پرش به محتوا

مقام ابراهیم(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

۵۰۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۶ اوت ۲۰۱۹
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
مقام ابراهیم که خداوند در [[قرآن کریم]] آن را به‌عنوان آیه و نشانه‌ای روشن از آیات پروردگار یاد کرده و مسلمانان را به‌نماز در این جایگاه دعوت کرده، از کهن‏‌ترین آثار موجود در [[مسجدالحرام]] است. حاجیان پس از هر طواف واجبی، پشت مقام دو رکعت نماز می‌خوانند و خواسته‌های خویش را از خدا طلب می‌کنند. [[طواف واجب]] در محدوده بین کعبه و مقام ابراهیم انجام گرفته و [[نماز طواف]] پشت آن خوانده می‌شود.
مقام ابراهیم که خداوند در [[قرآن کریم]] آن را به‌عنوان آیه و نشانه‌ای روشن از آیات پروردگار یاد کرده و مسلمانان را به‌نماز در این جایگاه دعوت کرده، از کهن‏‌ترین آثار موجود در [[مسجدالحرام]] است. حاجیان پس از هر طواف واجبی، پشت مقام دو رکعت نماز می‌خوانند و خواسته‌های خویش را از خدا طلب می‌کنند. [[طواف واجب]] در محدوده بین کعبه و مقام ابراهیم انجام گرفته و [[نماز طواف]] پشت آن خوانده می‌شود.


از مجموع روایاتی که از طریق [[شیعه]] و [[سنی]] نقل شده، در رابطه با مقام ابراهیم آمده که سنگی بهشتی است که خداوند آن را به‌زمین فرو فرستاده، همچنین سیصد و سیزده نفر از شهدای بدر! میان [[حجرالاسود]] و مقام ابراهیم هنگام ظهور با [[حضرت مهدی(ع)]] [[بیعت]] می‌کنند، و قبور بسیاری از پیامبران میان رکن و مقام واقع شده و این ویژگی‌ها نشان از اهمیّت مقام دارد.
بنابر روایات، مقام ابراهیم سنگی بهشتی است که خداوند آن را به‌زمین فرو فرستاده، همچنین سیصد و سیزده نفر از شهدای بدر میان [[حجرالاسود]] و مقام ابراهیم هنگام ظهور با [[حضرت مهدی(ع)]] [[بیعت]] می‌کنند، و قبور بسیاری از پیامبران میان رکن و مقام واقع شده و این ویژگی‌ها نشان از اهمیّت مقام دارد.
 
[[دعا]] خواندن نزد مقام ابراهیم مستحب است و امید استجابت آن از طرف پروردگار بسیار زیاد است.
[[دعا]] خواندن نزد مقام ابراهیم مستحب بوده و بر اساس آنچه که در روایات آمده امید استجابت آن از طرف پروردگار بسیار زیاد است.


==مقام در لغت و اصطلاح==
==مقام در لغت و اصطلاح==
خط ۳۷: خط ۳۶:
در اصطلاح نام سنگی است که [[حضرت ابراهیم(ع)]] بر روی آن ایستاد و [[خانۀ کعبه]] را ساخت. و نیز بر روی آن بانگ برآورد و مردم را به [[حج]] فراخواند،<ref>ازرقی، اخبار مکه، ج١، ص6٧١؛ فاکهی، اخبار مکه، ج١، ص44٨؛ آلوسی، روح المعانی، ج١٧، ص١4٣.</ref> و به قدرت خداوند سنگ بصورت گل نرم درآمده و جای دو پای حضرت ابراهیم(ع) در آن باقی ماند و هم‌اکنون در مقصوره‌ای طلائی‌رنگ در کنار کعبه قرار گرفته است.
در اصطلاح نام سنگی است که [[حضرت ابراهیم(ع)]] بر روی آن ایستاد و [[خانۀ کعبه]] را ساخت. و نیز بر روی آن بانگ برآورد و مردم را به [[حج]] فراخواند،<ref>ازرقی، اخبار مکه، ج١، ص6٧١؛ فاکهی، اخبار مکه، ج١، ص44٨؛ آلوسی، روح المعانی، ج١٧، ص١4٣.</ref> و به قدرت خداوند سنگ بصورت گل نرم درآمده و جای دو پای حضرت ابراهیم(ع) در آن باقی ماند و هم‌اکنون در مقصوره‌ای طلائی‌رنگ در کنار کعبه قرار گرفته است.


در روایت آمده است:
بنابر روایات، در هنگام ساخت کعبه، [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]] سنگ می‌آورد و به دست پدر می‌داد و او دیوار کعبه را بالا می‌برد تا آنگاه که از دسترس ابراهیم فراتر رفت. <ref>صحیح بخاری، کتاب الانبیاء، ج6، ص٣٩٨؛ فتح الباری، ج6، ص٣١4.</ref>
 
مقام ابراهیم، نام سنگی است که ابراهیم خلیل الرحمن به هنگام ساختن بنای کعبه، بر روی آن ایستاد، [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]] سنگ می‌آورد و به دست پدر می‌داد و او دیوار کعبه را بالا می‌برد تا آنگاه که از دسترس ابراهیم فراتر رفت و هر دو این دعا را می‌خواندند: {{قلم رنگ|سبز|﴿ربّنا تقبّل منّا انّک انت السمیع العلیم.﴾}} ([[سوره بقرة]]، آیه ١٢٧).<ref>صحیح بخاری، کتاب الانبیاء، ج6، ص٣٩٨؛ فتح الباری، ج6، ص٣١4.</ref>


==مقام در قرآن==
==مقام در قرآن==