هرمن بیکنل: تفاوت میان نسخه‌ها

هِرمَن بیکنِل (Herman Bicknell) از‌ اندک اروپاییانی بود که بدون تغییر ظاهر و با ملیتی انگلیسی<ref>Iran، V 1-2، P2.</ref> در سده نوزدهم م. موفق به زیارت [[خانه خدا]] شد.<ref>Christians atMecca، P200.</ref> سفر وی به [[مکه]]، پایه‌گذار سفر بسیاری از اروپاییان به مکه با ظاهری فرنگی بود<ref>Saudi Aramco world Magazine، V 25، P31.</ref> زیرا بسیاری از اروپاییان تا آن هنگام بیم داشتند که [[حکومت سعودی]] آنان را [[کافر]] بخواند. از این‌رو، بیشتر با لباس مبدل خود را در کاروان‌های هندی و حتی ایرانی جای داده، رهسپار مکه می‌شدند.

هرمن در دوم آوریل 1830م. در سوری (Surrey)، روستای کوچکی در جنوب انگلستان، زاده شد.<ref>Ḥáfiz̤ of Shíráz - Ḥāfiẓ، Herman Bicknell، Algernon Sidney Bicknell ،Pxi.</ref> پس از گذراندن دوره‌های آغازین تحصیل در لندن، تحصیلاتش را در پاریس و سپس‌ هانوفر در رشته پزشکی ادامه داد. به سال 1854م. فارغ التحصیل شد و مدتی نیز در بیمارستان برتولما (Bartholomew) به طبابت پرداخت.

وی با پیوستن به ارتش به عنوان بهیار به سال 1855م.<ref>The new army list، and militia list، P265.</ref> راهی چین، تبت و هنگ کنگ شد.<ref>Islamic culture: V20 - Islamic Culture Board – 2006 – P126.</ref> سپس در [[هند]] خدمت کرد<ref>David Roberts R. A.، 1796-1864: a biography - Katharine Sim - Quartet Books، 1984 – P301.</ref> و به [[دین اسلام]] گروید و گویش‌های شرقی را فراگرفت و به گردش و سیاحت در مناطق کوهستانی تبت و هیمالیا پرداخت.<ref>Dictionary of national biography - Stephen، Leslie، Sir،- New York Macmillan- 1885، P11.</ref>  

در بازگشت به انگلستان به سال 1860م. از ارتش استعفا کرد و تصمیم گرفت که باقیمانده عمرش را به سفر و پویش مناطق ناشناخته و آشنایی با مردم سرزمین‌های گوناگون و فراگیری زبان‌های مختلف بپردازد و سپس به مکه سفر کند.<ref>History and genealogy of the Bicknell - Bicknell، Thomas Williams، 1834-1925، p469.</ref>  

وی که از هنگام خدمتش در هند رویای سفر به مکه را در ذهن خود پرورانده بود، با جدایی از ارتش، به سال 1862م. لندن را به مقصد [[قاهره]] ترک کرد. وی طی سه ماه اقامت در یکی از شهرهای حومه قاهره و هم‌نشینی با مردم بومی آن منطقه، آشنایی تنگاتنگی با دین اسلام پیدا کرد و در بهار همان سال، به زائران سفر حج پیوست؛ او در 22 ماه می‌‌‌‌ سال 1862م. سوار بر کشتی بخار شد و با عبور از کانال سوئز در 25 می‌‌‌‌ همان سال در کشتی [[محرم]] شد. فاصله میان [[جده]] تا مکه را 20 ساعته طی کرد. وی در نخستین حضورش در حرم خدا، [[مسجدالحرام]] را چهار گوشه پهناور بدون سقف شمرده که در مرکز آن [[کعبه]] قرار دارد. او که کعبه را مکعبی با سنگ‌های عظیم خوانده، موفق به بوسیدن [[حجرالاسود]] در [[طواف]] شده است.<ref>Christians at Mecca - Ralli، Augustus - London: Heinemann – 1909 – P 201.</ref>  

