پرش به محتوا

ابوصفره عتکی ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' </ref>' به '</ref>'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' </ref>' به '</ref>')
خط ۵۴: خط ۵۴:
سند صحابی بودن او روایتی است که از نوادگان او نقل شده است و براساس آن، ابوصفره با ردایی زرد رنگ برای بیعت نزد پیامبر(ص) آمد و مسلمان شد. زیبایی او موجب شگفتی حضرت شد. ابوصفره در پاسخ پیامبر که نامش را جویا شد، خود را پادشاه و پادشاه‌زاده معرفی کرد و با اشاره به تعداد فرزندانش (هشت پسر و دختری به نام صفره) خود را فرزند کسی معرفی کرد که کشتی‌ها را به تاراج می‌برد، در پی آن پیامبر (ص) او را ابوصُفره‌خواند. <ref>اسد الغابه، ج5، ص٢٣١؛ الاصابه، ج٧، ص١٨٧.</ref>
سند صحابی بودن او روایتی است که از نوادگان او نقل شده است و براساس آن، ابوصفره با ردایی زرد رنگ برای بیعت نزد پیامبر(ص) آمد و مسلمان شد. زیبایی او موجب شگفتی حضرت شد. ابوصفره در پاسخ پیامبر که نامش را جویا شد، خود را پادشاه و پادشاه‌زاده معرفی کرد و با اشاره به تعداد فرزندانش (هشت پسر و دختری به نام صفره) خود را فرزند کسی معرفی کرد که کشتی‌ها را به تاراج می‌برد، در پی آن پیامبر (ص) او را ابوصُفره‌خواند. <ref>اسد الغابه، ج5، ص٢٣١؛ الاصابه، ج٧، ص١٨٧.</ref>


[[یاقوت حموی]] ابوصفره را معرب بسخره دانسته است، <ref>معجم البلدان، ج2، ص337. </ref> در حالی که [[ابن حجر]] بر آن است که این نام را [[پیامبر اکرم(ص)]] به سبب ردای زردرنگی که بسخره به هنگام [[بیعت]] در حضور وی بر تن داشت، به او داد.<ref>اسد الغابه، ج5، ص٢٣١؛ الاصابه، ج٧، ص١٨٧.</ref>
[[یاقوت حموی]] ابوصفره را معرب بسخره دانسته است، <ref>معجم البلدان، ج2، ص337.</ref> در حالی که [[ابن حجر]] بر آن است که این نام را [[پیامبر اکرم(ص)]] به سبب ردای زردرنگی که بسخره به هنگام [[بیعت]] در حضور وی بر تن داشت، به او داد.<ref>اسد الغابه، ج5، ص٢٣١؛ الاصابه، ج٧، ص١٨٧.</ref>
==راوی حدیث==
==راوی حدیث==
او راوی حدیث پیامبر(ص) بود. <ref>تاریخ مدینه دمشق، ج٧٠، ص١٩٠.</ref> از میان صحابه‌نگاران «[[ابن عبدالبر]]» و «[[ابن اثیر]]» او را [[صحابی]] دانسته و دیدار او با حضرت را نفی کرده‌اند. <ref>الاستیعاب، ج١، ص٢55؛ اسد الغابه، ج6، ص١٧٠.</ref> از گزارش «[[واقدی]]» نیز برداشت می‌شود که ابوصفره پیامبر را ندیده است. <ref>دانشنامه سیره نبوی، ج٢، مدخل ابوصفره. </ref>
او راوی حدیث پیامبر(ص) بود. <ref>تاریخ مدینه دمشق، ج٧٠، ص١٩٠.</ref> از میان صحابه‌نگاران «[[ابن عبدالبر]]» و «[[ابن اثیر]]» او را [[صحابی]] دانسته و دیدار او با حضرت را نفی کرده‌اند. <ref>الاستیعاب، ج١، ص٢55؛ اسد الغابه، ج6، ص١٧٠.</ref> از گزارش «[[واقدی]]» نیز برداشت می‌شود که ابوصفره پیامبر را ندیده است. <ref>دانشنامه سیره نبوی، ج٢، مدخل ابوصفره.</ref>
==ابوصفره در عمان==
==ابوصفره در عمان==
ابوصفره در [[عمان]] به خدمت [[عثمان بن ابی‌العاص]] امیرِ عمان و [[بحرین]] درآمد، و در سال 23ق/644م همراه [[حکم بن ابی‌العاص]] برادر عثمان، به جنگ با برخی از اهالی فارس که با مسلمانان مخالفت می‌ورزیدند، رفت و فرماندهی بخشی از سپاه حَکَم را به عهده گرفت. <ref>تاریخ طبری، ج1، ص269.</ref> ابوصفره پس از عزل شدن عثمان بن ابی‌العاص از امارت بحرین و عمان، با او به [[بصره]] رفته و در همان شهر اقامت گزیده است. <ref>الاعلاق النفیسه، ج1، ص206.</ref> از آن پس خبر چندانی از او در دست نیست.
ابوصفره در [[عمان]] به خدمت [[عثمان بن ابی‌العاص]] امیرِ عمان و [[بحرین]] درآمد، و در سال 23ق/644م همراه [[حکم بن ابی‌العاص]] برادر عثمان، به جنگ با برخی از اهالی فارس که با مسلمانان مخالفت می‌ورزیدند، رفت و فرماندهی بخشی از سپاه حَکَم را به عهده گرفت. <ref>تاریخ طبری، ج1، ص269.</ref> ابوصفره پس از عزل شدن عثمان بن ابی‌العاص از امارت بحرین و عمان، با او به [[بصره]] رفته و در همان شهر اقامت گزیده است. <ref>الاعلاق النفیسه، ج1، ص206.</ref> از آن پس خبر چندانی از او در دست نیست.