طواف باید پیرامون کعبه باشد نه درون کعبه.
عبدالله بن زبیر در سال ۶۴ق. هنگام بازسازی کعبه، پِیهای کعبه در زمان ابراهیم(ع) را کشف کرد و در محل آن شاذروان را ساخت؛ البته تأسیس شاذروان به افراد و اقوام دیگری نیز نسبت داده شده است.
شاذروان بارها در طول تاریخ بازسازی یا تعویض شد. پوشیده شدن با گچ و مرمر در اواخر قرن سوم قمری و تبدیل آن به سطحی شیبدار در دهه اول از سال ۶۷۰ق، از تغییرات مهم آن است. شاذروان با سنگهای مرمر سفيد پوشیده شده و ۵۷ حلقه از جنس طلا برای نگه داشتن پرده کعبه در آن تعبیه شده است. همچنین هشت قطعه سنگ مرمر گرانبها روی شاذروان، سمت راست درِ کعبه قرار دارد که مربوط به سنگهای مطاف در حدود سال ٧۶٨ق. است.