۵٬۱۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>' به '، ') |
جز (جایگزینی متن - '.،' به '.') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==معرفی نویسنده== | ==معرفی نویسنده== | ||
[[ابوبکر بن حسین مراغی|زینالدین ابوبکر بن حسین قرشی عَبشمی مراغی مصری]]<ref>. الضوء اللامع، ج 11، ص 28. | [[ابوبکر بن حسین مراغی|زینالدین ابوبکر بن حسین قرشی عَبشمی مراغی مصری]]<ref>. الضوء اللامع، ج 11، ص 28. معجم المؤلفین، ج 3، ص 60.</ref> مشهور به زینالدین مراغی یا عثمانی، از فقیهان [[شافعی]] و مورخان مدینه است که نام او را عبدالله نیز نوشتهاند.<ref>. المدینة المنوره، ش 1، ص 98، ابوبکر المراغی و کتابه تحقیق النصره.</ref> او به سال (727 ق.) در قاهره زاده شد و رشد کرد و سپس به [[حجاز]] آمد و حدود 50 سال مجاور مدینه گشت<ref>. نک: المدینة المنوره، ش 1، ص 104.</ref> و از دانشورانی چون [[ابن سبع]] در (757 ق.) [[صحیح بخاری]] و از [[بدر بن فرحون]] کتاب [[الانباء المبینه]] [[قاسم ابن عساکر]] در تاریخ مدینه را فراگرفت. برخی دیگر از مشایخ مراغی عبارتاند از [[عفیفالدین مطری]] و [[عزالدین ابن جماعه کنانی]].<ref>تحقیق النصرة، ص 11-12.</ref> [[ابوالعباس ابن شحنه]] نیز به او [[اجازه حدیث]] داده است.<ref>. شذرات الذهب، ج 9، ص 177.</ref> از شاگردان او میتوان از [[ابن حجر عسقلانی]]، [[احمد بن محمد مطری]] و [[عبدالرحمن مدنی شافعی]] یادکرد.<ref>. المدینة المنوره، ش 1، ص 102-103.</ref> | ||
مراغی [[قضاوت]] مدینه و [[امامت جماعت]] مسجدالنبی(ص) را پس از [[بهاء محمد بن محب زرندی]] در (809 ق.) عهدهدار شد و پس از یک سال و نیم به دلیل اختلاف با [[جماز بن نصیر]]، حاکم مدینه، از این منصب کناره گرفت.<ref>. الضوء اللامع، ج 11، ص 28. | مراغی [[قضاوت]] مدینه و [[امامت جماعت]] مسجدالنبی(ص) را پس از [[بهاء محمد بن محب زرندی]] در (809 ق.) عهدهدار شد و پس از یک سال و نیم به دلیل اختلاف با [[جماز بن نصیر]]، حاکم مدینه، از این منصب کناره گرفت.<ref>. الضوء اللامع، ج 11، ص 28. الاعلام، ج 2، ص 63.</ref> وی دو سال نیز در [[مکه]] به سر برد و سپس به مدینه بازگشت و در (816 ق.) همانجا وفات یافت و در بقیع دفن شد.<ref>. الاعلام، ج 2، ص 63. معجم المؤلفین، ج 3، ص 60. المدینة المنوره، ش 1، ص 106.</ref> فرزند مراغی، [[محمد بن ابوبکر]] (775-859 ق.) مشهور به [[محمد بن ابوبکر|ابن مراغی]]، فقیه و محدث و صاحب آثار علمی متعدد بوده است.<ref>. هدیة العارفین، ج 2، ص 200. الاعلام، ج 6، ص 58.</ref> زینالدین مراغی در حوزه [[حدیث]] و [[تاریخ]] و [[فقه]]، آثار گوناگون ازجمله [[روائح الزهر فی السیرة النبویه]] و [[مرشد الناسک الی معرفة المناسک]]<ref>. المدینة المنوره، ش 1، ص 103، ابوبکر المراغی و کتابه تحقیق النصره.</ref> دارد. | ||
==معرفی کتاب== | ==معرفی کتاب== | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
26 گزارش که از این کتاب آمده، از دسترسی نویسنده به اصل کتاب حکایت دارد؛ درحالیکه ابن نجار در الدرة الثمینه توانسته تنها چند نقل کوتاه از کتاب علوی بیاورد. | 26 گزارش که از این کتاب آمده، از دسترسی نویسنده به اصل کتاب حکایت دارد؛ درحالیکه ابن نجار در الدرة الثمینه توانسته تنها چند نقل کوتاه از کتاب علوی بیاورد. | ||
توجه مورخان مدینه از جمله [[سمهودی]] (م. 911 ق.) در نقل گسترده گزارشهای تحقیق النصره، نشانه اهمیت این کتاب است. گوشههایی از کتاب مراغی درباره مسجدالنبی(ص)، شکل و تصویر [[قبور سهگانه]]، [[مسجد قبا]]، [[وادی مهزور|وادی مَهزور]]، توسل و موضوعات دیگر مورد توجه سمهودی قرارگرفته و وی آنها را نقل کرده است.<ref>. وفاء الوفاء، ج 2، ص 52، 57، 116، 253. | توجه مورخان مدینه از جمله [[سمهودی]] (م. 911 ق.) در نقل گسترده گزارشهای تحقیق النصره، نشانه اهمیت این کتاب است. گوشههایی از کتاب مراغی درباره مسجدالنبی(ص)، شکل و تصویر [[قبور سهگانه]]، [[مسجد قبا]]، [[وادی مهزور|وادی مَهزور]]، توسل و موضوعات دیگر مورد توجه سمهودی قرارگرفته و وی آنها را نقل کرده است.<ref>. وفاء الوفاء، ج 2، ص 52، 57، 116، 253. ج 4، ص 57، 313، 358.</ref> برخی دانشوران [[شیعه]] در موضوعاتی که باانگیزهها و آموزههای شیعه پیوند دارد، مانند بحث از [[باب علی]] (از ابواب مسجدالنبی(ص)) و توسل، به کتاب تحقیق النصره استناد کردهاند.<ref>. شرح احقاق الحق، ج 5، ص 584. الانتصار، ج 5، ص 321.</ref> | ||
===روش نویسنده در این کتاب=== | ===روش نویسنده در این کتاب=== |
ویرایش