هرمن شمار زائران را در [[عرفات]] 80000 تن تخمین زده است.<ref>Christians at Mecca - Ralli، Augustus - London: Heinemann – 1909 – P 201.</ref> وی پس از [[رمی جمرات]] و [[قربانی]]، به علت گرمای سخت که آن را بیش از 50 درجه سانتیگراد خوانده، از سفر به [[مدینه]] بازمانده و به جده بازگشته است. البته از یکی از همراهانش خواسته که به نیابت از وی در [[حرم پیامبر]] نماز بگزارد.<ref>Christians at Mecca - Ralli، Augustus - London: Heinemann –1909– P201.</ref>  

وی که پس از زیارت خانه خدا نام حاج عبدالواحد را برای خود برگزید،<ref>Christians at Mecca - Ralli، Augustus - London: Heinemann – 1909 – P201.</ref> در نوشته‌های خویش دیگر هموطنانش به ویژه کسانی را که در هند زندگی می‌کردند، به پذیرش دین اسلام و آشنایی با آداب اسلامی و حضور در [[مناسک حج]] تشویق کرده است.<ref>Christians at Mecca - Ralli، Augustus - London: Heinemann – 1909 – P 201.</ref>  

بخشی از سفرنامه وی نخستین بار در 25 آگوست سال 1862م. در نشریه تایمز (The Times) با امضای حاج عبدالواحد به چاپ رسید.<ref>Travellers in Arabia - Robin Leonard Bidwell – 1994، P126.</ref> بخشی دیگر از آن در کتابی با عنوان خاطرات ذهنی برتن آمده است.

پس از مرگ ریچارد برتن، این بخش بدون نام بیکنل، به دست ایزابل برتن، همسر فرانسیس برتن، به چاپ رسید<ref>Christians at Mecca - Ralli، Augustus - London: Heinemann- 1909، P202.</ref> و باعث جنجالی در محفل ادبی آتنیوم (Athenaeum) از معتبرترین محافل ادبی انگلستان، میان همسر برتن و آلگرنون سیدنی بیکنل، برادر هرمن بیکنل، شد.

علاقه فراوان وی به فرهنگ و تمدن شرقی که از هنگام اقامتش در هند و با شنیده‌هایش از [[ایران]] حاصل شده بود، باعث گشت که در سفری دیگر به سال 1868م. با گذشتن از رود فرات و ورود به ایران، چند ماهی را در شیراز سپری کند<ref>Through Persia by caravan، V2، Arthur Arnold - London -1876، P135.</ref> و در همان سال و پس از آشنایی با سبک زندگی و فرهنگ پارسی،<ref>A History of Persian Literature Under Tartar Dominion، P3.</ref> به ترجمه ادبی و موضوعی گزیده اشعار حافظ شامل 189 غزل و 42 قطعه و 63 رباعی و 6 مثنوی به زبان انگلیسی پرداخت.<ref>Háfiz of Shíráz: selections from his poems، By Ḥāfiẓ، translated by Herman Bicknell، London 1875 - p. xi-xii</ref>  

این اثر به سال 1875م. و‌ اندکی پس از مرگش به دست برادرش آلگرنون سیدنی منتشر شد. این کتاب که به تصاویری از مردم ایران زمین منقوش است،<ref>A History of Persian Literature Under Tartar Dominion، P303.</ref> به منابع دست اول برای مشتاقان و مریدان حافظ در غرب بدل گشت.

آورده‌اند که در سفرش به ایران، به زیارت حضرت معصومه(س) در [[قم]] رفته؛ ولی سفرش با لباس مبدل بوده است. نشریه تایمز بسیار اصرار دارد که وی از نخستین مسیحیانی بوده که به این زیارتگاه مقدس پای نهاده؛ اما اسلام‌آوردن وی بر همه محرز است.<ref>Dictionary of Indian Biography – P40،  wikisource.org/wiki/The_ Times/1911/Obituary/Algernon_ Sidney_ Bicknell ،</ref> وی همچنین به ترجمه شاهنامه فردوسی پرداخت.

او تنها تک‌نگاری‌هایی مانند شغاد، زال و هوشنگ را از خود بر جای نهاد.<ref>"The Sha Nameh". In Translated by Herman Bicknell، James Ross، P50-67</ref>