غزوه بحران
غزوه بُحْران از غزوههای پیامبر(ص) در جمادی الاولی سال سوم ق. بهوقوع پیوست. موقعیت مکانی بحران بین مکه و مدینه در منطقه به نام فرع رخداد که در آنجا معدنی به نام بحران وجود داشت و بهخاطر رخ دادن در این مکان به این نام مشهور شده است. این غزوه بین مسلمانان و طایفه بنیسلیم از عرب عدنانی که در این مکان بر ضد مسلمانان جمع شده بودند بهجهت سرکوب این طایفه و رزمایشی برای ترساندن قریش اتفاق افتاد.
وجه تسمیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بحران از سرزمینهای مدینه[۱] در منطقه فُرْع[۲] است و در مسیر مکه به مدینه[۳] قرار دارد.[۴] در این مکان، معدنی به نام بحران نیز وجود داشت.[۵] غزوه بحران به سبب رخ دادن در این ناحیه، بدین نام مشهور شد. اما در شماری از منابع، از آن با نام غزوه «بنی سُلیم» یاد شده است.[۶]
علت وقوع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
غزوه بحران در جمادی الاولی سال سوم ق.[۷] هنگامی رخ داد که به رسول خدا(ص) خبر دادند طایفه بنیسلیم از عرب عدنانی، در این ناحیه بر ضد مسلمانان گرد آمدهاند.[۸] ایشان برای سرکوب این طایفه[۹] و انجام رزمایش نظامی جهت ترساندن قریش، بهسوی آنان رفت.
زمان و مدت غزوه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این غزوه در پی غزوههای ذی امر[۱۰] و پیش از اُحد[۱۱] در جمادی الاولی سال سوم ق.[۱۲] و بیست و هفتمین ماه پس از هجرت[۱۳] رخ داده است. پیامبر(ص) ابن ام مکتوم یا سباع بن عرفطه غفاری[۱۴] را جانشین خویش در مدینه ساخت[۱۵] و همراه 300 تن از اصحاب خویش، شتابان رهسپار منطقه بحران شد.[۱۶] اما در این زمان، بنیسلیم پراکنده شده بودند.[۱۷] رسول خدا(ص) بدون درگیری با آنان، به مدینه بازگشت.[۱۸] برخی مدت این غزوه را 10 روز دانستهاند.[۱۹] چنین برمیآید که این زمان تنها برای رفت صرف شده باشد؛ زیرا برای پیمودن آن مسافت طولانی و برگشت از آن و اقامت در بحران، زمانی بیشتر نیاز بوده است.
پیوند به بیرون[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ معجم البلدان، ج4، ص252.
- ↑ السیرة النبویه، ج2، ص46؛ معجم البلدان، ج1، ص341.
- ↑ معجم ما استعجم، ج3، ص1020؛ معجم البلدان، ج4، ص252.
- ↑ الطبقات، ج2، ص27؛ معجم البلدان، ج4، ص252؛ ج1، ص341.
- ↑ السیرة النبویه، ج2، ص608؛ الطبقات، ج2، ص7.
- ↑ المغازی، ج1، ص196؛ السیرة النبویه، ج2، ص43؛ الطبقات، ج4، ص158.
- ↑ المغازی، ج1، ص196؛ الطبقات، ج2، ص27؛ تاریخ طبری، ج2، ص487.
- ↑ المغازی، ج1، ص196؛ الطبقات، ج2، ص27.
- ↑ السیرة النبویه، ج2، ص46؛ تاریخ خلیفه، ص26؛ تاریخ طبری، ج2، ص487.
- ↑ السیرة النبویه، ج2، ص46؛ تاریخ خلیفه، ص26.
- ↑ السیرة النبویه، ج2، ص46؛ المحبر، ص112؛ تاریخ طبری، ج2، ص487.
- ↑ المغازی، ج1، ص196؛ الطبقات، ج2، ص27؛ البدء و التاریخ، ج4، ص198.
- ↑ المغازی، ج1، ص196؛ الطبقات، ج2، ص27.
- ↑ عیون الاثر، ج1، ص342.
- ↑ المغازی، ج1، ص197؛ السیرة النبویه، ج2، ص46؛ الطبقات، ج2، ص27.
- ↑ المغازی، ج1، ص196؛ الطبقات، ج2، ص27.
- ↑ المغازی، ج1، ص196؛ الطبقات، ج2، ص27.
- ↑ السیرة النبویه، ج2، ص46؛ المغازی، ج1، ص196-197؛ الطبقات، ج2، ص27.
- ↑ المغازی، ج1، ص197؛ الطبقات، ج2، ص27.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- البدء و التاریخ: المطهر المقدسی (درگذشت 355ق.) ، بیروت، دار صادر، 1903م.
- تاریخ خلیفه: خلیفة بن خیاط (درگذشت 240ق.) ، به کوشش سهیل زکار، بیروت، دار الفکر، 1414ق.
- تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک): الطبری (درگذشت 310ق.) ، به کوشش محمد ابوالفضل، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
- السیرة النبویه: ابن هشام (درگذشت 213/218ق.) ، به کوشش السقاء و دیگران، بیروت، دار المعرفه.
- الطبقات الکبری: ابن سعد (درگذشت 230ق.) ، به کوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1418ق.
- عیون الاثر: ابن سید الناس (درگذشت 734ق.) ، بیروت، دار القلم، 1414ق.
- المحبّر: ابن حبیب (درگذشت 245ق.) ، به کوشش ایلزه لیختن شتیتر، بیروت، دار الآفاق الجدیده.
- معجم البلدان: یاقوت الحموی (درگذشت 626ق.) ، بیروت، دار صادر، 1995م.
- معجم ما استعجم: عبدالله البکری (درگذشت 487ق.) ، به کوشش السقاء، بیروت، عالم الکتب، 1403ق.
- المغازی: الواقدی (درگذشت 207ق.) ، به کوشش مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، 1409ق.