پرش به محتوا

قبر بلال حبشی (دمشق): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
خط ۲۸: خط ۲۸:
بلال پس از هجرت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به مدينه مهاجرت كرد و آن حضرت او را [[مؤذن]] خود گردانيد.هنگامى كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله وفات يافت،خليفه(ابوبكر)،از بلال خواست تا همچنان اذان بگويد ولى او نپذيرفت و گفت:سوگند خورده‌ام كه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله براى هيچ كس اذان نگويم.
بلال پس از هجرت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به مدينه مهاجرت كرد و آن حضرت او را [[مؤذن]] خود گردانيد.هنگامى كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله وفات يافت،خليفه(ابوبكر)،از بلال خواست تا همچنان اذان بگويد ولى او نپذيرفت و گفت:سوگند خورده‌ام كه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله براى هيچ كس اذان نگويم.


وقتى لشكر اسلام در مدينه آمادۀ عزيمت براى فتح شام شد،بلال از ابوبكر اجازه عزيمت خواست.ابوبكر گفت:هر آنچه خواهى كن ولى دوست داشتم نزد من در مدينه مى‌ماندى و اذان مى‌گفتى،بلال نپذيرفت و وارد لشكر شد. <ref>ابن اعثم،الفتوح،ج١،صص٩٧-٩۶.</ref> او به دمشق آمد و در«داريا»،يكى از قريه‌هاى اطراف دمشق ساكن شد و سرانجام در سال بيست هجرى <ref> كرد على،غوطه دمشق،ص١١۴ .</ref> يا به روايتى هفده هجرى <ref>ابن حورانى،زيارات الشام،صص۴۴ و ۴۵.</ref> در دوران خلافت عمربن خطاب-در سن ۶٣ سالگى-وفات يافت.  
وقتى لشكر اسلام در مدينه آمادۀ عزيمت براى فتح شام شد،بلال از ابوبكر اجازه عزيمت خواست.ابوبكر گفت:هر آنچه خواهى كن ولى دوست داشتم نزد من در مدينه مى‌ماندى و اذان مى‌گفتى،بلال نپذيرفت و وارد لشكر شد.<ref>ابن اعثم،الفتوح،ج١،صص٩٧-٩۶.</ref> او به دمشق آمد و در«داريا»،يكى از قريه‌هاى اطراف دمشق ساكن شد و سرانجام در سال بيست هجرى<ref> كرد على،غوطه دمشق،ص١١۴ .</ref> يا به روايتى هفده هجرى<ref>ابن حورانى،زيارات الشام،صص۴۴ و ۴۵.</ref> در دوران خلافت عمربن خطاب-در سن ۶٣ سالگى-وفات يافت.  




خط ۳۸: خط ۳۸:
==مشخصات بنای مقبره==
==مشخصات بنای مقبره==


بر بناى مقبرۀ بلال گنبدى است به رنگ سبز و سوّمين گنبد از درِ ورودى قبرستان باب الصغير است.اين گنبد،در ١٠٠٧ هجرى و ١٢٨٩ هجرى مرمّت شد.در ١٣۶١ هجرى در آتش سوخت و ادارۀ اوقاف آن را بازسازى كرد. <ref>يوسف بن عبدالهادى،همان كتاب،ص١٩٨.</ref>
بر بناى مقبرۀ بلال گنبدى است به رنگ سبز و سوّمين گنبد از درِ ورودى قبرستان باب الصغير است.اين گنبد،در ١٠٠٧ هجرى و ١٢٨٩ هجرى مرمّت شد.در ١٣۶١ هجرى در آتش سوخت و ادارۀ اوقاف آن را بازسازى كرد.<ref>يوسف بن عبدالهادى،همان كتاب،ص١٩٨.</ref>