ابوطالب یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بر پایه اتفاق‌نظر [[مذاهب چهارگانه فقهی اهل سنت|مذاهب چهارگانه فقهی]] اهل سنت و نیز فقه [[شیعه]]، حکم نجس‌کردن عمدی مسجدالحرام، همانند حکم [[ارتداد]]، اعدام است؛ اما به اتفاق‌نظر همگان باید عمدی‌بودن جرم محقق باشد.<ref>الفقة علی المذاهب الاربعه، ج۵، ص۶۴۰؛ شرح لمعه، ج۱۴، ص۲۲۲.</ref> از این رو مقامات رسمی [[عربستان]] اعلام کردند که ابوطالب یزدی از روی قصد و با هدف افکندن [[نجس|نجاسات]] در محل [[طواف]] و آزار [[حاجی|حاجیان]] و اهانت به مکان مقدس مسجدالحرام این کار را انجام داده و جرم وی ثابت شده است.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۸۵.</ref>  

پس از رسیدن خبر قتل ابوطالب، موجی از خشم و ناراحتی و اعتراض در میان [[شیعیان]] جهان پدید آمد. [[آیت‌‌الله سیدابوالحسن اصفهانی]] که آن هنگام در [[کربلا]] مقیم بود، واکنشی تند نشان داد و در نامه‌ای به شاه [[ایران]]، سکوت او را ناروا دانست و خواهان واکنشی مناسب شد. اهالی [[نجف]] و کربلا اعتراضشان را در همایش‌ها و راهپیمایی‌هایی اعلام کردند.<ref>ابوطالب یزدی، ص۸۲-۸۵.</ref> در ایران عزای عمومی اعلام و در اکثر شهرها مجالس ختم برگزار شد. دو خواهر ابوطالب در مدّتی کوتاه بر اثر اندوه آن حادثه جان باختند.<ref>ابوطالب یزدی، ص۸۶-۸۹.</ref> روزنامه‌ها و مجلات ایرانی چون اطلاعات، آژیر، آذربایجان، تهران مصور، امید، رعد، وصدای ایران و نیز نشریات عربی مانند منبر الشرق به بازتاب خبر و احیاناً نقد رفتار حکومت [[آل سعود|سعودی]] و طرح اندیشه ضرورت اصلاح سازمان مدیریت [[حج]] و [[حرمین]] پرداختند.<ref>ابوطالب یزدی، ص۹۰-۱۰۲.</ref> <br />